W ramach akcji Babyonline „Urodziło ci się dziecko, posadź drzewo" rozmawiamy z Włodkiem Dembowskim „Paprodziadem”. Znany wokalista oraz zapalony miłośnik przyrody i Kazimierza nad Wisłą opowiada m.in. o tym, jak zafascynować dziecko naturą.
Z potrzeby serca. W zeszłym roku byłem na spacerze po Puszczy Kampinowskiej. Przytulałem się do bardzo starych dębów. Sporej części tych drzew już nie ma. Przetrwały setki lat, różne dziejowe zawirowania, a ostatnich – niestety – nie dały rady przetrzymać. To, co się dzieje z lasami, te masy śmieci, które widzimy, spacerując, ta łatwość wycinania drzew, sprawia, że trzeba – a zwłaszcza ja powinienem – wysłać jakiś sygnał, czym jest dla nas przyroda i dlaczego trzeba o nią dbać.
Ponieważ jesteśmy jej częścią, jesteśmy jednym wielkim organizmem. Jeżeli nie będziemy dbać o przyrodę, przestaniemy dbać o siebie.
Na pewno warto zatroszczyć się, aby miały jak najwięcej kontaktu z przyrodą – mogły dotykać trawy, ziemi, drzew, zwierząt. Wiedziały, skąd biorą się marchewki, że krówkę można pogłaskać i przytulić. I byśmy my, dorośli, również chętnie obcowali z naturą i pokazywali, że jest dla nas ważna.
Oboje rodzice lubili wśród niej przebywać. Tata codziennie zabierał mnie na spacer do lasu albo do parku, dokarmialiśmy sikorki, wiewiórki, zbieraliśmy grzyby. Opowiadał bajki na dobranoc o przygodach zająców, borsuków. Świat przyrody zakiełkował we mnie mimo tego, że pochodzę z blokowej dżungli.
W dzieciństwie lubiłem biegać boso, potem z tego wyrosłem. Wróciłem do tematu niedawno. To mój trzeci sezon, który otwieram na bosaka. Trenuję chodzenie boso zimą, gram koncerty – chcę być w kontakcie z podłożem.
Opowiadam tam, gdzie mnie zaproszą – w przedszkolach, na warsztatach terapii zajęciowej, na juwenaliach. Wszędzie tam, gdzie ktoś chce, żebym się pojawił i objawił coś ze swojej „Paprodziadowej filozofii”.
To Warszawska Turystyka Ekstremalna. Dawniej były to wypady imprezowe, teraz stały się bardziej rodzinne. Podczas nich dzieci przekonują się, że w różnych zupełnie nieoczekiwanych miejscach można odkrywać tajemnice, przeżywać przygody i dobrze się bawić. Wystarczy mieć oczy szeroko otwarte i być ciekawym, aby w otaczającym nas świecie odkrywać coś interesującego. „Szlak dziury w płocie” to ścieżki zapomniane, pomijane. Zwykle interesujemy się tym, co polecane w przewodnikach, wydeptane. Boimy się chodzić tam, gdzie nikt nie zagląda, a to właśnie tam bardzo często czają się różne cuda i dziwy.
To przepiękny festiwal – połączenie cudownych okolic Kazimierza Dolnego i wyjątkowych koncertów, organizowanych w niezwykłym miejscu, jakim są kamieniołomy. Całe miasto zamienia się w plac zabaw. Przenosimy się do krainy Kazimiernikejszyn, o której śpiewają Dziady Kazimierskie. Doświadczamy przyrody. Są zabawy, sporty na wesoło, wykłady rozwojowe. Bardzo mile widziane są rodziny z dziećmi. Mamy specjalną strefę dla maluchów, organizujemy dla nich warsztaty. Serdecznie zapraszam – Kazimiernikejszyn odbywa się w tym roku od 6 do 9 lipca, oczywiście w Kazimierzu Dolnym.
Cały gaj.
Zobacz też:
Kleszcz na skórze może wyglądać jak mały pieprzyk lub rozdrapana krostka. Z tego powodu bardzo łatwo można go nie zauważyć. Po powrocie ze spaceru należy uważnie obejrzeć całe ciało. Podpowiemy ci, czego szukać. Wyjaśniamy, jak wygląda kleszcz w swoim naturalnym środowisku, a jak wbity w skórę człowieka. Spis treści: Jak dokładnie wygląda kleszcz na zdjęciu? Kleszcz czy pieprzyk – jak wygląda kleszcz w skórze człowieka? Jakie miejsca na ciele są szczególnie narażone na ugryzienia kleszcza? Jak dokładnie wygląda kleszcz na zdjęciu? Istnieje niemal 900 gatunków kleszczy. Ludzi najczęściej atakuje kleszcz pospolity . To mały pajęczak, który ma różne stadia rozwojowe. Samice kleszczy mierzą maksymalnie ok. 3-4 mm, samce najwyżej 2,5 mm. Najmniejsza jest nimfa kleszcza , czyli forma przejściowa między dorosłym kleszczem a larwą. Jak zatem wygląda mały kleszcz? Ma ok. 1,5 mm. Gdy znajdzie się na ciele, można go nie zauważyć. Przypomina drobinkę brudu lub naprawdę mały pieprzyk. U większego kleszcza można zaobserwować jego budowę anatomiczną. Kleszcz ma cztery pary odnóży, nożycowate szczękoczułki z ząbkami (którymi wbija się w swojego żywiciela) i odwłok. Kleszcz czy pieprzyk – jak wygląda kleszcz w skórze człowieka? Gdy kleszcz wbije się w ciało, na zewnątrz wystaje tylko odwłok. Na początku jest to mały czarny lub brązowy punkt, który z czasem się powiększa. Kleszcz wypełnia odwłok wypijaną krwią. Im dłużej kleszcz tkwi wczepiony w skórę, tym odwłok jest większy. Na dołączonym filmie możesz zobaczyć, jak wygląda kleszcz po 24 godzinach, gdy napije się krwi. Przypomina wtedy brodawkę. A jak wygląda kleszcz w skórze? Zobacz na zdjęciu: Czasem ugryzienia kleszcza można nie zauważyć. Jest to możliwe, bo kleszcze potrafią same odczepić się od skóry. Wtedy o tym, że...
