Skąd się biorą obrzęki w ciąży? Obrzęki to dość typowa dolegliwość kobiet ciężarnych. Wieczorem spoglądasz na nogi i nie widzisz swoich kostek, łydki też nie wyglądają naturalnie a nogi masz ciężkie jak z ołowiu. Kostki, stopy i dłonie puchną, ponieważ w ich tkankach gromadzi się woda – żelazny zapas płynów, które mogą zostać wchłonięte do naczyń krwionośnych po utracie krwi związanej z porodem . Jeśli to wszystko dzieje się miesiąc przed porodem , prawdopodobnie nie masz powodu do zmartwień. To tylko zwykła opuchlizna świadcząca o tym, że twoje ciało przygotowuje się do porodu . Jeśli dolegliwości związane z obrzękami pojawiają się wcześniej, albo są bardzo dokuczliwe warto skonsultować to z lekarzem, gdyż może to być powodem innych schorzeń (np. gestoza). Warto, by ocenił to lekarz. Jak zapobiegać obrzękom w ciąży miesiąc przed porodem? Pij dużo - najlepiej wody Nawodnienie wspiera pracę nerek - filtruje je oczyszczając organizm z toksyn. Poza tym woda doskonale nawadnia organizm . Wato wyrobić w sobie ten nawyk, gdyż podczas karmienia piersią wskazane jest wypijanie 2,5 litra wody dziennie. Unikaj soli w swojej diecie Nadmiar soli zatrzymuje wodę w organizmie. Sól podnosi również ciśnienie krwi. Są również badania mówiące o tym, że nadmiar soli, może być przyczyną choroby nerek u dziecka. Nie chodzi o to, by teraz sól w ogóle wyeliminować z diety, ale o stosowanie jej w umiarze. Warto zastąpić ją, gdy to możliwe np. przyprawami. Zmieniaj pozycje najlepiej jak najczęściej Unikaj długiego przebywania w jednej pozycji, np. stojąc lub siedząc. Najlepiej wstawaj co jakiś czas, by się rozruszać przejdź się po pomieszczeniu, rozprostowując się. Dobrze jest na co dzień pamiętać o aktywności fizycznej. Korzystaj ze spacerów. Basen, joga również są wspaniałym zajęciem...
Aktywność fizyczna w ciąży to ważny element przygotowania do porodu. Ćwiczenia są potrzebne każdej przyszłej mamie. Wzmocnione ciało lepiej zniesie tycie i poród. Dziecko mamy uprawiającej sport w ciąży urodzi się silniejsze i lepiej dotlenione. Lekarze są zgodni: z brzuszkiem czy bez – trzeba ćwiczyć!
Spis treści:
- Jakie sporty można uprawiać w ciąży
- Sport w ciąży – ograniczenia
- Aktywność fizyczna w ciąży – przeciwwskazania
- Kiedy przerwać aktywność fizyczną w ciąży
Jakie sporty można uprawiać w ciąży
Jeżeli ciąża przebiega prawidłowo, w ciąży można uprawiać wiele sportów, zwłaszcza jeśli kobieta przed zajściem w ciążę prowadziła aktywny tryb życia. Uważa się, że regularnie uprawiane wcześniej sporty można kontynuować także po zajściu w ciążę, ale trzeba postawić raczej na podtrzymywanie formy niż jej budowanie. Nie ma też mowy o rywalizacji.
Nie należy próbować nowych sportów, które niosą ze sobą ryzyko upadku lub wtedy, gdy towarzyszą im wstrząsy albo bardzo duży wysiłek czy obciążenie organizmu. Do takich dyscyplin należą:
- jazda konna,
- jazda na nartach, snowboardzie,
- jazda na rolkach i łyżwach,
- wspinaczka wysokogórska,
- ćwiczenia lekkoatletyczne,
- biegi długodystansowe,
- gra w tenisa, golfa,
- nurkowanie,
- sportów motorowych,
- sporty walki,
- sporty zespołowe,
- sporty związane ze skokami i podskokami,
- nadmierne rozciąganie mięśni,
- skoki do basenu.
Kobiety, które przed ciążą prowadziły siedzący tryb życia, z rozpoczęciem ćwiczeń powinny wstrzymać się do ukończenia pierwszego trymestru ciąży. Później mogą, o ile lekarz im nie zabroni, zacząć się ruszać.
Bezpieczne są: joga, pilates, fitness w ciąży, nordic walking, ćwiczenia z piłką, jazda na rowerku stacjonarnym, a nawet proste ćwiczenia siłowe. Uczestnicząc w zajęciach, należy poinformować instruktora o ciąży i prosić o dostosowanie ćwiczeń do możliwości i ograniczeń ciężarnej.
Sport w ciąży – ograniczenia
Nawet najsprawniejsza kobieta po wystąpieniu pierwszych objawów ciąży, powinna unikać nadmiernego wysiłku. Obecnie uważa się, że w czasie uprawiania sportów w ciąży tętno ciężarnej nie powinno przekraczać 140 uderzeń na minutę. W przypadku pań, które wcześniej nie prowadziły aktywnego trybu życia, mają nadwagę lub niedowagę, zaleca się utrzymywanie podczas ćwiczeń tętna nie wyższego niż 120 uderzeń na minutę.
Należy także unikać: długotrwałych napięć mięśnia prostego brzucha, wydmuchiwania powietrza z płuc do nosa przy zamkniętych ustach i skrzydełkach nosa, ćwiczeń przez długi czas wykonywanych w pozycji stojącej (może dojść do przeciążenia stawów krzyżowo-biodrowych i spojenia łonowego, co może prowadzić do rozejścia się spojenia łonowego) ćwiczeń pogłębiających naturalne krzywizny kręgosłupa.
Aktywność fizyczna w ciąży – przeciwwskazania
Zawsze przed rozpoczęciem ćwiczeń w ciąży trzeba zapytać ginekologa, czy nie ma przeciwwskazań do aktywności fizycznej. Mogą nimi być:
- choroby serca i układu krążenia,
- nadciśnienie tętnicze,
- astma i przewlekłe choroby płuc,
- choroby mięśni i stawów,
- problemy z masą ciała,
- ciąża zagrożona,
- wcześniejsze poronienia,
- wcześniejsze porody przedwczesne,
- ciąża mnoga,
- skrócenie i rozwarcie szyjki macicy (niewydolność szyjki macicy),
- problemy z łożyskiem,
- krwawienia z dróg rodnych.
Czasami lekarz wydaje zgodę na rozpoczęcie lub kontynuowanie ćwiczeń, ale wyraźnie określa, jakich wysiłków unikać. Trzeba się stosować do jego zaleceń dla własnego i dziecka dobra.
Kiedy przerwać aktywność fizyczną w ciąży
Nawet u zdrowej kobiety podczas aktywności fizycznej może pojawić się złe samopoczucie. Jeśli jest ona w ciąży, nie wolno tego bagatelizować. Jeśli podczas uprawiania sportu ciężarna poczuje:
- zawroty głowy,
- narastający ból głowy,
- skrócony, nierówny oddech,
- arytmię serca,
- skurcze macicy lub wzmożone napięcie macicy,
powinna natychmiast przerwać wysiłek i wezwać karetkę. Podobnie trzeba postąpić, gdy ciężarna zasłabnie, pojawi się krwawienie z dróg rodnych, odejdą wody płodowe.
Zobacz też: