Dlaczego warto marzyć?

Kto z nas nie robił noworocznych postanowień... Dlaczego chcemy coś zmieniać akurat wtedy? Ta data, pierwszy stycznia, to taki symbol. Myślę, że akurat wtedy energia w świecie sprzyja, że się o tym mówi. Koniec roku to też naturalne zamknięcie cyklu, więc otwieramy się na coś nowego. Jest w nas chęć na nowe. Ale w moim odczuciu to wszystko za mało, jeśli nie jesteśmy gotowi na zmianę. Wtedy ani pierwszy stycznia, ani pierwszy września nie będzie dobry, by coś zmienić. Jak zacząć? Tak książkowo, z podręcznika dla trenerów, którzy wspierają ludzi w zmianach… …bo postanowienie noworoczne to rodzaj zmiany w życiu, tak? Właśnie. Żeby zmiana zaistniała, potrzebne są trzy czynniki. Po pierwsze, trzeba mieć cel. Musi być naprawdę ważny. To powinno być coś, czego bardzo pragniemy. Jeśli mamy tylko pomysł, np.: chciałabym mieszkać w Hiszpanii, bo tam morze jest ładne i widoki, to za mało, by udało się go zrealizować. Cel musi być ważny, to coś, bez czego trudno sobie wyobrazić fajne życie. Niektórzy pragną np. mieć swoją kawalerkę i są skłonni wiele dla tego zrobić. Albo ktoś chce rzucić palenie czy zmienić dietę z powodu choroby. Musimy mieć silną wewnętrzną potrzebę zmiany. Cel, który sobie wyznaczamy, coś konkretnego, musi być czymś, w co chcemy zainwestować czas, energię, postawić wszystko na głowie. Bo inaczej po co się męczyć? To pierwsza rzecz. Jak do tego nie dotrzemy, to jest mała szansa na zmianę. Jak znaleźć to, co jest naprawdę ważne? Żeby wytrwać dłużej niż miesiąc. Trzeba sobie przede wszystkim zadać pytanie: dlaczego to jest ważne? Dlaczego chcę to zrobić? Tam jest odpowiedź. W czym mi to ma pomóc? Jaka głębsza wartość się za tym kryje? OK. Mamy już ważny cel i jesteśmy gotowi poświęcić dla niego wiele. Teraz drugi warunek. Cel powinien być w ramach naszych możliwości. Musi nas motywować, oznaczać lepsze...

Co 3 Polka ma marzenia erotyczne , a 84% Polaków fantazjuje. O kim? Oni – o kobietach uległych i w uniformach (najlepiej pielęgniarkach lub urzędniczkach), one zaś – o mężczyznach władczych i zwierzęco rozpalonych (np. ostrym policjancie czy napalonym strażaku). Fantazje erotyczne to sprawka mózgu Pierwsze sny erotyczne pojawiają się u większości z nas jeszcze przed okresem dojrzewania i są niejako przygotowaniem do niego. To w snach większość z nas pierwszy raz całuje się , spaceruje za rękę, przytula ukochanego i kocha się z nim... a potem nad ranem płonie ze wstydu, choć takie fantazje przychodzą przecież bez naszej woli. Sprawcą całego zamieszania jest mózg, który przez cały dzień bombardowany jest komunikatami i obrazami z podtekstem erotycznym. Ponieważ młoda osoba nie jest jeszcze w stanie tego odnieść do własnych doświadczeń, zweryfikować ani tym bardziej zignorować – wypiera je ze świadomości. Powracają w nocy, kiedy umysł porządkuje informacje przyswojone za dnia. Poznaj: 10 powodów, dla których powinnaś częściej uprawiać seks Marzenia senne dorosłych Boisz się, co by sobie pomyślał twój partner, gdyby dowiedział się, że śniłaś o pocałunkach z jego najlepszym przyjacielem lub szefem? Albo z nieletnim synem sąsiadów? Do snów określonych mianem dewiacyjnych przyznaje się w różnych badaniach 2-4% ludzi. Zwłaszcza sny homoseksualne wywołują duży niepokój u mężczyzn. Tymczasem np. Francuzi, którzy mają większą społeczną tolerancję dla wszelkich zachowań seksualnych, tego typu sny mają bardzo często. Naukowcy zauważyli, że im bardziej purytańskie wychowanie, tym większa tendencja do przekraczania granic i łamania zasad we śnie. Co wcale nie oznacza, że w skrytości bardzo pragniemy ich spełnienia. Taki mechanizm działa (owszem) ale tylko u małych dzieci. Później nasza psychika staje się bardziej skomplikowana i dlatego nie...

Dlaczego matki, które decydują się na dużą rodzinę, są tak źle postrzegane? Posłuchajcie tej mamy! "To nie powinien być temat dyskusji" "Kiedy nasz znajomy dowiedział się, że spodziewamy się 5.dziecka, zareagował podobnie jak wiele osób. - Zachowujecie się jak króliki – powiedział, nie zdając sobie chyba sprawy, jak wielką zrobił nam przykrość.  Moje życie seksualne i plany odnośnie ilości dzieci, nie powinny być tematem dyskusji, bo to moja sprawa. Ale jak widać,  nie jesteśmy w stanie tego uniknąć. Naprawdę staramy się uważać i liczyć dni płodne i niepłodne, ale czasem tak się zdarza. Życie... Chociaż cieszę się, że spodziewamy się kolejnego dziecka, to mimo wszystko... czuję się też tym trochę zawstydzona.  Zawstydzona swoją chciwością. Zamiast cieszyć się, że mam czwórkę zdrowych i wspaniałych dzieci, ciągle rodzę nowe.  Zawstydzona tym, że wszyscy mnie oceniają, moją inteligencję, moje zdolności wychowawcze, moje wybory życiowe.  Zawstydzona, że ludzie patrzą na nas jak na patologiczną rodzinę, która na pewno ciągnie od państwa masę pieniędzy. Zawstydzona, gdy powiem choć słowo, że jest mi ciężko, bo wszyscy wtedy mówią: sami tego chcieliście , albo chyba wiedzieliście co was czeka. Zawstydzona gdy ktoś mówi mi, że muszę być albo bardzo bogata, albo szalona i nie umiem planować.  Zawstydzona, bo myślałam, że jestem mądrą, inteligentną kobietą po szkołach, a przez opinie ludzi czuję się jak głupią, zmęczoną, sfrustrowaną matka z rozstępami , nadwagą i nieładem na głowie.  "Jestem szczęśliwa, zrozumcie to!" Nieważne czy ma się pięcioro, czy dwoje dzieci.Nigdy nic nie wygląda tak jak to piszą ludzie.Czasem matka pięciorga ma mniej z nimi kłopotu, niż inna z dwójką łobuziaków. Urodzenie dzieci nie powinno być dla nikogo wstydliwe, nawet gdy po raz piąty chodzimy z...