Mamo, czy ty masz siusiaka?

Jesteśmy rodzicami, którzy mają czas dla dziecka . Staramy się organizować swojemu dwuletniemu synkowi fajne zabawy, zawsze jesteśmy doinformowani na temat tego, co dzieje się w żłobku. Często siedzimy też razem z nim w piaskownicy, kiedy się bawi. Któregoś dnia usłyszeliśmy komentarz od jednej mamy, że jesteśmy „ rodzicami helikopterami ”. Co to właściwie znaczy rodzic helikopter?  Nie czujemy, żebyśmy robili coś złego – Aga i Tomek z Gniezna Odpowiadają: Prof. Anna Brzezińska, psycholog dziecięcy, kieruje Zakładem Psychologii Socjalizacji i Wspomagania Rozwoju w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, pracuje też w Instytucie Badań Edukacyjnych w Warszawie. Dr Joanna Urbańska, psycholog społeczny, jest adiunktem w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.   dr Joanna Urbańska: Pejoratywne określanie pewnego typu rodziców jako „ rodzic helikopter ” jest bardzo modne w amerykańskich mediach już od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to w jednej z książek pojawiła się wypowiedź nastolatki: „matka krąży nade mną jak helikopter”. W Polsce dopiero od niedawna można spotkać się z tą nazwą. Jest szczególnie popularna w zagranicznych szkołach jako określenie rodzica, który bardzo często dzwoni do szkoły, jest natarczywy, przyjeżdża po dziecko za wcześnie i czeka pod drzwiami lub na przerwie przekazuje smakołyki, swoim postępowaniem przynosząc dziecku wstyd przed kolegami.   prof. Anna Brzezińska: Ważne jest, aby dobrze rozumieć, co tak naprawdę znaczy być "rodzicem helikopterem". Najkrócej rzecz ujmując, oznacza to fizyczną hiperobecność, czyli tak zwane ciągłe krążenie nad dzieckiem, ale – co ogromnie ważne! – przy psychicznej nieobecności. Jak to należy rozumieć  Otóż tak, że problemem nie jest w tym przypadku zbyt duża obecność rodzica , ale przede...

Małe dziecko nie boi się nagości ani się jej nie wstydzi. W początkowej fazie rozwoju maluch traktuje ją naturalnie. Co więcej, dwulatek jest wręcz dumny ze swoich genitaliów i chętnie je pokazuje. Dopiero około 4.–5. roku życia zacznie się wstydzić, zasłaniać, zamykać drzwi do łazienki. Z pewnością nie będzie chciało również biegać nago po plaży . A co zrobić z młodszym dzieckiem? Czy pozwolić mu na chodzenie z gołą pupą? Komu przeszkadza goły maluch na plaży? Większość małych dzieci uwielbia chodzić bez pieluchy i majtek, które krępują im ruchy. Są jednak i takie, które nawet na plaży nie chcą się rozebrać. Warto to uszanować. Nie musisz obawiać się, że upodobanie do nagości uczyni kiedyś z twojej pociechy dożywotniego członka klubu nudystów. Warto przeczytać: Mamo, co to jest seks? Naucz je szacunku do własnego ciała Dziecko wyczuwa, jaki masz stosunek do nagości . Nie dopuść, by udzieliło mu się twoje skrępowanie. Gwałtowna reakcja na rozbieranie się też może być dla niego przesłaniem, że powinno wstydzić się własnego ciała. Ekstremalne postawy – purytańska, która każe okrywać się zawsze i wszędzie, oraz epatująca nagością – nie są dobre, gdy wychowujesz dziecko. Maluchy powinny uczyć się, że ciało – okryte czy nagie – jest piękne, że należy je szanować i o nie dbać. Taką naukę pobiera się w rodzinie. Wspólne życie w domu, otwartość i granice, które tam obowiązują, mają duży wpływ na rozwój dziecka jako istoty seksualnej . Na to, czy w wieku dorosłym będzie potrafiło korzystać ze swej seksualności i odpowiedzialnie się z nią obchodzić. Stosunek rodzica do nagości = stosunek do własnego ciała dziecka Wielu rodziców udaje, że nie widzi zachowań dziecka związanych z jego rozwojem seksualnym, a ich pociecha dowiaduje się z książek, jak wygląda nagi człowiek . W ten sposób kształtuje się...

Deanne Carson, ekspertka do spraw seksualności pojawiła się w amerykańskiej telewizji ABC i od razu zyskała niemalże światową sławę za sprawą swoich teorii. Jednak raczej nie takiego efektu się spodziewała. W programie poruszono poważny temat, jakim jest seksualność dzieci . Z pewnością jest to temat bardzo ważny, ale wiele osób się zdziwiło, słysząc opinię Carson. Ekspertka tłumaczyła, że nawet w przypadku niemowlęcia należy respektować jego seksualność, co się wiąże choćby z pytaniem o zgodę w przypadku zmiany pieluszki. "Kultura zgody" Carson zapewnia, że w każdym domu powinna zostać wprowadzona tzw. "kultura zgody." Co to takiego? Chodzi o to, by każdy z nas respektował seksualność drugiej osoby, a także szanował fizyczne i psychiczne granice . I choć jest to oczywiste w przypadku osób dorosłych, a nawet małych dzieci to o niemowlętach raczej w ten sposób się nie myśli. Tymczasem zdaniem ekspertki opiekun, który chce zmienić dziecku pieluszkę , powinien najpierw poprosić o zgodę. Choć brzmi to absurdalnie, specjalistka twierdzi, że nawet jeśli malec nam nie odpowie słowami, to język ciała wystarczy, by się porozumieć. "Oczywiście, że dziecko nie zareaguje. Ale jeśli dasz mu przestrzeń i poczekasz na mowę ciała i zaczekasz na kontakt wzrokowy, to pozwolisz dziecku wiedzieć, że jego reakcja ma znaczenie " tłumaczyła. Wiele osób teorię Deanne wyśmiało. Nie ma w tym nic śmiesznego Choć teoria Carson została potraktowana raczej, jako pretekst do kpin, to jednak nie jest tak do końca absurdalne, jak mogłoby się wydawać. Przede wszystkim należy waśnić, że kobieta współpracuje z Body Safe Australia, jest to organizacja społeczna, która ma strzec dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym . Organizacja tworzy programy edukacyjne, które mają ochronić dzieci od narodzin do 12 roku życia. Przecież każdy z nas chciałby ochronić swoje dziecko...