Współpraca Reklamowa

Lekcja nr 12, starszaki: Kary i nagrody

Kary i nagrody, czy jak mówi się ostatnio: wzmocnienia pozytywne i negatywne, to stosowane przez dorosłych metody wychowawcze. Nie zawsze jednak wiadomo, czy, kiedy i jak nagradzać i karać dzieci, aby metody przynosiły oczekiwany skutek. Jak zatem chwalić i dyscyplinować przedszkolaka?

Kara ma na celu wyeliminowanie niepożądanych zachowań. Powinna być stosowana jedynie wtedy, gdy nie pomaga prośba, perswazja, upomnienie czy polecenie. Kara jest ostatecznością i naprawdę skuteczna może być tylko wówczas, jeżeli dziecko rozumie, za co i dlaczego zostało ukarane.
Niestety, często dzieje się tak, że uwagi krytyczne i kary rodzice wprowadzają zbyt szybko. Nie dają ostrzeżeń i nie pozwalają dziecku na refleksję. Tymczasem specjaliści sugerują, że pochwał powinno być dwa razy więcej niż uwag krytycznych.

 

Najczęstsze błędy rodziców

Zbyt często używa się w stosunku do dzieci niesprawiedliwych zwrotów – "zawsze", "nigdy". Zwykle są one krzywdzące, bo to nieprawda, że dziecko zawsze robi coś źle albo nigdy nic nie robi dobrze. Wielu dzieciom w ogóle rodzice nie mówią "nie" i nie wyznaczają granic, z powodu źle pojętej miłości. Udają oni, że nie widzą lub nie słyszą, ewentualnie reagują słabo, prosząco i niezdecydowanie.
Niektórzy rodzice wprowadzają zbyt dużo zakazów. Bywają też rodzice niekonsekwentni w postępowaniu wobec dzieci, nie szanują swego słowa, ulegają dzieciom pod pretekstem, że to wyjątkowa sytuacja. Warto jednak pamiętać, że następnym razem będzie niestety gorzej, bo dzieci są mądre i szybko sią uczą.
Zbyt często rodzice traktują dziecko jak dziecko, nie jak człowieka, czyli z góry, nie na równych prawach z dorosłymi. Nie uznają jego prawa do wyrażania swoich emocji, swojego zdania. Dziecko wyrasta więc w przekonaniu, że jest mało ważne.

Wreszcie, często nie uczymy małych dzieci magicznych słów: "proszę", "przepraszam", "dziękuję"̨ "dzień dobry", "do widzenia" itp. Nieustannie jednak ich od dzieci wymagamy. To są jednak nawyki, które wymagą ćwiczeń i dużej ilości powtórzeń, zanim staną się naturalnym zachowaniem człowieka kulturalnego. 
I pamiętajmy, że dzieci uczą się szybko i najskuteczniej przez naśladowanie.

Ponieważ każde dziecko jest indywidualną jednostką i to, co działa na jedno, może okazać się zupełnie nieskuteczne w przypadku innego, nie ma gotowej recepty na wychowanie. Na rodzaj i skuteczność wychowawczych oddziaływań rodziców mają wpływ różne czynniki.

Na zakończenie przypomnę rzecz najważniejszą. Pochwała/nagroda zawsze działa lepiej niż kara.

Dobra pochwała jest...

  1. ...prawdziwa – czyli sami w nią wierzymy
  2. ...pozytywna – bez krytyki
  3. ...przekonywująca – czyli chwalony w nią uwierzy
  4. ...poważna – bez żartu i ironii
  5. ...pokazująca, co konkretnie nam się podobało


Pamiętajmy, że w wychowaniu dziecka powinno się bazować przede wszystkim na nagradzaniu, wzmacnianiu tych zachowań, na których nam zależy – nagród powinno być zawsze więcej niż kar. Powinniśmy być także konsekwentni w dawaniu jednych i drugich.

Ćwiczenia, które regulują system nagród i kar

  • Słoik nagród

Rekwizyty: słoik, kolorowe karteczki
Miejsce: gdziekolwiek
Wspólnie z dzieckiem wymyśl i zapisz na karteczkach różne rodzaje nagród, które może otrzymać dziecko za dobre, pożądane zachowania. Karteczki wrzućcie do słoika. Powiedz dziecku, że gdy będzie mu się należała nagroda, wyciągniesz karteczkę i dziecko otrzyma nagrodę tam zapisaną. 

  • Słoik kar

Rekwizyty: słoik, kolorowe karteczki
Miejsce: gdziekolwiek
Wspólnie z dzieckiem ustal i zapisz na karteczkach różne rodzaje kar, które może otrzymać dziecko za niepożądane zachowania czy łamanie zasad, reguł obowiązujących u was w domu. Karteczki wrzućcie do słoika. Powiedz dziecku, że gdy będzie musiało otrzymać karę, skorzystasz z podpowiedzi znajdujących się w słoiku. 

Wróć do strony: https://mamotoja.pl/akcja-edukacja/zmysly-dziecka/
 

Artykuł powstał z udziałem marki KINDER Niespodzianka