Raport z badania „Dzieci po szkole - wolne czy zajęte” (SW Research, 2016) jest umiarkowanie optymistyczny. Co prawda dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym czas wolny najczęściej spędzają na świeżym powietrzu z rówieśnikami (74%), ale odrabianie lekcji zajmuje im średnio 1-2 godziny dziennie. To naprawdę dużo dla takich maluchów. Im dzieci starsze, tym dłużej nad nimi siedzą.
Gdy dziecko przestąpi próg szkoły, ilość pracy po lekcjach błyskawicznie wzrasta. Zadania domowe dostaje aż 98% dzieci w klasach 1-3, a odrobienie lekcji zajmuje im zazwyczaj 1-2 godziny dziennie. To duże obciążenie zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców, którzy często pomagają dzieciom w nauce. Co ciekawe, znacznie mniej pracy domowej dostają wychowankowie szkół prywatnych.
Jak się okazuje, wielu rodziców uważa, że dziecko dostaje za dużo pracy domowej (43 proc. ankietowanych), a 30 proc. jest za tym, by nauczyciele nie mieli prawa zadawać dzieciom nic do domu. Odsetek tych opinii jest trochę niższy wśród rodziców przedszkolaków, a wynika to z tego, że tam prac domowych jest znacznie mniej niż w szkole. Natomiast 32 proc. spośród tych rodziców jest zdania, że prace domowe zadawane w przedszkolu są „bezużyteczne”.
Przedszkolaki nie mają jeszcze wielu zajęć dodatkowych. Na zorganizowane kursy chodzi zaledwie 10 proc. maluchów. Najczęściej są to taniec, basen lub inne zajęcia sportowe. Zdecydowaną większość czasu po pracy i przedszkolu dzieci spędzają w domu lub na podwórku. Sporo, bo 58 proc. z nich ogląda w tym czasie telewizję.
Z komputera, tabletu lub konsoli (gry, oglądanie bajek i seriali) korzysta ponad 30 proc. maluchów, ale popularność tych urządzeń gwałtownie rośnie wraz z wiekiem dziecka. Póki są małe, częściej spędzają czas na rozmowie z rodzicami lub czytaniu książeczek.
Infografika poniżej przedstawia wyniki obejmujące dzieci od przedszkola do 6. klasy podstawówki.
Czytaj też: Podwórko górą! Dlaczego jest lepsze od superzajęć za pieniądze?
1. Noworodki nie mają rzepek kolanowych W każdym razie nie takie, jak starsze dzieci czy dorośli. Pod skórą mają chrząstkę, która wygląda, jak miniaturowa rzepka. Ale nie martw się, właściwe rzepki uformują się z czasem. 2. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodkom zdarza się przestać oddychać, gdy śpią. Trwa to tylko parę chwil i jest całkowicie normalne. Jest na to specjalna nazwa - oddychanie okresowe. Stresujące dla rodziców przerwy w oddychaniu biorą się stąd, że noworodek oddycha znacznie szybciej niż małe dziecko czy dorosły. Po serii szybkich oddechów robi sobie coś w rodzaju odpoczynku. Z tego też z czasem wyrośnie 3. Noworodki nie widzą dalej niż na odległość 30 cm. Tyle im wystarcza, żeby zobaczyć twarz mamy lub taty. Z czasem wzrok im się wyostrza i ok. 1. roku życia ich widzenie nie różni się specjalnie od widzenia osoby dorosłej. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} 4. Noworodki nie potrzebują wody aż do 6. miesiąca życia! Do tego czasu za całe nawodnienie wystarcza im mleko - z piersi lub butelki. 5. li.li1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 11.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: #000000} span.s1 {font: 12.0px Helvetica; -webkit-text-stroke: 0px #000000} span.s2 {font-kerning: none} ol.ol1 {list-style-type: decimal} Noworodki nie przepadają za solą. Co więcej, do ok. 4. miesiąca życia nie potrafią rozpoznać jej smaku. Na szczęście, nie jest im ona do niczego potrzebna na tym etapie życia. Wszystkie niezbędne składniki...
