Nieważne, ile razy twoje dziecko chorowało, za każdym razem, gdy niebieski słupek w termometrze zbliża się do 39°C, wpadasz w panikę. Spokojnie, nie denerwuj się: gorączka to znak, że organizm walczy z infekcją. Ale zbyt wysoka jest niebezpieczna. Co robić?
PRAWDA i MIT. Wysoką temperaturę u niemowlęcia należy jak najszybciej zbić, ale gdy słupek rtęci pokazuje 38°C u starszego dziecka – nie ma pośpiechu. W takiej temperaturze organizm m.in. produkuje więcej interferonu, który nie pozwala wirusom namnażać się. Jednak jeszcze wyższa gorączka może spowodować dreszcze, bóle mięśni, uczucie ogólnego rozbicia, odwodnienie, a nawet drgawki gorączkowe. Dlatego koniecznie trzeba ją obniżyć!
PRAWDA. To rzeczywiście najszybszy sposób zbicia gorączki. Woda powinna mieć temperaturę tylko o 2–3°C niższą od ciepłoty ciała. Czyli jeśli malec ma 40°C, woda – 38°C. Skuteczne są też zimne okłady na ciałko. Poleca się je wtedy, gdy maluch ma bardzo wysoką temperaturę lub trzeba poczekać na działanie lekarstwa przeciwgorączkowego. Niestety, tego typu metody powodują spadek gorączki tylko na pewien czas. Często potem konieczne jest podanie leku obniżającego temperaturę.
PRAWDA i MIT. Obydwa lekarstwa mają dużą skuteczność, nieco inne są jednak wskazania do ich podawania. Paracetamol (czyli np. Apap, Panadol Baby, Paracetamol) jest bardzo bezpieczny, nie podrażnia żołądka i trudno go przedawkować. Mogą go dostawać nawet najmłodsze niemowlęta. Działa przeciwgorączkowo oraz przeciwbólowo. Ibuprofen natomiast (czyli np. Nurofen, Ibuprom, Ibufen, Ibum) ma dodatkowo działanie przeciwzapalne, dlatego warto go podawać, gdy maluszek ma infekcję gardła czy uszu, bolą go mięśnie oraz głowa, np. przy uciążliwej grypie. Jednak czasami preparat ten może podrażniać żołądek dziecka.
Polecamy: Zasady podawania leków na gorączkę – do druku
PRAWDA. Podwyższenie temperatury ciała powoduje m.in. przyspieszenie tętna i oddechu. Dziecko poci się. Aby uzupełnić straty płynów, trzeba podawać mu dużo napojów – w małych porcjach, ale za to wiele razy. Polecamy mleko z piersi, wodę (dla niemowlęcia tę niskozmineralizowaną, a dla starszego dziecka średniozmineralizowaną), różne herbatki owocowe i ziołowe dla maluchów czy rozcieńczone soczki.
PRAWDA i MIT. Jeśli malec gorączkuje, a przy tym wymiotuje lub w nocy mocno śpi, rzeczywiście poleca się czopek. Z kolei wtedy, gdy szkrab oprócz gorączki ma także biegunkę, ta postać leku jest zdecydowanie niewskazana. Warto też pamiętać, że czopków nie powinno się dzielić, gdyż wówczas nie wiemy, ile tak naprawdę podaliśmy dziecku substancji czynnie działającej.
Gorączka to zwiększenie temperatury ciała, które pojawia się, gdy organizm próbuje się bronić m.in. przed atakiem bakterii, wirusów. O gorączce mówimy wtedy, gdy termometr wskazuje temperaturę powyżej 38°C. Gorączka czy stan podgorączkowy? Jeśli dziecko ma temperaturę 37,5-38 stopni C to znaczy, że ma stan podgorączkowy. Jeśli dziecko ma temperaturę wyższą niż 38 stopni C, to znaczy, że dziecko ma gorączkę. Jeśli dziecko ma temperaturę wyższą niż 39 stopni C, to znaczy, że dziecko ma wysoką gorączkę . Pamiętaj jednak, że jeśli mierzysz dziecku temperaturę w pupie lub w uchu, to od pomiaru odejmij 0,5 stopnia C. Jeśli temperatura ciała niemowlęcia (zmierzona w pupie lub uchu) wynosi 38 stopni C, to znaczy, że dziecko ma naprawdę 37,5 stopnia C. Przyczyny gorączki u dziecka Gorączka pojawia się jako objaw obronnej reakcji organizmu na stan chorobowy. Organizm podwyższa swoją temperaturę, bo w takich warunkach zwiększa się skuteczność mechanizmów obronnych organizmu m.in. wytwarzanie przeciwciał. Dlatego tak ważne jest, by nie podawać leków przeciwgorączkowych zbyt wcześnie. Stan gorączkowy może być spowodowany: infekcją bakteryjną, infekcją wirusową, pasożytami, choroba autoimmunologiczną, reakcją alergiczną, odczynem zapalnym, nowotworem. Jaki lek na gorączkę u dziecka? Na wszelki wypadek w domowej apteczce zawsze powinnas miec lek na zbicie gorączki . Możesz podać dziecku: paracetamol (np. Panadol, Apap, Paracetamol, Calpol) - jest bezpieczny już u najmłodszych dzieci; ibuprofen (np. Ibufen, Ibum, Nurofen) - można go stosować u starszych dzieci (powyżej 3. miesiąca życia). Uwaga! Nie podawaj dziecku pyralginy, aspiryny i polopiryny! Lek można podać w formie syropu lub czopka. Bardzo ważne jest dawkowanie, które zależy od wagi dziecka, a nie jego wieku...
