Kochany mężu, oto 5 sposobów, żeby mnie uszczęśliwić (+1 bardzo dobry)

Heather McManam, mama z Wisconsin walczyła z rakiem piersi od 2013. Przegrała ją w ubiegłym tygodniu w wieku 36 lat. Ostatnią jej prośbą przed śmiercią skierowaną do męża, było opublikowanie listu pożegnalnego na Facebooku po jej śmierci.  Ten niezwykle zabawny i wzruszający list może być dla nas podpowiedzą, jak w pełni cieszyć się życiem. Oto on: "Witam wszystkich, Jestem delegowany do opublikowania tego listu imieniu miłości mojego życia. To są jej słowa. Dużo miłości dla wszystkich. - Jeff McManamy Więc ... Mam dobrą wiadomość i złą wiadomość. Złą wiadomością jest to, zdaje się, że nie żyję. Dobra wiadomość, jeśli to czytasz, to znaczy, że ty żyjesz (chyba, że ​​mają wifi w zaświatach). Tak, to jest do kitu. To jest do bani, ale jestem po prostu tak cholernie szczęśliwa, że moje życie było tak pełne miłości, radości i niesamowitych przyjaciół. Jestem szczęściarą i muszę uczciwie powiedzieć, że nie ma we mnie żalu i każda moja cząstka energii  żyła pełnią życia. Kocham was wszystkich i dziękuję za to niesamowite życie. Jeśli religia daje ci poczucie komfortu, cieszę się, że tak jest. Jednak szanuję to, że nie wszyscy są religijni. Proszę, proszę, proszę nie mów Briann, że ​​jestem w niebie. Dla niej oznacza to, że ​​wybrałam się gdzieś indziej i zostawiłam ją. W rzeczywistości, zrobiłam wszystko, co mogłam, by być z nią, ponieważ nie ma nigdzie takiego miejsca, w którym wolałabym być bardziej niż z nią i Jeffem. Proszę nie myl jej i nie pozwól, by choć przez sekundę myślała inaczej. Bo nie jestem w niebie. Jestem tutaj. Ale już nie w ciele, które brzydko zwróciło się przeciwko mnie. Moja energia, moja miłość, mój śmiech, te niesamowite wspomnienia, to wszystko jest tutaj z tobą. Proszę nie myśl o mnie z politowaniem lub smutkiem. Uśmiechaj się, wiedząc, że świetnie się bawiliśmy razem i że był...

Podobno mężczyźni kochają zołzy . Serio? Naprawdę chcesz mieć u boku zrzędzącą i przewracającą oczami babę z wiecznym fochem? Uwierz mi na słowo: nie chcesz.  Dlatego proszę, przeczytaj ten list . Napisałam go (tak jak lubisz: w punktach!), bo wiem, że na hasło "musimy pogadać" robi ci się zimno, gorąco, a potem znów zimno.  No to jedziemy: 1. Pomóż mi nie być jędzą To w sumie proste, wiesz? Żeby nie być nią, muszę być w stanie  porozumieć się z Tobą bez zrzędzenia, od czasu do czasu odpocząć i  naładować akumulator. Muszę mieć chwilę, by  zadbać  trochę o siebie, a nie tylko o innych. 2. Uwierz amerykańskim naukowcom Jak wiadomo zbadali już wszystko wzdłuż i wszerz (i to trzy razy). Zajęli się także parami, które – tak samo jak podobno my – po partnersku dzielą się obowiązkami (a w każdym razie tak im się wydaje).   Okazało się, że owszem: taki układ działa, ale tylko do przyjścia na świat dziecka. Potem kobietom przybywa średnio 21 godzin pracy tygodniowo, a facetom  jedynie 13 . To aż 8 godzin różnicy!   Nie muszę widzieć raportu z tych badań na własne oczy, by wiedzieć, że to prawda.  To właśnie dlatego wieczorem mówię, że boli mnie głowa (bo boli naprawdę - ze zmęczenia), dlatego lubię chodzić do dentysty (jeśli jest obsuwa, mogę chwilkę spokojnie posiedzieć w poczekalni i nikt niczego ode mnie nie chce), dlatego  w sklepie bujam wózek z zakupami (robię to odruchowo, z przyzwyczajenia). 3. Zmień płytę Ja też lubię piosenkę "Przewróciło się? Niech leży" , ale ileż można żyć w rytmie starego kawałka? Sprawa jest prosta: Coś się rozlało? Wytrzyj.  Upadło? Podnieś. Stopy przyklejają się do podłogi? Poszukaj mopa.  I proszę: nie pytaj mnie,  gdzie go znajdziesz. Dasz radę. 4. Nie czekaj na instrukcje z centrali Jeśli chcę, żebyś coś zrobił w domu, muszę ci...

John DeGarmo to człowiek o wielkim sercu. John jest ojcem 6 dzieci (biologicznych i adoptowanych), a od ponad 10 lat jest również rodzicem zastępczym . Rodzice zastępczy nie przysposabiają dzieci w ten sam sposób, co rodzice adopcyjni. To czasowa forma opieki nad dzieckiem, np. w sytuacji, kiedy biologiczni rodzice nie mogą się nim zajmować. John i jego żona opiekowali się ponad 50 maluchami.  DeGarmo opublikował w serwisie Huffingtonpost wzruszający wpis, w którym odpowiada na jedno pytanie: dlaczego tata też płacze? "Jestem ojcem. Dlaczego płaczę?" Mówią, że "mężczyźni nie płaczą". Mówią, że mężczyźni są zbyt twardzi, żeby płakać, że płacz jest oznaką słabości. Do tych, którzy to mówią: bardzo się mylicie. Minęły 2 miesiące odkąd Maddie, którą się opiekowaliśmy, opuściła nasz dom. Ta 4-latka była z nami prawie rok, miała ogromny wpływ nie tylko na mnie i na moją żonę, ale także na nasze własne dzieci. Stała się częścią naszej rodziny, myśleliśmy nawet o adopcji . Niestety, a to zdarza się bardzo często w przypadku rodzin zastępczych, ta 4-latka przeprowadziła się do innego domu, dzięki czemu mogła być bliżej swojej biologicznej rodziny. To był dla nas emocjonalnie wyczerpujący czas. Jej ostatnie słowa dogłębnie mnie poruszyły: "Tatusiu, będziesz za mną tęsknił, kiedy mnie nie będzie? Będziesz mnie wciąż kochał?". Te słowa do mnie przylgnęły, kiedy próbowałem poradzić sobie z emocjami wokół. To, czego nie wiedziałem, to to, że moje własne dzieci czuły dokładnie to samo. "Tatusiu, tęsknię za Maddie" – powiedziała moja 6-letnia córka, kiedy jedliśmy obiad. "Chciałabym się z nią teraz pobawić" – dodała. "Zastanawiam się, czy Maddie tęskni za mną tak, jak ja tęsknię za nią" – powiedziała moja 16-letnia córka któregoś niedzielnego poranka, kiedy jechaliśmy do kościoła.  Obie dziewczynki...