Co to jest programowanie dla dzieci Programowanie to pójście o krok dalej niż zwykła nauka obsługi komputera na lekcji informatyki. To nauka tworzenia technologii. Ten trend jest już bardzo silny na Zachodzie i w Stanach Zjednoczonych. W Polsce właśnie zyskuje coraz większe znaczenie. Programowanie (coding) to umiejętność napisania własnego programu informatycznego. Może on być bardzo prosty - i pewnie taki będzie w przypadku małych dzieci - ale to nie szkodzi. Chodzi o to, aby zaznajamiać dzieci z taką możliwością. Programowanie to także cenna umiejętność, która wielu osobom przyda się na rynku pracy. Według badania portalu code.org w 2020 roku w USA będzie szacunkowo o milion więcej miejsc pracy dla programistów, niż ludzi, którzy będą w stanie te stanowiska objąć! U dzieci umiejętność programowania pomaga rozwijać kreatywne myślenie i uczy rozwiązywania problemów. Nauka programowania komputerowego stawia dzieci w zupełnie innej niż dotychczas pozycji. Stają się one nie tylko konsumentami technologii, ale też jej twórcami, a to z kolei uruchamia krytyczne myślenie (także bardzo ważne w dzisiejszym skomplikowanym świecie). Dlaczego nauka programowania jest taka ważna u dzieci Powiedzmy to sobie jasno - programowanie to ważna umiejętność. Można ją porównać do znajomości języka angielskiego , która jest „obowiązkowa” w naszym - rodziców - pokoleniu. Nasze dzieci przyszły na świat, w którym nowoczesne technologie są wszechobecne. To, czego my musieliśmy się uczyć od zera, nasze dzieci traktują jak naturalne środowisko. W szkołach, a nawet niektórych przedszkolach, nauczyciele powszechnie wykorzystują rzutniki multimedialne, laptopy itd. Nauka programowania dla dzieci na starcie bardzo równo traktuje obie płcie. Panuje bardzo silne przekonanie, że powinny się go uczyć zarówno dziewczynki, jak i chłopcy. Nauka programowania a wiek...
Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej niektórzy postrzegają jako niegrzeczne. Tymczasem ich „złe zachowanie” wynika z niewłaściwej obróbki informacji, w której mózg się... trochę pogubił. Bywa też, że takie dzieci są uważane „dziwne”, ponieważ nie chcą lepić z plasteliny, nie chcą chodzić boso, nie dają się czesać. Również przez to, że unikają kontaktu z niektórymi kształtami, fakturami, przedmiotami, wolniej się rozwijają. Przy zaburzeniach integracji sensorycznej wskazana jest odpowiednia terapia, jednak pierwszym krokiem jest diagnoza takich zaburzeń. Spis treści : Zaburzenia integracji sensorycznej - co to jest? Nadwrażliwość i podwrażliwość sensoryczna Zaburzenia czucia głębokiego Najczęstsze objawy zaburzeń integracji sensorycznej u dziecka Inne objawy zaburzeń integracji sensorycznej Zaburzenia integracji sensorycznej – przyczyny Zaburzenia integracji sensorycznej u dorosłych Zaburzenia integracji sensorycznej - test Zaburzenia integracji sensorycznej - co to? Zaburzenia integracji sensorycznej to nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu nerwowego dziecka lub osoby dorosłej, przejawiają się one reakcją, która jest nieadekwatna do sytuacji, w której się znajduje. Zaburzenia SI nie wynikają z wad narządu słuchu czy wzroku, ale niewłaściwej organizacji bodźców przez układ nerwowy. Te dysfunkcje mogą wystąpić u dzieci zdrowych (w normie intelektualnej), ale też u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną lub ruchową, autyzmem , mózgowym porażeniem dziecięcym. Nasilenie objawów może być różne. Pierwsze objawy zaburzeń integracji sensorycznej można zauważyć już u niemowląt – występuje wtedy płaczliwość u dziecka , niepokój, a także problemy z ssaniem. Gdy takie zaburzenia zostaną zdiagnozowane - terapeuta opracowuje program zajęć i odpowiednich ćwiczeń....
