Gdy dziecko nie lubi rysować

A  jak awersja do literek – najczęstsze przyczyny kłopotów   Dziecka, które nie lubi rysować szlaczków ani pisać, nie należy posądzać o lenistwo czy złą wolę. Tylko akceptacja i obserwacja kilkulatka pomoże znaleźć przyczynę trudności. Czy na pewno odpowiednio trzyma ołówek? Niewygodny chwyt, także zbyt mocne lub za słabe oraz bardzo silne przyciskanie pisaków do papieru sprawiają, że pisanie i rysowanie staje się męką. Litery i rysunki są niewyraźne, nieprecyzyjne, stąd już bardzo blisko do porażki i zniechęcenia. Nie pozwól, aby twój pierwszak czy drugoklasista myślał o sobie, że nie daje rady i odmówił pisania, tylko pomóż mu wzmocnić paluszki .   B jak bardzo przyjemne ćwiczenia rączek Dobrymi przyjaciółmi ucznia powinny stać się guziki, plastelina, nożyczki i... śrubokręt. Pomogą usprawnić ręce, a?co za tym idzie, ułatwią pisanie, sprawią, że trzymanie ołówka czy długopisu przestanie być dla dziecka torturą. Oto kilka metod wzmacniania palców i dłoni:   Pisanie lub rysowanie w mące. Wsyp ją do brytfanki albo na dużą blachę do pieczenia i pozwól dziecku rysować, co zechce: serce, dom, prezent, który chciałoby otrzymać na Gwiazdkę itp.   Nawlekanie koralików. To wbrew pozorom mozolna praca. Ale jak piękne bywają jej efekty, np. w postaci bransoletki dla ukochanej przyjaciółki.   Kolorowanki i rysowanie po śladzie. Najlepiej bez odrywania ręki albo dwiema rękami naraz.  Odnawianie mebli. Możecie wspólnie odświeżyć kuchenne krzesła (pilnuj, by kupić nietoksyczną farbę) lub stół. Oryginalne meble są zawsze w cenie!   Wycinanie z papieru. Nieważne, łowickie kwiaty czy chmurka – ważne, by dać dziecku dobre narzędzie. Tępe nożyczki to mordęga i powód do buntu.   Wkręcanie i wykręcanie śrubek. Uwaga: wcale nie chodzi tu jedynie o?wciśnięcie przycisku we wkrętarce, ale o starą dobrą robotę...

Kiedy można rozpocząć naukę rysowania z dzieckiem? Dziecko ma potrzebę podjęcia aktywności plastycznej już wtedy, kiedy nauczy się siedzieć stabilnie i operować rękoma nie poruszając całym ciałem (czyli mniej więcej pod koniec 1. roku życia ). Początkowo ćwiczenia polegają na samym obcowaniu z przyborami plastycznymi , później bardzo chętnie pozostawia ślady przy użyciu jedzenia czy kredek.  Swobodne działania plastyczne sprawiają dziecku ogromną radość, zwłaszcza w początkowym okresie życia, gdy dominuje u niego postrzeganie zmysłowe. Dziecko ma tak silną potrzebę zostawiania rozmaitych znaków i śladów, że jeżeli mu tego nie umożliwimy, będzie spontanicznie rysować kreski na ścianach i meblach. Warto więc zapewnić maluchowi wielki arkusz papieru, najlepiej na ścianie (by pozbyć się niewygodnego ograniczenia w postaci sztywnego siedzenia na krzesełku) i bawić się razem z nim. Kredki powinny mieć miękki grafit i dobrze "leżeć" w dziecięcej dłoni, tak by umożliwić pozostawienie wyraźnego i łatwego do narysowania śladu. Wygodnym narzędziem jest też gruby mazak.  Koncentracja małego dziecka łatwo ulega rozproszeniu, więc starajmy się wykorzystać każdą krótką chwilę, kiedy akurat ma ochotę gryzmolić. Dobrym pomysłem jest również stworzenie kącika do prac plastycznych , gdzie zawsze powinien znajdować się papier i kredki. Nigdy nie wiadomo, kiedy młody artysta będzie miał wenę. Czy w początkowym okresie warto zwracać uwagę na dobierane przez dziecko kolory? Warto wiedzieć, że przynajmniej do ukończenia 1. roku życia dziecko wybiera kolory kontrastowe , stąd często skłania się ku kolorowi czarnemu. Nie ma to nic wspólnego z jego stanem emocjonalnym. Podsuńmy mu takie barwy , jakimi lubi się posługiwać.  Polecamy: Jak nauczyć dziecko rozpoznawania kolorów? Kiedy rysunki dziecka zaczną stawać się świadomymi kształtami?...

Dziecko nie lubi rysować? Zmień to! Rysowanie jest bardzo ważne, bo   przygotowuje rączki do pisania. Jeśli dziecko nie lubi rysować i/lub robi to gorzej od rówieśników (np. uczy się zamykać kółko, gdy inni rysują już domki i pieski), pomóż mu, by nie miało kłopotów w szkole. Sprawdź jak rysują dzieci  To ważne: Niechęć do rysowania może (ale nie musi!) wiązać się z ryzykiem dysleksji . Dlatego sprawdź czy twojemu dziecku grozi dysleksja i jak najszybciej spróbuj mu pomóc. Patenty, które przedstawiamy, pomogły wielu dzieciom, w tym mojemu synowi, Bartkowi, który nie lubił rysować do tego stopnia, że rozpłakał się, gdy dostał płytę z filmem „Zaczarowany ołówek” („Bo ja nie cierpię ołówków i kredek” – wyjaśnił).  Takie zabawy spodobają się także kilkulatkom, które kochają rysowanie: będą miłym urozmaiceniem. Sprawdź także: Rozwój manualny dziecka Oto nasze propozycje: 1. Malowanie rękami To, że dziecko trzyma się z dala od kredek, nie oznacza, że zrezygnuje z frajdy, jaką daje robienie „pieczątek” łapkami umoczonymi w farbie do malowania palcami. Kuszące może też być rysowanie palcem po zaparowanym lustrze, talerzu posypanym kawą (albo kaszą lub innym sypkim produktem) . 2. Rysowanie czym się da Rysować można kredą , węglem rysunkowym , szminką (można ją zastąpić tłustymi kredkami w sztyfcie). Malec może też rysować patykiem   albo klejem w sztyfcie   (potem można posypać kartkę brokatem i obrazek gotowy!). W przypadku mojego synka sprawdził się również znikopis , bo pozwalał mu jednym ruchem zlikwidować nieudane (jego zdaniem) dzieło. 3. ...i  po czym się da Malować można na  kartonowych pudłach, papierowych talerzykach, szybie, ścianie (jeśli wydzielisz kawałek w dziecięcym pokoju i pomalujesz ją farbą tablicową), płótnie naciągniętym na ramę, chodniku,...