Czego może nauczyć Cię dziecko? Zgadnij...

Choć czasem narzekamy na zmęczenie, wyczerpanie fizyczne i psychiczne, to dzieci stanowią jednak nasz najcenniejszy skarb. Jesteśmy w stanie zrobić dla nich naprawdę wszystko, poświęcić się w każdy możliwy sposób. Budzisz się zmęczona? - sprawdź dlaczego! Gdyby ktoś nam kiedyś powiedział, że będziemy wstawać często w nocy , będziemy robić głupie miny wydając przerażające dźwięki i będziemy to powtarzać przez kilka, czasem kilkanaście miesięcy, noc w noc, pewnie byśmy nie uwierzyły. Takie męczarnie wydawały nam się nieprawdopodobne. Gdy jednak nadszedł czas narodzin naszych dzieci i zaczęłyśmy robić wszystkie te nieprawdopodobne rzeczy, wiedziałyśmy już, że dla maluszków jesteśmy w stanie zrobić więcej niż myślałyśmy. 11 rzeczy, które robimy tylko dla dzieci 1. Wycieranie pup – czasem robimy to kilkanaście razy na dobę. Nie zawsze zapach jest przyjemny ;-) 2. Wstawanie w nocy – czasem dwa razy, a czasem sześć. Trudno przewidzieć, jaki tej nocy sen będzie miało nasze maleństwo, czy będzie głodne, a może będzie mu przeszkadzać mokra pieluszka. 3. Brak snu – to dla wielu osób najtrudniejszy scenariusz macierzyństwa. Zdanie "mamy nie śpią, tylko zamartwiają się  z zamkniętymi oczami " jest sednem problemu. Budzimy się często nawet wtedy, gdy dziecko nie płacze, bo... martwimy się, że nie płacze i coś mu dolega. Potrafimy tak funkcjonować do czasu, aż dzieci będą starsze i będą przesypiać całe noce. 4. Wycieranie nosa i pozbywanie się "kóz, glutów i smarków". 5. Wygłupy – by rozweselić dziecko potrafimy zrobić z siebie ptaszki, kangury, koniki i to nawet  w miejscach publicznych. Czy dla kogokolwiek innego stanęlibyśmy na środku parku i skakali jak żaby narażając się nie ośmieszenie? Raczej nie :-) 6. Rezygnujemy z wieczornych wyjść by być z dzieckiem (i żeby się choć trochę wyspać). 7. Trzy...

Gdy pomyślisz czasem o tym, ilu rzeczy powinnaś nauczyć dziecko zanim stanie się samodzielne, może rozboleć Cię głowa. Tak wiele spraw,  a tak mało czasu... Dlatego warto pomyśleć o fundamentach, a inne sprawy trochę odpuścić. Oczywiście nauka, poznawanie świata, rozwój fizyczny, społeczny, a także umiejętności domowe są bardzo ważne. Bez tych jednak 10. zdolności, życie dziecka może być kiedyś naprawdę trudne . 10 fundamentów 1.    Pomoc – oferować, przyjmować i prosić o nią Wiele osób nie potrafi prosić o pomoc. Wydaje im się,  że będzie to świadczyć o ich słabości. Jeżeli jednak żyjemy wśród ludzi i tworzymy jakąś społeczność, musimy nauczyć się zarówno oferować pomoc, jak i ją przyjmować. Nauczmy dzieci, że nie jest wstydem prosić o pomoc , tak samo jak wielką przyjemnością jest jej udzielanie. 2.    Mówić – nie My często mówimy dzieciom "nie", ale czy uczymy je tego samego? Oczywiście nie chodzi o to, że dziecko nie potrafi odmówić nam, gdy prosimy o posprzątanie pokoju . Wtedy "nie" pada dość często ;-) Chodzi bardziej o odmawianie, jeżeli coś nie będzie dobre dla dziecka. W szkole, w pracy, w rodzinie. Musi wiedzieć, że nie można naginać się zawsze i dopasowywać do ludzi. Czasem zamiast robić coś wbrew sobie, warto powiedzieć "nie". Ta umiejętność jest naprawdę nieoceniona, zwłaszcza w nastoletnim wieku. 3.    Mówić – tak Wiele rzeczy zdarza się w życiu tylko raz. Warto by dziecko umiało przeciwstawiać się własnym słabościom, a zwłaszcza strachowi i umiało godzić się na nowe i ciekawe propozycje. Nieważne, czy mu się uda, czy też nie, najważniejsze jest i tak to, że spróbował. 4.    Wyrażanie emocji Każdy ma lepsze i gorsze dni. Nauczmy nasze dzieci, że mamy do nich prawo i nie zawsze musimy być uśmiechnięci . Niech nasze maluchy potrafią także okazywać wdzięczność za małe...

Huśtawka nastrojów u młodych matek, nazywana często baby bluesem , jest nierozerwalnie związana z hormonami. Męska wersja tego niepokoju jest łagodniejsza i nie tak groźna w skutkach. Ale gdy się pojawi, musisz stanąć do walki. Niepokój taty przed porodem Jesteś przygotowany na wszystko. W pokoju dziecka stoi łóżeczko, a w łazience wanienka. Znasz już orientacyjny termin porodu i masz certyfikat ukończenia kursu w szkole rodzenia . Ostatnie USG wskazuje, że z dzieckiem jest wszystko w porządku. Dlaczego więc gryziesz się i stresujesz? Martwisz się, czy zdążysz dowieźć żonę do szpitala. Czy będziesz dla niej dobrym wsparciem. Czy nie zemdlejesz i nie zrobisz z siebie pośmiewiska. My, mężczyźni, jesteśmy nastawieni zadaniowo. Gdy jest coś do zrobienia, natychmiast chcemy się z tym uporać. Ale w żaden grafik nie da się wpisać porodu.  Co możemy zrobić? No cóż, nie za wiele możemy. Na pewno warto pomyśleć o tym, że wszyscy mężczyźni muszą to przeżyć. Naturalność i powszechność zjawiska uspokaja i pozwala przejść nad nim do porządku dziennego. Stres tuż po narodzinach dziecka Jesteś najszczęśliwszym facetem pod słońcem. Ukochana ze zdrowym dzieckiem wróciła do domu. Zdążyłeś przyjąć gratulacje. I nagle nastrój jakoś ci „siada”, coraz gorzej z optymizmem, coraz więcej myśli, żeby gdzieś wyjść i odetchnąć. Masz prawo być przerażony tym, jak bardzo zmienił się cały wasz świat. Żona, która w twoich oczach jest najcudowniejszą mamą na świecie, potrafi płakać i narzekać, że nie umie dobrze opiekować się dzieckiem. Dziecko też potrafi płakać godzinami, ale nie mówi dlaczego. Do tego tabuny babć, ciotek, znajomych „pomagają” wam w kąpieli , karmieniu, przewijaniu i dają setki „dobrych” rad. Albo jesteście sami, bo nagle okazało się, że wszyscy są bardzo zajęci. Noworodek miał być szczęściem, a nie jest.  Korzystanie z...