Gwidon
09 kwietnia 2021
Imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słowa witu ("drzewo, las"). Stanowi skróconą formę germańskich imion złożonych, z pierwszym członem Witu- (np. Widukind). Pierwotnie mogło oznaczać: "drwal", "leśnik", "miłośnik lasu", ale także: "człowiek z lasu", "zbójnik". Do Polski trafiło za pośrednictwem języków romańskich. Forma oboczna: Gwido.
Opiekuńczy i troskliwy. Chętnie pomaga ludziom nawet kosztem swojego prywatnego czasu. W pracy nie oczekuje pochwał, uważając że solidność i rzetelność są po prostu jego obowiązkiem.
Gwidek, Gwiduś, także: Widek, Widuś
12 VI (św. Gwidon, uczeń św. Franciszka z Asyżu), 12 IX (św. Gwidon, zakrystian)
31 III, 12 VI, 12 IX
9
sodalit
czarny