Czy dziecko jest gotowe do szkoły - 10 pytań do rodziców 6-latka

Znak zodiaku Bliźnięta: data Jesteś spod znaku Bliźniąt, jeśli urodziłeś się między 22 maja a 21 czerwca.   Charakterystyka znaku zodiaku Bliźnięta Cechy osób spod znaku Bliźniąt Kobieta spod znaku Bliźniąt: cechy Mężczyzna spod znaku Bliźniąt: cechy Dziecko spod znaku Bliźniąt: cechy Imiona dla dzieci spod znaku Bliźniąt Co przyniesie szczęście Bliźniętom? Jakie kamienie szlachetne pasują do Bliźniąt? Jakie znaki zodiaku pasują do Bliźniąt? Znane osoby spod znaku Bliźniąt Charakterystyka znaku zodiaku Bliźnięta Bliźnięta są w nieustannym ruchu. Nic dziwnego: patronuje im planeta Merkury, a ich żywioł to powietrze. Osoby spod znaku Bliźniąt są zmienne i żądne wrażeń, nie usiedzą długo w jednym miejscu, wciąż poszukują nowych znajomości i przeżyć.  Ich wielką zaletą jest otwarty umysł, wadą – brak umiejętności doprowadzania spraw do końca. Potrafią zrobić wrażenie na innych, ich wiedza na rozmaite tematy bywa jednak powierzchowna. Nie lubią zbyt trudnych wyzwań, za wszelką cenę unikają kłopotów. Cechy osób spod znaku Bliźniąt Najważniejsze cechy charakteru Bliźniąt to: niestałość uczuć i poglądów, zmienność, ciekawość świata, rodzinność, pomysłowość, wielozadaniowość. Kobieta spod znaku Bliźniąt: cechy Kobieta Bliźniak lubi rozmowy i plotki, jest bardzo aktywna w pracy oraz towarzysko. Nie znosi nudy, chce, by ciągle coś się działo. Swoim urokiem osobistym przyciąga do siebie zarówno płeć przeciwną, jak i inne kobiety. Nie polubią jej introwertycy, ale większość osób jest zwykle pod wrażeniem jej wszechstronności. Kobieta spod znaku Bliźniąt zrobi wszystko, by być zauważoną i pozostawać w centrum uwagi – uwielbia modowe przebieranki, odważne stylizacje i wyraziste makijaże. Jako matka kobieta Bliźniak może czuć się przytłoczona domowymi...

" Czy świeżo upieczony przedszkolak ma sam zakładać kapcie? Czy fakt, że zabiera innym dzieciom zabawki, to problem? A co z rysowaniem, samodzielnym jedzeniem i siusianiem w pieluszkę? Oto są pytania! Martwisz się, że Twój maluszek nie poradzi sobie sam w przedszkolu ? Spokojnie! Wcale nie wszystko musi umieć. W końcu przedszkole jest także po to, by dzieci nabywały w nim nowych umiejętności i ćwiczyły samodzielność. Ważne rzeczy przyjdą z czasem, zobaczysz... A na razie podpowiemy Ci, co lepiej by było, żeby już umiał, a jakie sprawy mogą jeszcze poczekać. I co robić, jeżeli sobie z czymś ważnym nie radzi. Pamiętaj przy tym, że maluch maluchowi nierówny. Dzieci rozwijają się w różnym tempie, niektórzy przedszkolni debiutanci mają już ponad trzy i pół roku, inni tylko dwa latka i dziewięć miesięcy, a bywają i młodsi. Taka różnica to szmat czasu dla dzieciaczków! Weź więc poprawkę na wiek i tempo rozwoju pociechy. I nie denerwuj się, ale – w razie potrzeby – mądrze działaj. Czytaj też: Rozwój trzylatka - 5 dowodów, że przebiega prawidłowo Rozstaję się z mamą (choć mogę rozpaczać) Pożegnanie z mamą to nie koniec świata, po kilku godzinach znowu można się do niej mocno przytulić. Na początku września jednak większość maluchów płacze (niektóre nawet z rozpaczą łapią się futryn drzwi albo kurczowo czepiają nogi mamy!), a większość mam ma łzy w oczach. Nie przerażaj się tym – to minie. Panie w przedszkolu wiedzą, w jaki sposób postępować w takich sytuacjach. Wiele zależy również od Ciebie. Co możesz zrobić? Jeśli dotąd byliście nierozłączni, czas to zmienić. Zanim poślesz malca do przedszkola, zostawiaj go na trochę pod opieką np. dziadków. Dzięki temu zrozumie, że zawsze po niego wracasz. Ty również zyskasz – przywykniesz bowiem do myśli, że dzieckiem zajmuje się ktoś inny, i we wrześniu nie będziesz go...

Co powinien umieć trzylatek? Tak naprawdę niełatwo odpowiedzieć na to pytanie, bo dzieci nie dojrzewają w tym samym tempie. Poza tym – jak my wszyscy – różnią się od siebie umiejętnościami i talentami. Mimo to spróbujmy.  Jaki jest „statystyczny” trzylatek? Trzylatek jest już bardzo mądry Zadaje mnóstwo pytań i jest wszystkiego ciekawy. Potrafi odpowiedzieć na proste pytania („Do czego służą buty?”, „Co trzeba zrobić, gdy chce się pić?). Ma coraz lepszą pamięć, może już nauczyć się prostej piosenki albo wierszyka. Wie podstawowe rzeczy na swój temat , np.  czy jest chłopcem, czy dziewczynką, jak ma na imię i ile ma  lat. Radzi sobie z prostą układanką. Wie ile to jest jeden (miś, samochód), ile dwa (misie, samochody), a ile wiele (misiów, samochodów).   Choć coraz więcej wie o tym, co go otacza, zaczyna też fantazjować i nie zawsze odróżnia prawdę od tego, co sobie wyobraża. Jeśli dziecko nie zadaje pytań, nie jest ciekawe świata: Spróbuj poświęcić mu więcej uwagi. Baw się z nim, rozbudzaj jego ciekawość. Nie bombarduj go wiedzą. Co za dużo to nie zdrowo. Nie odpytuj, nie zmuszaj.  Trzylatek całkiem nieźle mówi Trzylatek używa kilkuset słów (rozumie jeszcze więcej), buduje kilkuwyrazowe zdania, zadaje pytania, potrafi budować zdania przeczące. Stosuje już reguły gramatyczne, ale robi mnóstwo błędów. Mówi już o swoich sprawach w pierwszej,  a nie trzeciej osobie („Chcę jeść”, a nie „Jaś chce jeść”).  Rozumie polecenia, potrafi wskazać części ciała i zabawek. Wciąż nie mówi jak dorosły („siafa”, „ziebra”, „lowel”) Jeśli trzylatek nie mówi albo mówi bardzo mało:  Idź z dzieckiem do logopedy, który sprawdzi, czy wszystko jest w porządku i pomoże „rozgadać” dziecko. Sprawdź, czy twój trzylatek nie mówi za mało Trzylatek biega, skacze, wspina...