Halina nazywa siebie babcią z doskoku, przyjezdną. Pracuje w Warszawie, a tylko weekendy spędza w domu w Krakowie. Tam może spotkać się z wnuczką. Krótki pobyt w domu, wiele spraw do załatwienia. Wspólne chwile nie zawsze są możliwe, więc babcia Halina głównie tęskni. Za Zuzią i półrocznym Oskarem, dzieckiem drugiego syna, który mieszka jeszcze dalej – w Londynie.
W innej sytuacji jest dziadek Marek. Często odbiera wnuczkę z przedszkola i zajmuje się jej siostrami, gdy rodzice pracują. Ma czas, bo od niedawna jest na emeryturze. Ale wcześniej też udawało mu się pomagać w opiece nad wnukami.
Kiedy chłopcy byli mali, nasza trzecia bohaterka, babcia Wanda, mieszkała razem z nimi. Jeszcze wtedy pracowała, więc starała się przede wszystkim odciążać córkę w bieżących sprawach – zakupach, gotowaniu. Po przeprowadzce dzieci do nowego mieszkania, podobnie jak dziadek Marek, spędza z wnukami czas do powrotu rodziców z pracy.
– Nie chciałabym mieszkać z wnukami, choć takie rozwiązanie może mieć pozytywny wpływ na dzieci – uważa babcia Halina. – To uczy wnuki, że jest coś takiego jak rodzina, uczy szacunku dla starszych ludzi. A dziadkom może przynieść spełnienie, bo zwykle gdy przechodzą na emeryturę, czują się niepotrzebni – dodaje.
Zalety bliskiego kontaktu podkreśla też Marek, dziadek pięciorga wnucząt, który sam mieszkał w jednym domu z rodzicami (oni na parterze, on z żoną i synami na piętrze). Jego starsze wnuki mieszkają na drugim końcu Warszawy, ale do trzech najmłodszych, którym poświęca teraz najwięcej czasu, ma zaledwie dziesięć minut szybkim marszem. Choć blisko znaczy wygodnie, lepiej jego zdaniem, gdy rodzice i dzieci nie prowadzą wspólnego gospodarstwa. – Musi być jakaś odrębność – mówi.
Babcia Wanda też przyznaje: – Dobrze, gdy wieczorem każdy może wrócić do siebie.
Z babcią Haliną Zuzia ogląda albumy malarskie, słucha muzyki, także jazzowej. – Włączam płytę i mówię: posłuchaj – opowiada – może ci się spodoba. Efekt? Jak słuchamy Milesa Davisa, to ona już wie, że to Davis, a ja nie oczekuję więcej.
Dziadek Marek określa siebie jako dziadka od bezpośredniego kontaktu. – Dużo rozmawiamy na każdy temat, o tym, co się dzieje dookoła, o przeszłości, przyszłości, czasem o astronomii. Nie chcę jednak uczyć wnuczek tego, co sam dobrze znam. Mogę to robić przy okazji, jeśli są zainteresowane. Czasem jest tak, że dziewczynki zajmują się sobą, a ja godzinę czy półtorej siedzę z boku, podsłuchuję, co się dzieje, nie ingeruję, a raczej podziwiam – opowiada.
– Gdy córka była na urlopie macierzyńskim – mówi babcia Wanda – odciążałam ją w sprawach domowych, żeby miała więcej czasu dla dzieci. A gdy wróciła do pracy, zaczęłam bardziej uczestniczyć w opiece nad wnukami. Staram się tak wypełnić im czas, by wyniknęło z tego jakieś dobro. Chłopcy zawsze mnie zapraszali do zabawy klockami – opowiada. – Czasem, jak każdy dorosły, wolałabym poczytać gazetę, jednak nie odmawiałam. Na koniec budowania ożywialiśmy budowle. Wymyślaliśmy bajeczki, że sąsiad przyszedł do sąsiada z wizytą itp. Chciałam, żeby coś im to dało, żeby nauczyli się mówić i ładnie formułować myśli. Żeby to nie był stracony czas.
– Nie mam specjalnie cierpliwości, żeby budować z klocków. Na szczęście drugi dziadek Zuzi chętnie to robi. Podziwiam go za oddanie wnuczce – mówi babcia Halina.
ZOBACZ TEŻ: 5 rad dla babci i dziadka
Zaimponować wnukom nie jest łatwo. No ale dziadek lub babcia śmigający na smartfonach to już zupełnie inny poziom. To robi wrażenie! Ale nie tylko z tego powodu dziadkowie mają dobre relacje z wnukami. Są dużo głębsze sprawy. Zobacz, dlaczego nigdy nie będziesz mieć takiej więzi ze swoim dzieckiem. Chyba że się zestarzejesz... Dziadkowie to nowi nastolatkowie "Świadomość, że babcia czy dziadek są sprawni technologicznie, może być dla wnuka powodem do dumy " - mówi psycholog z Uniwersytetu SWPS w Sopocie i Nauczyciel Roku 2018 Przemysław Staroń. Jak podkreślił, współcześni dziadkowie nie potrzebują pomocy, aby korzystać z dobrodziejstw techniki i nawet telefony dotykowe nie są dla nich szczególnym wyzwaniem. Senior is a new teen – senior to nowy nastolatek – takie określenie zaczyna być używane w stosunku do dziadków. "To zdanie jest więcej niż prawdziwe" - mówi Staroń. Popularność Bogumiły Bodziarek, zwanej Babcią Playstation, która podbiła YouTube’a dzięki faktowi, że jest emerytką grającą na konsoli, stanowi przedmiot zachwytu dzieci mieszkających na jej osiedlu. Akceptacja bez żadnego "ale" Okazuje się, że dzieci z dziadkami łatwiej dogadają się, ponieważ mają podobny stosunek do rzeczywistości i po prostu, aż tak się nią nie przejmują. "Młody człowiek jeszcze nie tkwi w garniturze poprawnej do bólu dorosłości, a senior - już w nim nie tkwi" - wyjaśnił psycholog. - Może dlatego wielu z nas wspomina to niezwykłe porozumienie, wyrażające się w pozwalaniu przez dziadków wnukom na późniejsze chodzenie spać i jedzenie słodyczy wieczorem. Nie wynika to z tego, że dziadkowie chcą godzić w autorytet rodziców. Po prostu suma doświadczeń i mądrość życiowa właśnie pozwala im widzieć szczeliny w myśleniu swoich własnych dzieci - opisuje Staroń. W ten sposób powstaje szczególna więź między dziadkami a wnukami, polegająca...
