Histeroskopia odgrywa ważną rolę w diagnozowaniu wielu problemów ginekologicznych kobiet. Nie jest to zabieg wymagający skomplikowanego przygotowania i jest dosyć prosty w wykonaniu. Zaleca się go kobietom mającym kłopoty z poczęciem lub utrzymaniem ciąży.
Histeroskopia to zabieg ginekologiczny umożliwiający dokładne obejrzenie wnętrza macicy kobiety i pobranie je próbek do badania. Wykorzystuje się ją w diagnozowaniu:
Histeroskopię powinno się wykonać w sytuacji:
Zabieg wykonuje się w pierwszej fazie cyklu, po ustaniu krwawienia miesiączkowego. Badanie odbywa się w fotelu ginekologicznym i trwa maksymalnie 30 minut.
Rozpoczyna się od odkażenia sromu i pochwy. Następnie drogą dopochwową wprowadza się histeroskop, którego cienka tuleja ma długość około 30 cm. Na rękojeści urządzenia znajdują się pokrętła, sterujące dopływem światła oraz dwutlenku węgla lub specjalnego płynu, które sprawiają, że ściany macicy delikatnie się rozciągają i błona śluzowa staje się lepiej widoczna.
Można poprowadzić nimi również mikronarzędzia, którymi pobiera się próbki do badania histopatologicznego lub wykonuje zabiegi, takie jak np. usunięcie polipa macicy. Mamy wówczas do czynienia z histeroskopią operacyjną.
Zabieg histeroskopii diagnostycznej odbywa się w znieczuleniu podanym dożylnie. Dla większego komfortu kobieta może zdecydować się na znieczulenie ogólne.
Przed wykonaniem zabiegu należy powstrzymać się od przyjmowania jakichkolwiek posiłków na 6 godzin przed nim oraz opróżnić pęcherz przed samym zabiegiem.
Badania wymagane do histeroskopii:
Zabiegu nie wykonuje się, gdy:
Zdarzają się rzadko. Najczęściej są to:
Wówczas konieczne jest wykonanie operacji laparoskopowej lub w sposób tradycyjny przeprowadzenie operacji otwarcia powłok brzusznych. Jeżeli w ciągu 72 godzin po zabiegu kobieta ma gorączkę, czuje silny ból brzucha i ma upławy, trzeba skontaktować się z lekarzem. Konieczne może okazać się podanie antybiotyku.
Już 3 godziny po zakończonym zabiegu histeroskopii diagnostycznej można wrócić do domu. Aż do momentu całkowitego zagojenia kobieta powinna jednak unikać:
Miesiączka pojawia się już w oczekiwanym terminie lub kilka dni po nim, a współżycie dozwolone jest już po 3-4 tygodniach.
Cena histeroskopii
Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje obydwa rodzaje zabiegów. Koszt histeroskopii diagnostycznej wraz ze znieczuleniem ogólnym wykonanej w prywatnej placówce zdrowia to wydatek około 900 złotych. Jeżeli dochodzi do tego jeszcze badanie histopatologiczne, koszt wzrasta do 1300 złotych. Histeroskopia zabiegowa to wydatek rzędu 3 tys. złotych.
Cesarskie cięcie to operacja, która zwykle trwa ok. pół godziny, a dziecko rodzi się już po kilku minutach od nacięcia powłok jamy brzusznej. Same przygotowania do zabiegu trwają jednak dłużej. To, ile czasu ciężarna spędzi na sali operacyjnej, zależy również od tego, czy podczas porodu nie wystąpią powikłania oraz od kilku innych czynników. Ile trwa cesarka? Co na to wpływa? Czas trwania cesarskiego cięcia jest kwestią indywidualną. Zazwyczaj lekarze wyjmują dziecko z jamy macicy już po 3-5 minutach od znieczulenia kobiety i nacięcia skóry, a cały pobyt na sali operacyjnej trwa około 30-40 minut . Mówimy tu jednak o sytuacji, w której wszystko idzie zgodnie z planem i nie ma żadnych komplikacji. Wtedy lekarze zawsze starają się minimalizować czas zabiegu. Czas trwania operacji może się jednak skrócić lub wydłużyć w zależności od wskazań do wykonania cięcia cesarskiego . Cesarka trwa krócej w momencie, gdy operacja jest pilna lub nagła (z powodu zagrożenia życiu dziecka lub matki) i nieco dłużej w przypadku planowanej cesarki . Kiedy czas trwania cesarki może się wydłużyć? Jeśli ciężarna już wcześniej miała przeprowadzane cięcie cesarskie. Kobieta miała w przeszłości wykonywany zabieg w obrębie jamy brzusznej lub miednicy – obecność zrostów po przebytych wcześniej operacjach utrudnia szybkie przeprowadzenie zabiegu. Na czas trwania cesarki ma również wpływ rodzaj znieczulenia. Znieczulenie ogólne jest szybsze do wykonania niż np. podpajęczynówkowe, które wymaga większej koncentracji u specjalisty. Powikłania a czas trwania cesarskiego cięcia Powikłania po cesarskim cięciu , takie jak pęknięcia macicy czy uszkodzenia pęcherza moczowego lub moczowodów, również mogą wydłużyć czas trwania zabiegów. W przypadku wystąpienia komplikacji niezbędne jest wykonanie dodatkowych zespoleń lub założenie szwów (w związku z czym...
