Czemu nie panikuję na widok pleśni w żyrafce Sophie? 

Oczyszczanie powietrza w pokoju dziecięcym - dlaczego warto to robić? Powietrze jest coraz bardziej zanieczyszczone, zwłaszcza teraz, w okresie grzewczym. Znajdują się w nim pyły zawieszone (czyli innymi słowy: smog), wirusy i bakterie, roztocza, kurz oraz inne alergeny. Oprócz tego zawsze istnieje ryzyko pojawienia się pleśni (zła cyrkulacja powietrza, nieszczelności)... Każdy z wyżej wymienionych czynników jest groźny dla naszego zdrowia - a już szczególnie dzieci. Są one również bardziej podatne od dorosłych m.in. na toksyczny wpływ grzybów pleśniowych. Warto też pamiętać, że zimowe powietrze jest suche i może wpływać na stan nawilżenia skóry, włosów i oczu (a dokładniej spojówek).  Kup oczyszczacz w ofercie sklepu MediaMarkt i uchroń przed tym wszystkim swoje dziecko! Na co zwrócić uwagę, wybierając oczyszczacz powietrza do pokoju dziecka? Filtry oczyszczacza powietrza Najważniejszą kwestią podczas wyboru tego typu urządzenia są filtry, dzięki którym oczyszcza ono powietrze. Kiedy kupujemy oczyszczacz do domu (a zwłaszcza do pokoju dziecka), musi on pochłaniać nie tyko zanieczyszczenia, ale też zapachy, alergeny, sierść zwierzaków. Oczyszczacz Sharp posiada filtry wstępny, nawilżania, węglowy oraz HEPA (ulepszone w porównaniu do poprzednich produktów tego producenta). Ich połączone siły nadają procesowi filtrowania maksymalną skuteczność. Wydajność oczyszczacza powietrza Aby oczyszczacz powietrza mógł chronić zdrowie twojego malucha, należy dobrać urządzenie do wielkości pokoju. Zanim więc kupisz oczyszczacz, dokładnie zmierz pomieszczenie, a dopiero potem sprawdź dostępne urządzenia. Producenci podają najczęściej parametr wydajności w metrach kwadratowych, jednak raczej nie uwzględniają wysokości pomieszczenia. Dlatego jeśli dziecięcy pokój jest wyjątkowo wysoki, koniecznie weź to pod uwagę. Inaczej urządzenie nie...

Starania o dziecko planowaliśmy z mężem zaraz po ślubie. Chyba jak każda kobieta martwiłam się na zapas, że nie uda mi się zajść w ciążę. Słyszałam wiele historii o parach, które próbowały przez wiele lat. Naszły mnie też myśli, że w razie powodzenia, nie poradzę sobie z opieką nad takim maluchem. Tak się złożyło, że w rodzinie i wśród znajomych niewiele było dzieci, a nawet jeśli się pojawiały, zawsze bałam się wziąć je na ręce, aby nie wyrządzić im krzywdy – dlatego nachodziły mnie ogromne obawy czy dam radę... Wynik pozytywny Kiedy nie pojawiła się miesiączka, zrobiłam test. Okazało się, że jestem w ciąży, ale nadal nie mogłam uwierzyć, że wraz z mężem zostaniemy rodzicami! Zapisałam się do ginekologa, aby to potwierdzić. USG wykazało, że to piąty tydzień. To było bardzo przyjemne uczucie - że wiedzieliśmy o tym tylko z ukochanym i że jeszcze przez jakiś czas zostanie to tylko naszą tajemnicą. Wszystko to napawało mnie szczęściem. Skutki uboczne  Ciąża służyła mojej urodzie. Miałam promienną cerę, włosy – zawsze proste jak drut - zaczęły mi się kręcić, a nastrój był wspaniały. Niestety samopoczucie ulegało stopniowemu pogorszeniu. Poranne mdłości stały się nie tylko porannymi - trwały cały dzień. Nie pomagały migdały, picie wody, częste i lekkostrawne posiłki. Po jakimś czasie, przechodziłam koło straganu z mandarynkami i nagle okazało się, że mam na nie niesamowitą ochotę. To był mój ratunek! Od tej pory jadłam na śniadanie, obiad i kolację tylko mandarynki, ponieważ tylko one zwalczały mdłości. Może wydawało się to dziwne, ale najważniejsze, że działało. Śmiałam się, że kiedy maluch podrośnie, nie będzie mógł na nie patrzeć, bo mama zjadała je kilogramami. Niestety ten spokojny czas nie trwał długo. Nagle zaczął mnie boleć kręgosłup, to był koszmar. Kiedy przechodziłam przez pasy dla...

Dziś są dziesiąte urodziny Agatki. To nasza pierwsza od dłuższego czasu radosna rodzinna uroczystość. Jutro wszyscy jedziemy na wakacje. Moja córka śpi spokojnie i mam nadzieję, że tak będzie już zawsze, że wyrzuci z pamięci wspomnienie czasu , gdy choroba poddała ją najtrudniejszej w życiu próbie. Wierzę też, że nigdy się nie dowie o burzy, która przeszła obok niej w chwili, gdy była bezbronna i na szpitalnej sali walczyła o życie... Jak poznałem moją żonę Anię poznałem u mojego przyjaciela Andrzeja. Wpadała czasem by poplotkować z jego mamą. Mówiła do niej "ciociu", a do Andrzeja "braciszku", choć ich pokrewieństwo nie było aż tak bliskie. Spodobała mi się od pierwszego spotkania. – Odpuść sobie, to niedojrzała dzierlatka – radził mi Andrzej, widząc jak na nią patrzę. – I ma chłopaka. Taki osiedlowa łajza. Ma na imię Robert. Ciągle go widzę jak przesiaduje z kumplami na ławce. Mam nadzieję, że to tylko przelotny kaprys małolaty, bo jeśli jest inaczej to się to może źle skończyć... Nie brałem do głowy tego gadania, bo urokowi Ani trudno było się oprzeć. Ona chyba też mnie lubiła, bo ożywiała się wyraźnie, zawsze gdy przychodziłem. Długo, bardzo długo, była jednak tylko moją dobrą znajomą. Aż do tego dnia, gdy dostrzegłem ją na przystanku przy mojej ulicy. Siedziała tam mimo deszczu i przenikliwego zimna. Podszedłem i zobaczyłem, że płacze. – Aniu, co się stało – zagadnąłem. Popatrzyła na mnie i spuściła wzrok. -– Robert ze mną zerwał, bo... – urwała nagle i ukryła twarz w dłoniach. – To jeszcze nie powód żeby siedzieć na deszczu i płakać – powiedziałem stanowczo. – Musisz się wysuszyć i napić gorącej herbaty. Zapraszam do siebie – rzuciłem obejmując ja delikatnie ramieniem. Nie protestowała. Była w niej jakaś dziwna rezygnacja. Jak wszystko zaczęło się "sypać" Przyszła do mnie i już...