Zanim twoje dziecko dorośnie, powie ci mnóstwo rzeczy bardziej lub mniej przyjemnych. Jest jednak kilka zdań, których raczej od niego nie usłyszysz. Albo maluch wypowie je bardzo rzadko. Nie ma w tym złej woli. Taka jest po prostu natura każdego małego człowieka (a czasem także już całkiem sporego).
Sprawdź też: Skuteczne sposoby na bunt dwulatka
Tego ostatniego zdania też nie usłyszysz, bo przecież twoje dziecko kocha cię najbardziej na świecie.
To oczywiste, choć relacja mama–dziecko nie jest prosta. Ale przecież nikt nie zapewniał, że właśnie taka miała być.
Dodasz coś jeszcze do naszej listy?
Czytaj też:
Nie tylko pająki czy węże mogą wzbudzać w dzieciach uczucie paniki . Czasem do łez doprowadza spotkanie z pokojowo nastawionym psem czy kotem. Dziecko odczuwa lęk , bo zwierzę dziwnie wygląda, szybko się porusza, hałasuje, inaczej pachnie. Chcesz mu pomóc zlikwidować niepotrzebny stres , kontroluj to, co mówisz. To, co powiesz w dobrej wierze, może wywołać odmienną od zaplanowanej reakcję. Sprawdź, czego boją się dzieci? Nie tylko ciemności! 1. Chodź, pogłaszczesz kotka Nie zmuszaj dziecka do głaskania nawet znajomego psa czy kota i sprawdzania, jakie ma śliczne futerko. Dziecko zamiast oswajać się ze zwierzakiem, będzie bało się go jeszcze bardziej. Okazuj dziecku, że je rozumiesz i wspierasz. Gdy może przyjrzeć się pieskowi z bezpiecznej odległości, poczuje się pewniej, nie będzie traktowało cię jako przeciwnika, który trzyma stronę tego strasznego zwierza. Im pewniej się przy tobie będzie czuło, tym większa szansa, że przezwycięży lęk . 2. On ci nic nie zrobi W ten sposób zupełnie niechcący zasugerujesz dziecku, że sympatyczny kotek sąsiadów rzeczywiście może wyrządzić mu krzywdę. Lepiej powiedz - „Zobacz, jaki ten kotek jest ładny, jak dumnie chodzi z podniesionym ogonem". Zwracając uwagę na zalety, możesz zmienić sposób myślenia dziecka o zwierzęciu. 3. Nie bój się, piesek jest taki malutki Wielkość zwierzęci a naprawdę nie ma dla dziecka dużego znaczenia. Dziecko boi się i już. Dodatkowo może poczuć się przez ciebie zlekceważone, niezrozumiane i osamotnione w swoich kłopotach. Zazwyczaj nie ma pojęcia, dlaczego ten malutki, sympatyczny – twoim zdaniem – kot czy pies wywołuje u niego strach. Małemu wrażliwcowi przyda się mądra rozmowa. Opowiadaj o zwierzętach, o ich zwyczajach, rasach, o chomiku lub rybkach, które hodowałaś w dzieciństwie. Wyjaśniaj, że zwierzaki czują to samo, co ludzie i nie wolno ich krzywdzić....