Dzień Babci i Dziadka – co to za święto? Tak naprawdę to połączone ze sobą obchody dwóch świąt – Dnia Babci, przypadającego 21 stycznia, i Dnia Dziadka, który wypada 22 stycznia. Babcie i dziadkowie najczęściej świętują razem, bo tak jest po prostu wygodnie. W przedszkolach, szkołach i wielu domach uroczystości z okazji Dnia Babci i Dnia Dziadka odbywają się w tym samym terminie. Sprawdź najważniejsze informacje na temat święta babć i dziadków. Spis treści: Kiedy przypada Dzień Babci i Dziadka – data Historia Dnia Babci i Dziadka Dzień Babci i Dziadka na świecie Pomysł na Dzień Babci i Dziadka Dzień Babci i Dziadka – data Dzień Dziadków wypada zwykle w terminie Dnia Babci lub Dnia Dziadka, czyli 21 lub 22 stycznia. Przedszkola, szkoły, a także wiele rodzin czci nestorów rodzin zazwyczaj 21 stycznia, czyli w Dniu Babci, który wypada w kalendarzu przed Dniem Dziadka. Tego dnia przedszkolaki i uczniowie zapraszają dziadków na specjalne występy, recytują dla nich wierszyki, składają życzenia i wręczają własnoręcznie wykonane laurki. To, co wymyślą wnukowie w związku ze świętem swych babć i dziadków, zależy wyłącznie od inwencji dzieci. Im młodsze wnuczęta, tym bardziej na miejscu jest pomoc rodziców lub starszego rodzeństwa. W 2024 roku 21 stycznia przypada w niedzielę, a 22 stycznia w poniedziałek. O ile zatem w szkołach i przedszkolach imprezy z okazji Dnia Babci i Dziadka odbywać się będą w dniach, w których odbywają się zajęcia, to rodzinne obchody można zaplanować na przedostatni tydzień stycznia. Dzień Babci i Dziadka na świecie Wspólne obchody Dnia Babci i Dziadka mają też swoją tradycję na świecie – w USA obchodzi się N ational Grandparents Day (Narodowe Święto Dziadków), podobnie jest w Kanadzie, Turcji, Włoszech i Wielkiej Brytanii. W USA – National Grandparents Day,...
Moja babcia Bogusia zawsze dużo gotowała i spędzała mnóstwo czasu w kuchni. Tak też okazywała najbliższym swoje uczucia. Przez jedzenie. Wnuczęta były dla niej zawsze na pierwszym miejscu. To wynikało jednak z jej charakteru. Lubiła gotować, siedzieć w domu, nie miała zbyt wielu pozadomowych zajęć. Nie przepadała za spotkaniami z ludźmi. Była gotowa do największych poświęceń dla rodziny. Jej mama, a moja prababcia Matylda, wcale taka uległa i pokorna nie była. Lubiła karty, towarzystwo i papierosy. Obie jednak wyrastały w czasach, które od kobiety wymagały tego, by zajmowała się domem, mężem i dziećmi. I koniec, bo tak przystoi, i tak musi być. Czy ma się do tego zdolności, czy się to lubi, czy nie. Moja mama jest dokładnie taka sama jak babcia. I ja mam to gdzieś zakodowane chyba w genach. Próbowałam nie zachowywać się jak nadopiekuńcza i poświęcająca się dzieciom matrona, jednak to samo przyszło, nie wiem skąd i objawiło się całkowicie, gdy urodziłam swoją córkę. Zwłaszcza na początku — spychałam swoje potrzeby na dalszy plan, bo dziecko jest przecież najważniejsze. Nie wszystkie kobiety chcą się poświęcać dla dzieci Znam jednak kilka współczesnych babć, które wcale nie garną się do opieki nad wnuczętami. Czy to normalne, że wolą spędzać czas na zakupach i długo pracują zawodowo? Wieczorami umawiają się na dancingi z koleżankami i lubią wyjeżdżać na wycieczki ze znajomymi. Chodzą do kosmetyczki, fryzjera, na masaż! Za to jednak też odpowiada charakter człowieka, a nie to, jaką rolę odgrywa w rodzinie. Te babcie od zawsze były czynne i nie potrafiły długo usiedzieć w jednym miejscu. Odchowały dzieci i teraz mają czas dla siebie. Wnuki owszem: tak, kochają, ale wystarczają im na chwilę. Nie potrzebują ich widzieć codziennie i na pewno nie wtedy, gdy są zmęczone lub mają ochotę robić coś innego. Ania, lat 37, rozumie, że dziadkowie nie...
