Dziecko wkłada wszystko do buzi

Pierwszy rok życia dziecka to czas niezwykle intensywnych i szybkich zmian w jego jeśli to miał być myślnik, to należy napisać "organizmie — niemowlak".---#---Pierwszy rok życia dziecka to czas niezwykle intensywnych i szybkich zmian w jego organizmie - niemowlak rozwija się fizycznie, psychicznie i umysłowo.---#---organizmie-niemowlak#organizmie — niemowlak---#---organizmie - niemowlak">organizmie - niemowlak rozwija się fizycznie, psychicznie i umysłowo. Zmienia się z bezbronnego noworodka, całkowicie zależnego od mamy w samodzielne dziecko wypowiadające pierwsze sylaby, a następnie słowa, siedzące, raczkujące i próbujace stawiać nieśmiałe kroki. Zobacz ten niezwykły 12-miesięczny proces stawania się dziecka samodzielnym małym człowiekiem. Wodzenie wzrokiem Już niemal od narodzin dziecko potrafi uważnie na coś patrzeć – specjaliści nazywają to fiksowaniem wzroku na przedmiocie. Jak dziecko to osiąga? Gdy dziecko skończy miesiąc , zaczyna robić coś więcej: wodzi oczami za poruszającym się przedmiotem, potem za osobami itd. Interesuje go balonik albo zabawka z karuzeli. Teraz już może patrzeć na te przedmioty nie tylko wtedy, gdy przypadkiem znajdą się w polu jego widzenia. Jest w stanie śledzić wzrokiem ich trasę (o ile nie poruszają się zbyt szybko). To ogromny krok naprzód, bo może już świadomie kierować swoim wzrokiem – oczy zaczynają „słuchać” rozkazów wydawanych przez mózg. Jak pomóc? Noworodki i małe niemowlęta nie widzą zbyt wyraźnie (wzrok wyostrza się stopniowo), dlatego łatwiej im śledzić przedmioty w „konkretnych”, nasyconych barwach. Dlatego:   nie kupuj różowych czy błękitnych zabawek , pastele są dla malca za mało wyraziste; pokazuj przedmioty w nasyconych barwach - czerwienie, zielenie, granat; niemowlaki lubią duże, wyraźne wzory, np. czarno-białe pasy. Sprawdź, kiedy i co widzi noworodek....

Dlaczego małe dziecko miałoby owijać w bawełnę? Z wielu powodów. Po pierwsze, nie zawsze potrafi precyzyjnie nazwać swoje emocje. Po drugie, już kilkulatek wie, jak manipulować naszym zachowaniem. Po trzecie, szybko się od nas uczy. A my, dorośli, często przecież jesteśmy mistrzami w zawoalowanym mówieniu o swoich odczuciach. Jakie kody są najpopularniejsze wśród przedszkolaków? Gdy dziecko mów "Nie kocham cię!" Tłumaczenie: „Sprawiłaś mi przykrość”. Więc malec postanowił cię za to ukarać. Pod wpływem emocji wytoczył najcięższe działa, bo godzące w twoje uczucia. Po takich słowach czujesz się wściekła, ale jest ci też przykro, że twoje dziecko w ogóle może tak myśleć. Według psychologów najczęstszą reakcją na takie stwierdzenie malca jest bura. Zdarza się też, że rodzic obraża się. Oba zachowania nie są dobre. Lepiej wytłumaczyć maluchowi, że nie powinien tak mówić. Pokazać mu, co go zdenerwowało (najczęściej to twój zakaz), wyjaśnić swoje postępowanie. Warto też powiedzieć, że nie powinno się używać takich słów, bo można nimi zranić. Dzięki temu dziecko uczy się rozpoznawania przyczyny swoich uczuć i kierowania nimi. Gdy dziecko mówi "Bo ty mnie nie kochasz!" Dosłowne tłumaczenie brzmi: „Zrób wreszcie to, czego chcę”. Maluch liczy na to, że tknięta wyrzutami sumienia, wyrazisz wreszcie zgodę na pomalowanie kredkami wszystkich ścian w pokoju albo pozwolisz zjeść litr lodów. I przyznaj, czasem się na tę sztuczkę nabierasz. Może nie do tego stopnia, by od razu wręczać dziecku kredki czy kubełek lodów, ale robisz się bardziej czuła. Proponujesz inną atrakcję, by tylko przekonać malca o swojej dozgonnej, wielkiej miłości. I właśnie o to mu chodziło! Zamiast nagle zmieniać zdanie, lepiej jasno powiedzieć dziecku, że je kochasz i właśnie dlatego nie możesz się zgodzić na wszystkie jego zachcianki. Poza tym, ludzie nie...

Kiedy nie ma się wprawy, wcale nie tak prosto nałożyć porcję ziemniaczków na łyżkę i jeszcze donieść ją do swojej buzi. Na początku zatem maluszkowi mogą przydarzyć się niechciane ewolucje i zwroty akcji w postaci np. zupki na bluzce czy ziemniaczków w... kieszonce. Ale gra (czyli próby doniesienia jedzonka do buzi) jest warta świeczki! Nagroda to samodzielnie zjedzony przez malucha posiłek. Wówczas dziecko pęka z dumy, że jest już taaaakie dorosłe. Ale zanim nastąpi ta chwila, trzeba trochę potrenować. Zatem... 1 krok - kupcie smykowi nową zastawę Lubisz jeść na talerzu w czerwone maki? Maluch też ma swój gust. Jeśli pozwolisz mu zdecydować , czy woli zastawę w misie, czy w pieski, na pewno chętniej będzie z niej korzystał. Wybierz się więc ze smykiem do sklepu i zapowiedz, że kupicie nowe talerze, z których będzie już sam jadł. Podkreśl, jakie to wielkie wydarzenie i jakie „dorosłe” jest jedzenie łyżką. Dzieci uwielbiają czuć się ważne. Dyskutuj na forum: Jakich używacie miseczek do nauki samodzielnego jedzenia? 2 krok - uzbrój się w cierpliwość To prawda, trudno ze spokojem patrzeć, jak malec po raz szósty nabiera kawałek kotlecika, który po raz szósty ląduje na podłodze. Ale nikt nie urodził się z umiejętnością jedzenia widelcem. Postaraj się zatem nie przeszkadzać smykowi w nauce :) 3 krok - dobrze ubierz dziecko Niewiele jest szkrabów, które z chęcią zakładają do jedzenia śliniaczek . Poza tym śliniak chroni jedynie część ubrania, a jedzenie zwykle ląduje... wszędzie! Lepiej zatem nie stroić smyka do obiadu, tylko założyć mu rzeczy, które będą służyły jedynie do tego. 4 krok - daj coś smacznego do rączki Łatwiej pójdzie dziecku włożenie do buzi łyżeczki ziemniaków niż zupy. A od łyżki prościej będzie mu zjeść kawałek bułki, który można trzymać w rączce. Na pierwszy ogień zatem podaj smykowi coś,...