
Depresja w ciąży: objawy, wpływ na dziecko, leczenie
Spis treści:
- Depresja w ciąży - przyczyny
- Depresja w ciąży - objawy
- Depresja w ciąży - wpływ na dziecko
- Depresja w ciąży - leczenie
- Depresja w ciąży – pomoc bliskich
- Depresja ciążowa: Test Becka
Depresja w ciąży - przyczyny
Wielkie znaczenie dla kondycji psychicznej przyszłej mamy ma to, czy w czasie ciąży czuje spokój i ma poczucie bezpieczeństwa, czy boryka się z różnego rodzaju trudnościami. Załamania nerwowe w ciąży mogą wywołać takie czynniki, jak np.:- brak akceptacji zmian zachodzących w ciele
- trudne relacje z partnerem
- problemy finansowe
- brak pracy.
Depresja w ciąży - objawy
Ciężarna, która cierpi na depresję, odczuwa przygnębiający smutek, przewlekłe zmęczenie, może nie mieć motywacji do wstania z łóżka. Zwykle na skutek tego przestaje też dbać o siebie, prawidłowo się odżywiać, itp. Jeżeli stan ten trwa ponad dwa tygodnie, powinna zgłosić się do specjalisty.Dodatkowymi sygnałami alarmowymi świadczącymi o tym, że kobieta może zmagać się z depresją w ciąży, są:
- trudności z koncentracją
- izolowanie się od rodziny i przyjaciół
- zaburzenia snu: zarówno bezsenność, jak i nadmierna senność
- utrata zainteresowania zajęciami, które kobieta zazwyczaj lubi
- myśli samobójcze
- poczucie beznadziei i niepokoju
- poczucie winy
- zmiana nawyków żywieniowych, np. jedzenie kompulsywne lub jadłowstręt
- drażliwość, wpadanie w gniew, płaczliwość
- bóle głowy, mięśni.
Depresja w ciąży - wpływ na dziecko
Zaburzenie to przyczynia się do wzrostu poziomu kortyzolu we krwi matki, a tym samym również w organizmie dziecka. Nadmiar tego hormonu powoduje nieprawidłowości w rozwoju ośrodkowego układu nerwowego u płodu, wpływa też na kształtowanie się jego osobowości. Poza tym ciężarna borykająca się z depresją często nie dba o prawidłową dietę i odpowiednią dawkę ruchu, co także może spowodować wady w rozwoju dziecka. Udowodniono, że depresja w ciąży może zaburzać powstawanie więzi między matką a dzieckiem. Zdarza się, że dzieci, których matki cierpiały na depresję w ciąży, także na nią chorują. Choroba ta może być także przyczyną poronienia lub porodu przedwczesnego.Depresja w ciąży - leczenie
Jak radzić sobie z depresją w ciąży? Depresja jest chorobą, dlatego nie należy zmagać się z nią samotnie, ale szukać pomocy u specjalistów. Wymaga ona profesjonalnej pomocy i odpowiedniego leczenia. Bardzo ważna jest ścisła współpraca lekarza ginekologa i psychiatry. Czasami w leczeniu konieczne jest przyjmowanie leków i poddanie się psychoterapii indywidualnej. Leki na depresje w ciąży nie powinny być wypisywane przez ginekologa, musi to zrobić specjalista, czyli psychiatra. Skuteczne bywa także dołączenie do grupy wsparcia. Nieleczona depresja może prowadzić nie tylko do powikłań ciążowych i poporodowych, ale bywa również powodem prób samobójczych i śmierci, dlatego nie wolno jej lekceważyć.Depresja w ciąży – pomoc bliskich
W ciężkich momentach ważne jest wsparcie bliskich – opowiedzenie o problemie, rozmowa na temat swojego samopoczucia. Bardzo istotne jest, by przyszła mama była otoczona miłością, opieką. Taka osoba musi mieć świadomość, że nie jest zdana jedynie sama na siebie. Warto też, by zadbała o siebie, zrelaksowała się. Sen, spotkania z przyjaciółmi, spacery mogą przynosić ukojenie w ciężkich chwilach. Dobry wpływ będzie mieć też aktywność fizyczna odpowiednia dla kobiet w ciąży.Zobacz także: Depresja lękowa: objawy, przyczyny, leczenie
Depresja ciążowa: Test Becka
Tzw. test depresji Becka zawiera 21 pytań wielokrotnego wyboru – m.in. o odczuwanie przyjemności i smutku, samoocenę, poczucie winy, zainteresowanie światem zewnętrznym, myśli samobójcze. Fundacja Rodzić po Ludzku od lat zabiegała o włączenie badań przesiewowych w kierunku depresji do standardów okołoporodowych. Test powinien być wykonywany trzykrotnie – w pierwszym trymestrze ciąży, miesiąc przed planowanym porodem oraz miesiąc po porodzie. Zleca go lekarz prowadzący ciążę i w zależności od wyniku może skierować pacjentkę do psychiatry. Test Becka można też zrobić samodzielnie online, ale jego wynik należy traktować jedynie jako wskazówkę do ewentualnej wizyty u specjalisty, a nie jako ostateczną diagnozę.
Zobacz także: