Co ona wyprawia w 7. miesiącu ciąży

„Brzuch po porodzie nie znika jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki” – pisała Weronika Rosati, która na początku grudnia została mamą malutkiej Elżbiety. Zdaniem aktorki nie ma sensu udawać, że brzuch „cudownie” znika po porodzie. Gwiazda dojść szybko zdecydowała się na powrót do życia publicznego. Pokazała się na pierwszych oficjalnych imprezach – pochwaliła się też pierwszymi zdjęciami po urodzeniu dziecka . Na jednym z nich miała długą suknię podkreślającą wydatne kształty. W internecie posypała się lawina złośliwych komentarzy na temat sylwetki Weroniki Rosati. "Weronika ty jeszcze w ciąży jesteś?", "Do twarzy Ci w ciąży mamusiu", "W ciąży nie jest .... tylko brzuch się wchłania powoli" – pisały internautki. Presja bycia „fit” Wiele świeżo upieczonych matek uważa, że ich ciało powinno wrócić do formy od razu po urodzeniu dziecka. Skąd ta presja? Wszystkiemu winne są celebrytki, które już tydzień po porodzie pokazują na Instagramie zdjęcia płaskiego brzucha i które już w trakcie połogu zaczynają trening na siłowni. Presja na bycie idealną matką z perfekcyjną figurą jest ogromna, a kobiety usiłują sprostać coraz bardziej nierealnym wymogom. W rezultacie padają ofiarami niebezpiecznej choroby. Fitoreksja  staje się kolejnym po  ortoreksji  i  bigoreksji  groźnym zaburzeniem w postrzeganiu własnego ciała. Wszystko przez modę na bycie „fit”, która powoduje, że dla wielu osób walka o perfekcyjne ciało staje się obsesją. Osoby cierpiące na fitoreksję uważają, że ich sylwetka nie jest doskonała. W związku z tym uzależniają się od ćwiczeń , które mają im pomóc w osiągnięciu idealnej sylwetki . Niestety ideał, do którego dążą w rzeczywistości nie istnieje, dlatego akceptacja własnego ciała nigdy nie następuje. Lewandowska podniosła poprzeczkę Prawda jest taka, że brzuch po porodzie nie wraca od...

Choć pogoda jest kapryśna, niektóre dzieci już poczuły wiosnę , a na przedszkolnych parkingach dziesiątki rowerków i hulajnóg. To świetnie, że niektórzy rodzice o to dbają! Dlatego i ty nie zwlekaj i wyciągnij hulajnogę malucha z piwnicy. Tak przemierzajcie drogę do przedszkola. Korzyści jest niemało, choć jest jedno „ale”. Zalety jazdy na hulajnodze Warto pozwolić dziecku na jadę na hulajnodze do przedszkola, bo to: trening równowagi - wymusza prostowanie się podczas odpychania się nogą i łapanie równowagi podczas stania na jednej nodze - a to wszytko w ruchu. Dodatkowo niektóre hulajnogi (te dla mniejszych dzieci) nie mają skrętnej kierownicy. By zmienić kierunek jazdy, należy ją pochylić w prawo lub lewo, co dodatkowo wymusza balansowanie ciałem.  rozwijanie umiejętności motorycznych  - dziecko musi używać rąk i nóg niezależnie od siebie. Jedna stopa się odpycha, gdy druga musi zastać w bezruchu, ręce kierują, a oczy i głowa obserwują drogę. Co więcej, jeśli maluch chce zahamować, musi do tego użyć ręki lub nogi (w zależności od modelu). Wbrew pozorom to bardzo skomplikowane czynności. rozwój mięśni - odpychanie się na hulajnodze wymaga siły. Pracują stopy, kostki, łydki, ścięgna podkolanowe i pośladki. Pozostawanie w pozycji pionowej oznacza, że ​​działają także mięśnie przykręgosłupowe, karku i brzucha.  lepsza koordynacja - możliwość kierowania, odpychania się, balansowania, hamowania wymaga koordynacji oko-ręka-ruch. Widać to, szczególnie gdy dziecko zaczyna jeździć bardzo szybko na dwóch kółkach, próbując, robić różne sztuczki. Unikanie przeszkód i szybkie określanie odległości jest już na naprawdę wysokim poziomie. szybkie podejmowanie decyzji - jadąc w parku czy drogą do przedszkola można napotkać na wiele utrudnień, ale takie pozorne proste ominięcie kałuży, czy zatrzymanie się przed ulicą...

Coraz więcej młodych kobiet regularnie uprawia różne dyscypliny sportu. Aerobik, ćwiczenia na siłowni, pływanie, jazda na rowerze czy biegi są stałym elementem życia ponad jednej czwartej kobiet, planujących zajście w ciążę. Z badań wynika, że dwie kobiety na pięć regularnie uprawiają ćwiczenia fizyczne w ciąży , a jedna na pięć uprawia je nawet po szóstym miesiącu ciąży . Wyrażane niekiedy obawy o szkodliwy wpływ aktywności ruchowej na dziecko nie znalazły potwierdzenia w badaniach naukowych. Nawet nurkowanie nie musi być zabronione w ciąży, pod warunkiem że odbywa się na głębokości mniejszej niż 10 metrów. Nie stwierdzono również ujemnego wpływu jazdy na nartach czy rowerze, chodzenia po górach, wspinaczki (na niedużych wysokościach), choć oczywiście należy zachować ostrożność i zdrowy rozsądek. Nie są jednak zalecane gry zespołowe: koszykówka czy siatkówka – głównie ze względu na duże ryzyko urazów. Kiedy potrzebna zgoda lekarza na ćwiczenia Zdrowa kobieta, której ciąża przebiega prawidłowo , powinna być równie aktywna z brzuszkiem jak przed ciążą. Jest to bowiem korzystne nie tylko dla niej, ale i dla jej dziecka. Kobiety, które dopiero w ciąży postanawiają zadbać o swoją sprawność i zaczynają uprawiać jakiś sport, powinny być bardziej ostrożne. Oczywiście, nie wszystkie ćwiczenia są sobie równe – bezpieczne bieganie w ciąży i jazda na rowerze wymagają większego wysiłku i wiedzy niż spacer w parku. Ale nawet te intensywne ćwiczenia można bezpiecznie wykonywać w czasie ciąży – pod warunkiem że ciąża nie należy do grupy podwyższonego ryzyka. Jeśli więc w twoim wypadku w grę wchodzą choroby przewlekłe lub problemy występujące w poprzedniej ciąży, przed rozpoczęciem ćwiczeń skonsultuj się z lekarzem prowadzącym ciążę. Początkująca sportsmenka w ciąży Zastanawiasz się, jak często ćwiczyć ?...