Co robić, a czego nie, gdy dziecko ma trudności z mówieniem

Do specjalisty warto pójść zawsze, gdy w mowie dziecka pojawi się coś niepokojącego, nie tylko wtedy, gdy się jąka. Im wcześniej zacznie się terapię, tym lepiej. Wielu rodziców przyjmuje postawę: „samo minie’’, ale ocenę, czy dziecku potrzebna jest pomoc, lepiej zostawić logopedzie. To on oceni, czy jąkanie u dziecka trzeba leczyć, czy jest szansa, że samo ustąpi. Spis treści: Jąkanie – przyczyny Jąkanie u dzieci na tle nerwowym Czy jąkanie minie samo? Jakie objawy jąkania powinny zaniepokoić? Terapia jąkania u dzieci Ćwiczenia na jąkanie Czy jąkanie można trwale wyleczyć? Jąkanie – przyczyny Jąkanie pojawia się najczęściej między 2. a 3. rokiem życia . W tym czasie rozwój intelektualny dziecka przewyższa możliwości aparatu mowy – umiejętność wypowiadania myśli rozwija się dużo później niż umiejętność samodzielnego myślenia. Choć dziecko zna wiele słów, jego aparat mowy nie jest jeszcze dostatecznie sprawny. A wtedy może się jąkać, szczególnie jeśli jego wypowiedzi towarzyszą spore emocje. Dziecko zacina się, bo ma coś ważnego do powiedzenia lub obawia się, że dorośli nie słuchają go z uwagą. Czasem dlatego, że jest: speszone, ośmieszane, nakłaniane do recytacji wbrew swojej woli, wywołane do odpowiedzi z zaskoczenia.   W takiej sytuacji zacina się na początkowej części wypowiedzi – powtarza sylaby, a nawet całe wyrazy. Bardzo często zacina się na spójnikach i przyimkach. Oto najczęstsze przyczyny jąkania się u dzieci: Opóźnienie rozwoju mowy lub artykulacji. Dziecko ma trudności z opanowaniem trudniejszych głosek i wypowiadaniem swoich myśli. Stres emocjonalny. Np. rozwód rodziców, choroba w domu, wypadek, zła atmosfera, wzmożone napięcie emocjonalne wywołane zbyt długim oglądaniem telewizji, graniem na komputerze . Występowanie jąkania w...

Gdy dziecko ma problemy z poprawnym mówieniem, najważniejsze to zgłosić się do logopedy. O logopedę zapytaj w przedszkolu, u pediatry albo w najbliższej przychodni psychologiczno-pedagogicznej. Gdy już rozpoczniecie ćwiczenia, włącz się terapii dziecka. Oto co możesz zrobić:   1. Regularnie ćwicz z dzieckiem Wykonuj w domy ćwiczenia mowy zalecone przez logopedę podczas zajęć. 2. Zwróć uwagę na własną wymowę Dziecko rozwija się, naśladując innych. Dlatego mów wolno i spokojnie. Dostosuj książki i filmy do rozwoju dziecka, aby mogło zrozumieć wypowiedzi i ich treść. Zobacz też: Śmieszne zabawy logopedyczne dla trzylatka 3. Nie przerywaj ani nie ponaglaj dziecka Nie podpowiadaj wyrazów, pozwól, aby skończył wypowiedź. Nie zadawaj jednocześnie wielu pytań. Dziecko musi mieć czas na przygotowanie odpowiedzi. 4. Nie okazuj dziecku, że drażni cię jego sposób mówienia Na przykład, gdy dziecko się jąka. Maluch powinien czuć, że może porozmawiać z dorosłym o swoich problemach. 5. Nie denerwuj się, gdy dziecko źle mówi Jeśli tobie puszczą nerwy, to tym bardziej dziecku, a wtedy jąkanie lub inne kłopoty z mówieniem może się pogłębić. Zobacz też: 7 pytań o jąkanie u dziecka 6. Doceniaj każdy sukces dziecka Zachęcaj do działania, pomagaj mu w wyrabianiu poczucia własnej wartości. 7. Wyjaśnij, że niektórzy ludzie też mają podobne trudności Pokaż i uświadom dziecku, że zaburzenie mowy nie ma wpływu na jego zdolności. Zobacz też: Gry logopedyczne dla dzieci online 8. Porozmawiaj z przedszkolanką Powiedz, by nie zwalniała dziecka ze śpiewania, recytowania, wymagała tyle samo, co od innych przedszkolaków. A także nie wytykała mu jąkania, nie przerywała wypowiedzi, nie okazywała zniecierpliwienia. Zobacz rady logopedy, jak wspierać rozwój mowy przedszkolaka

Jeśli będziesz wiedzieć, jak przebiega rozwój mowy trzyletniego dziecka, pomożesz mu ładnie mówić i nie przeoczysz niepokojących sygnałów, świadczących o możliwych zaburzeniach. Jak rozwija się mowa trzylatka, wyjaśnia logopeda Małgorzata Stanoch.   Jak mówi trzyletnie dziecko? Jakie błędy może popełniać trzylatek? Co powinno cię zaniepokoić? Jak pomóc dziecku?   Zobacz też: Śmieszne zabawy logopedyczne dla trzylatka   Jak mówi trzyletnie dziecko? Dziecko w wieku trzech lat uwielbia komunikować się z otoczeniem. Mówi dużo i chętnie. Opowiada o tym, co aktualnie widzi. Powinno już prawidłowo wymawiać dźwięki (a, o, e, i, y, ą, ę, p, m), a także zmiękczenia: pi, mi. W jego mowie pojawiają się też trudniejsze dźwięki: f, t, d, n, ń, l ( li), ś, ć, dż, k, g( ki, gi), ch, j. Nie martw się, jeśli usłyszysz, że dziecko przestawia głoski w trudnych wyrazach, np. głudopiś zamiast długopis – jeszcze spokojnie wolno mu to robić. Głoski: s, z, c, dz zaczynają być już wymawiane prawidłowo, chociaż mogą być jeszcze spieszczane, np. śmok zamiast smok. Głoska „r” pojawia się wymawiana prawidłowo lub zamieniana jest na „l”. Możesz, więc usłyszeć lobocik zamiast robocik. Czy znasz prawdy i mity o nauce mówienia ? Jakie błędy może popełniać trzylatek? Trzyletnie dziecko ma już dobrze rozwinięty słuch fonematyczny (czyli potrafi różnicować dźwięki mowy). Słyszy i potrafi zróżnicować wymowę prawidłową. Dowodem na to są uwagi, jakie często kieruje do naśladującej je osoby: nie mówi się lowelek tylko lowelek. W mowie trzylatka można również usłyszeć „zlewanie” się wyrazów w jeden , np. zapiosenkować zamiast zaśpiewać piosenkę. Te twory językowe są typowe dla twojego dziecka i pewnie nie raz mile cię zaskoczą. Zrób test i sprawdź: Czy twój 3-4-latek jest samodzielny?...