Co robią dzieci w przedszkolu?

U małych dzieci   niezdarność nie jest niczym niezwykłym,  bo przecież dopiero wszystkiego się uczą. W każdej grupie maluchów w tym samym wieku są jednak i takie, którym szczególnie często coś się przydarza. To właśnie one najczęściej się przewracają, dostają w nos piłką i strącają łokciem kubek. To one najsłabiej radzą sobie na placu zabaw i nie nadążają za kolegami... Niezdarne dziecko  często unika ruchu, ale może być i tak, że rusza się niemal non stop, robi to jednak chaotycznie i przez to często pakuje się w tarapaty (bo np. nie wyciąga odruchowo rąk przy upadku). Skąd te kłopoty?  Jak pomóc małemu niezdarze i dlaczego warto zrobić to jak najszybciej?  Zapytaliśmy o to Annę Marczewską-Stręk, psychologa.   Polecamy: Kalendarz rozwoju dziecka Przyczyny niezdarności Dziecko może być niezdarne z wielu różnych powodów, np. dlatego że:  Nie miało okazji ćwiczyć.  Chodziło na krótkie spacery (albo ciągle siedziało w wózku), rzadko bywało na placu zabaw, spędzało dużo czasu przed telewizorem albo bawiąc się na siedząco. We wszystkim je wyręczano. Chciało zabawkę? Dostawało ją do ręki. Mocowało się z kapciami? Zakładano mu je. Przyzwyczaiło się, że nie musi wkładać w nic wysiłku i straciło wiele okazji do trenowania precyzji i planowania ruchów. Boi się.  Niektóre dzieci tak często są napominane („Nie biegaj!”, „Nie ruszaj!”, „Uważaj!"), że stają się nadmiernie ostrożne.  Po prostu takie jest. My, dorośli, także różnimy się sprawnością.  Kiedy do lekarza? Jeśli dziecko często się przewraca,  choć już dawno nauczyło się chodzić,  porusza się dziwacznie (jego ruchy są bardzo spowolnione, zbyt szybkie albo niezborne i chaotyczne), bardzo odstaje od rówieśników (np. ma trzy lata i nie potrafi trafić łyżką do buzi), warto wybrać się z nim do lekarza. W grę może...

"Gdzie mu będzie lepiej niż w domu?" – pyta babcia. "W przedszkolu nauczy się życia w grupie" – przekonują znajomi. - Nie ma jednej doskonałej recepty, uniwersalnej dla wszystkich dzieci – twierdzi psycholog Małgorzata Gąsecka z warszawskiej poradni psychologiczno-pedagogicznej. – Najpierw trzeba dokładnie przyjrzeć się własnemu dziecku, zaobserwować jego zachowania w różnych sytuacjach, poznać potrzeby psychiczne . Tylko po takim rozpoznaniu można dokonać prawidłowego wyboru. W Polsce można zapisać do przedszkola malucha, który ma trzy lata (w przedszkolach prywatnych ta granica nieco przesuwa się w dół i przyjmowane są nawet dzieci dwuletnie). Wielu psychologów jest jednak zdania, że najlepiej posłać do przedszkola dopiero czterolatka . Pamiętać należy jednak o indywidualnych predyspozycjach i możliwościach rozwojowych dziecka. Kiedy zamiast przedszkola wybrać babcię lub nianię? Na pewno warto pozostawić pod opieką w domu wyjątkowo chorowitego dziecka (i tak do przedszkola nie będzie chodził z powodu bardzo częstych infekcji). Należy się także zastanowić nad zaangażowaniem babci lub opiekunki, jeśli dziecko, jak wynika z naszej obserwacji, jest bardzo mało samodzielne , niedojrzałe do kontaktów z grupą rówieśniczą, wyjątkowo nieśmiałe lub płaczliwe. W takiej sytuacji lepiej jeszcze przez rok pozostawić malca w domu. Zalety babci... Na pewno kocha naszą pociechę nad życie. Da jej poczucie bezpieczeństwa , obdarzy zaufaniem, przyrządzi najbardziej wyszukane potrawy i zawsze znajdzie dla niej czas. Pamiętaj jednak, że nie zawsze zaspokoi potrzebę ruchu dziecka , nie zawsze sprosta wymaganiom sprawnościowym i może nam malca rozpieścić . ...i niani Jeśli będzie młoda, uśmiechnięta i pomysłowa, na pewno zyska przychylność naszego dziecka. Wówczas też łatwiej niż babcia sprosta wymaganiom fizycznym malca – położy się z nim na...

Każda mama pragnie, by jej dziecko dobrze sobie radziło – w przedszkolu, szkole, a potem w dorosłym życiu. Świetnym narzędziem, które wspiera rozwój dziecka w wielu kwestiach są klocki. Dlaczego? 1. Rozwijają wyobraźnię Twoje dziecko uwielbia wymyślać scenki z udziałem zabawkowych przyjaciół? To znak, że potrafi bawić się samodzielnie i wcielać w życie to, co podpowiada mu wyobraźnia. Warto więc zachęcać malucha do twórczej aktywności w różny sposób. Świetnym narzędziem, które gwarantuje nieskończone możliwości twórczej zabawy, są klocki – np. „Moja pierwsza układanka” LEGO DUPLO , która rozwija u malucha zdolność kreatywnego myślenia. Zebra z brzuszkiem krokodyla i nogami flaminga? Czemu nie! Elementy zestawu są tak zaprojektowane, żeby można było je łączyć w różnej konfiguracji. Rozłóżcie modele, pomieszajcie je i puśćcie wodze fantazji. Ciekawe, jakie zabawne istoty uda się stworzyć twojemu małemu projektantowi. Co zyska twoje dziecko? Kreatywność i wyobraźnia to szczególnie ważne umiejętności, które mogą przydać się w dorosłym życiu. Np. wtedy, gdy twoja pociecha będzie musiała inteligentnie wybrnąć z trudnej sytuacji. Poza tym maluchy, które w dzieciństwie wpadają na niesamowite pomysły, w przyszłości często dążą do realizacji swoich pasji. 2. Ćwiczą sprawność manualną i koordynację oko-ręka Przez pierwsze miesiące życia maluch uczy się prawidłowo chwytać przedmioty. Najpierw, leżąc na macie i trącając wiszące nad nim grzechotki – później bawiąc się nieco „poważniejszymi” zabawkami. Dzięki temu mięśnie dłoni wzmacniają się, a ruchy stają się precyzyjne. W zestawie LEGO DUPLO „Moja pierwsza układanka” znajduje się pięć układanek ze zwierzętami: flaming, zebra, żyrafa, krokodyl i tygrys. Zabawa nimi sprawi, że twój mały konstruktor: wzmocni mięśnie dłoni i sprawność...