Jest wiele przyczyn, dla których pary bezskutecznie starają się o dziecko. Niektóre z nich można rozwiązać prostymi metodami. Należy do nich zabieg inseminacji, który wielu parom pomógł szczęśliwie zostać rodzicami. Inseminacja nie jest skomplikowaną metodą, dodatkowo jest bezbolesna i bardzo przypomina naturalne zajście w ciąże. Jej ważną zaletą jest to, że w przeciwieństwie do np. in vitro jest łatwo dostępna i nie jest kosztowna. Inseminacja: Na czym polega inseminacja Inseminacja - wskazania Inseminacja - przeciwwskazania Jak przygotować się do zabiegu? Jak przebiega inseminacja? Czy po inseminacji trzeba przyjmować leki? Jaka jest skuteczność zabiegu? Ile kosztuje inseminacja? Na czym polega inseminacja Inseminacja to prosty zabieg medyczny polegający na doprowadzeniu do zapłodnienia poprzez wprowadzenie do dróg rodnych kobiety przygotowanych wcześniej plemników . Wykonuje się ją: w okresie okołoowulacyjnym, u par leczących niepłodność, samotnych kobiet pragnących mieć dziecko. Wykorzystuje się do niej nasienie partnera (AIH, ang. Artificial Insemination by Husband) bądź dawcy (AID, ang. Artifical Insemination by Donor). Wyróżniamy trzy rodzaje inseminacji: inseminację domaciczną (IUI, intrauterine insemination) – najbardziej popularna forma, inseminację doszyjkową (ICI, intracervical insemination), inseminację dojajowodową (ITI, intratubal insemination). Towarzystwa naukowe zalecają wykonanie 4-6 zabiegów inseminacji (przy większej liczbie zabiegów szansa uzyskania ciąży maleje), w następujących po sobie cyklach miesięcznych lub po jednym cyklu przerwy. Inseminacja - wskazania Zabieg może być zastosowany w przypadku par mających problem z poczęciem dziecka, kiedy przyczyna niepłodności leży zarówno po stronie kobiety, jak i...
Nawet co czwarta Polka ma problem z zajściem w ciążę z powodu niedrożności swoich jajowodów. Aby ustalić, czy plemniki bez przeszkód będą mogły poruszać się w ich wnętrzu i dotrą do komórki jajowej, konieczne jest ustalenie, czy nie zostały one „przytkane”. I właśnie temu służy badanie drożności jajowodów. Spis treści: Przyczyny niedrożności jajowodów Histerosalpingografia (HSG) – badanie drożności jajowodów Kiedy wykonać badanie HSG? Czy badanie drożności jajowodów jest bolesne Badanie drożności jajowodów – cena Badanie drożności jajowodów - przeciwwskazania Dlaczego dochodzi do powstania niedrożności jajowodów Niedrożność jajowodów jest jedną z najczęstszych przyczyn kobiecej niepłodności - w 25-35 procent przypadków. Nawet jeżeli jeden jajowód jest zablokowany, a drugi działa poprawnie, zajście w ciąże jest możliwe, ale mało prawdopodobne. Zadaniem jajowodów jest: umożliwienie transportu plemników do komórki jajowej; stworzenie odpowiednich warunków do zapłodnienia tej komórki; rozwoju powstałego zarodka oraz jego transportu do jamy macicy. Przyczyną ich niedrożności są powstałe w nich zrosty (blizny), powodujące zgrubienia ścian, czego efektem jest zwężenie i zamknięcie ich światła . W ten sposób zamyka się dla plemników droga do komórki jajowej, a komórka jajowa nie jest w stanie przedostać się z jajnika do macicy. W wyniku stanu zapalnego może dojść do wytworzenia się także zrostów okołojajowodowych, które uniemożliwiają wychwycenie komórki jajowej. Przyczynami powstawania zrostów są: przebyte operacje ginekologiczne, np. nowotwory jajników, jajowodów; operacje w okolicy jamy brzusznej, np. wyrostka robaczkowego lub miednicy małej; ciąża pozamaciczna; poronienie; przewlekle stany zapalne przydatków – jajników i jajowodów;...