Jakie leki można podawać na przeziębionemu dziecku? Zależy to od jego wieku i objawów, jednak w aptece dostępnych jest wiele środków na przeziębienie bezpiecznych dla dzieci. Jeśli mimo domowego leczenia, dolegliwości narastają, np. z dnia na dzień rośnie gorączka , nasila się kaszel, trzeba iść z dzieckiem do lekarza. Co na gorączkę u dziecka? Dla dzieci są leki przeciwgorączkowe z paracetamolem (np.: Apap, Calpol, Panadol) oraz ibuprofenem (np.: Ibufen, Nurofen, Ibum). Te drugie mają dodatkowo działanie przeciwzapalne , dlatego szczególnie poleca się je na przeziębienie u dziecka . Trzeba jednak pamiętać, że dzieci mogą różnie reagować na leki. U jednych skuteczniej obniża gorączkę ibuprofen, u innych paracetamol. Dlatego lek trzeba dobrać indywidualnie. Kiedy podać lek przeciwgorączkowy? Lek przeciwgorączkowy podaj dziecku, jeśli temperatura wzrośnie do 38–38,5°C . Kolejne dawki podawaj regularnie: paracetamol – co 4–5 godzin, ale nie więcej niż 5 dawek na dobę; ibuprofen - 3–4 dawki na dobę. Przeziębienie u niemowlaka leczy się inaczej, dopóki dziecko nie ukończy roku, nawet przy zwykłym przeziębieniu powinien zbadać je pediatra. U starszych dzieci także staraj się nie łączyć różnych leków przeciwgorączkowych, bo rośnie wtedy ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Jedynie gdy gorączka szybko narasta, możesz jednorazowo podać preparat z innej grupy. Jeśli gorączka utrzymuje się ponad 3 dni, idź do lekarza. Pamiętaj! Dopóki twoja pociecha nie skończy 12 lat, nie podawaj jej leków z kwasem acetylosalicylowym (np. Aspiryny, Polopiryny). Mogą spowodować nieodwracalne uszkodzenia wątroby i mózgu (tzw. zespół Reye’a). Dzieciom do 12. roku życia nie zaleca się też preparatów z wyciągiem z kory wierzby , która zawiera naturalne salicylany. Wprawdzie działają słabiej i ryzyko powikłań jest mniejsze, ale...
A jak alarm na termometrze Gdy słupek rtęci zbliża się do 37°C, większość mam martwi się, że szkrab ma gorączkę. Niepotrzebnie. U małych dzieci temperatura ciała między 36,5 a 37,2°C to norma. Dopiero gdy przekracza tę wartość, można mówić, że jest podwyższona. Wysoka temperatura to reakcja obronna organizmu na infekcję. Układ odpornościowy mobilizuje się w ten sposób do walki z drobnoustrojami. Choć to naturalny objaw, nie lekceważ wysokiej temperatury u niemowlęcia. Gdy termometr wskaże powyżej 38°C, podaj lek przeciwgorączkowy i dzwoń do lekarza. Alarm jest uzasadniony. B jak bawełniane ubranka Są przyjazne dla skóry smyka, pomagają w utrzymaniu prawidłowej temperatury ciała. A to dlatego, że są przewiewne, wchłaniają pot, a rozgrzana skóra może swobodnie oddać przez nie nadmiar ciepła. Dla najmłodszych praktycznym ubrankiem jest pajacyk, wkładany na body – malec nie ma odkrytych plecków i nie marznie. C jak ciepły pokoik Bardzo często zbyt ciepły! Temperatura w pokoju, gdzie przebywa maluszek, nie powinna w ciągu dnia przekraczać 20–22°C. Dobrze, gdy w nocy jest o 2–3°C niższa (m.in. po to, by dziecku nie wysuszały się śluzówki nosa i gardła). Jedynie w pokoju wcześniaczka powinno być cieplej. Taki smyk ma cienką warstwę tkanki tłuszczowej i szybko marznie. H jak hartuj się! Możesz wzmocnić odporność malucha, poddając go działaniu na przemian zimnej i ciepłej temperatury. Mocz nóżki malca raz w ciepłej (ok. 39°C), a raz w zimnej (ok. 10°C) wodzie. To gimnastyka dla naczyń krwionośnych. Pod wpływem ciepła i zimna kurczą się i rozszerzają. Dzięki takiej kuracji smyk łatwiej adaptuje się do zmian temperatury i rzadziej przeziębia. A jeśli zdarzy mu się zachorować – szybciej wraca do zdrowia. C jak centralne ogrzewanie Nie odkręcaj kaloryferów, by grzały z maksymalną mocą....
