Czy to powód, by nazywać kogoś "złą matką"?

Abbie Fox , mama i fotografka, doskonale wie, że karmienie dziecka nie jest łatwe. Swojego synka, Mavericka, karmiła piersią przez 6 tygodni. "Po 6 tygodniach zapłakiwania się przed snem, mąż powiedział, że mam z tym skończyć. Przypomniał mi, że stres nie jest dobry ani dla mnie, ani dla naszego syna i żebym już tego nie robiła. Tej nocy zaczęliśmy karmić małego mieszanką, choć jeszcze przez cztery tygodnie odciągałam pokarm, potem się skończył" – wyznała Abbie. Abbie przyznała, że każdego dnia słyszała, że nie jest dość dobrą mamą, że nie starała się dostatecznie mocno, że musiała coś źle zrobić. Gdy ktoś pytał, jak karmi, kłamała. Kiedy odpowiadała, że karmi piersią, słyszała, że "karmienie piersią jest najlepsze". Po urodzeniu drugiego dziecka, córeczki, presja była mniejsza. Abbie przez 3 miesiące karmiła małą Georgię piersią, później zaczęła karmić mieszanką.  Zobacz także: Apel do lekarzy: szanujcie butelkowe mamy! Dzięki swoim doświadczeniom, zrozumiała, jak łatwo tworzą się podziały między mamami i jak często młode mamy, zamiast się wspierać, krytykują swoje wybory. W wyjątkowej sesji zdjęciowej "Fed is Best" ("Karmienie jest Najlepsze") pokazała, że sposób karmienia nie ma znaczenia. Przesłanie zdjęcia jest proste: "Moją główną myślą było, żeby przypomnieć światu, że to, co jest najlepsze, to po prostu karmienie" – powiedziała Abbie. Na tym zdjęciu są mamy karmiące piersią, mlekiem modyfikowanym , jest także mama karmiąca jednocześnie dwoje dzieci i mama, która karmi piersią w trzecim trymestrze ciąży. W tym zdjęciu jest to, co najważniejsze – miłość! My jesteśmy zachwycone! Czytaj także: 9 pytań o karmienie mieszane

Mama 2 dzieci, Laura Muzza, opublikowała na swoim blogu The Mum on the Run wpis dedykowany mamom karmiącym mieszanką mlekozastępczą. Według nas powinny go przeczytać wszystkie mamy, także te karmiące piersią . Powinnyśmy skończyć z wzajemnym ocenianiem i krytykowaniem naszych wyborów! Do butelkowych mam Podjęcie decyzji o niekarmieniu piersią i karmieniu mieszanką to nie bycie samolubną i uznanie swoich potrzeb za ważniejsze od potrzeb dziecka. To robienie tego, co najlepsze, dla ciebie i dla dziecka. Nieszczęśliwe mamy cierpią na depresję , nikt tego nie chce. Rób to, co cię uszczęśliwia, żebyś była szczęśliwa w macierzyństwie i szczęśliwa ze swoim dzieckiem. Nikt nie powinien tego kwestionować. Chcesz spróbować, żeby pomóc maluchowi dłużej spać? Zrób to. Chcesz zamienić karmienie piersią na mieszkankę, bo chcesz wrócić do pracy albo masz już dość siedzenia w domu? Zrób to. Musisz wyjechać, chcesz wyjść wieczorem, masz dosyć? Nie ma w tym nic złego. Jeśli chcesz, żeby twoje ciało należało wyłącznie do twojego partnera, łącznie z twoimi piersiami. Jeśli karmienie piersią nie pasuje do twojego stylu życia. Jeśli od razu wiedziałaś, że to nie jest twój świat, jeszcze zanim urodziłaś dziecko. Żyjesz w zgodzie ze sobą, trzymasz się swoich decyzji. Jesteś wspaniałym przykładem dla swoich dzieci. Jeśli karmienie mieszane ułatwi ci życie, olej to, co inni myślą i po prostu to zrób. Do mam, które przestały karmić z medycznych powodów, z powodu raka, problemów zdrowotnych, niewystarczającej ilości pokarmu, depresji: jesteście bohaterkami. Jeśli czujesz, że coś ci zabrano, jest mi naprawdę przykro, ale wiem, że możesz stworzyć więź z dzieckiem, dać mu swoją miłość i wszystko to, co najlepsze, prosto z głębi twojej duszy. Nikt tego nie ma, tylko ty i twoje dziecko. To, jak je karmisz, nie ma znaczenia. Do mam, które...

Karmienie piersią może uratować dziecku życie? Tak, to żadna przesada! – przekonała się o tym Agata Krawiec, mama trzyletniego Kacpra, urodzonego w 30. tygodniu ciąży.  Posłuchajcie co mówi o swoim doświadczeniu karmienia piersią:  Przed moim porodem wcale nie byłam taka pewna, że będę karmić piersią. Oczywiście wiedziałam, że karmienie naturalne to najlepsze, co można dać dziecku, ale kiedy myślałam o praktyce, a nie o teorii – to planowałam, że mniej więcej po pierwszym miesiącu wprowadzę karmienie mieszane: raz piersią, raz butelką. Układałam sobie, że nocami wprowadzę jedną butelkę, w ciągu dnia też jedną, dzięki czemu uda mi się zachować laktację, tak długo, jak będę chciała, a jednocześnie nie będę musiała spędzać całej doby na karmieniu. Bardzo mi zależało na tym, żeby po porodzie zachować odrobinę swobody. Wydawało mi się, że o karmieniu wiem wszystko, tymczasem (jak się potem okazało) nie wiedziałam nic.  Przede wszystkim nie wiedziałam tego, że zamiast urodzić swojego synka po 9 miesiącach ciąży – urodzę go o 3 miesiące za wcześnie.  Nie wiedziałam, że pierwsze tygodnie mojego macierzyństwa spędzę, wyjąc nad inkubatorem mojego dziecka. Że na początku nie będę mogła go nawet dotknąć, a kiedy już lekarze mi pozwolą go trzymać za nóżkę a potem nosić skóra do skóry – to będę się bała to zrobić. Bo będę wolała nie dotykać i nie tulić swojego dziecka, niż ryzykować, że się wychłodzi poza inkubatorem. Kto nie przeżył takich chwil, nigdy ich sobie nie wyobrazi, bo ludzka wyobraźnia ma bardzo ciasne granice.  Umiecie sobie wyobrazić, że patrzycie na swoje dziecko podłączone do respiratora, bo nie umie samo oddychać?  Kiedy urodziłam, nie umiałam uwierzyć, że w ciąży godzinami rozmyślałam o tym, kiedy będę mogła podać butelkę i co powinnam robić, żeby moje piersi nie obwisły w...