Isaac Bashevis Singer - Opowiadania dla dzieci

Bajki dla dwulatka trzeba wybierać bardzo rozważnie. Jeśli twoje dziecko uwielbia bajki w telewizji albo na Netflixie, pamiętaj, że maluch w tym wieku nie powinien spędzać przed telewizorem więcej niż 10-15 minut dziennie. Z drugiej strony bajki to nie tylko kreskówki wyświetlane na ekranie, ale też książki i słuchowiska. Podpowiadamy, jakie filmy i książki najbardziej spodobają się małym dzieciom, a jednocześnie będą to wartościowe bajki edukacyjne. Fajne bajki dla dwulatka: Dobre bajki dla dwulatka w telewizji Bajki dla małych dzieci: książki Bajki dla małych dzieci na dobranoc Bajki dla 2-letnich dzieci: słuchowiska Dobre bajki dla dwulatka w telewizji Jeśli twoje dziecko uwielbia bajki w telewizji, staraj się wybierać dla niego takie tytuły, które są przeznaczone dla maluchów w jego wieku. Tak małe dziecko nie może oglądać bajek, w których pojawia się przemoc, złe wzorce zachowań czy postacie budzące przerażenie. Zamiast tego bajki dla małych dzieci powinny uczyć empatii , posiadać dostosowaną do dwu-, trzylatków prostą grafikę i przyjemne dla ucha efekty dźwiękowe. Bezpieczne bajki dla 2-letnich dzieci są przede wszystkim: nieskomplikowane, zabawne krótkie (kilkuminutowe) Najlepiej, jeśli bajki dla 2-letnich dzieci mają walory edukacyjne. Szczególnie polecamy poniższe bajki dostępne w telewizji oraz na platformach typu Netflix: Bing: bajka dla dzieci o przygodach małego królika i jego przyjaciół, uczy rozpoznawania i nazywania emocji. Masza i Niedźwiedź: bajka o przyjaźni między małą dziewczynką a niedźwiedziem, oparta na ludowej opowieści. Ryjówka Florka: bajka dla dwulatków i trzylatków, w której maleńka, sympatyczna ryjówka opowiada o wesołych zdarzeniach ze swojego życia, a następnie spisuje wszystkie w pamiętniku. Świnka Peppa : kultowa bajka dla małych dzieci,...

Muszę wam coś wyjaśnić. Drugi miesiąc wakacji postanowiłam przeznaczyć  na książkowe remanenty. Napiszę o tym, co przeoczyłam, o czym zapomniałam, a powinnam pamiętać, czego nie zdążyłam, a także o tych książkach, które już sami możecie przeczytać, bo po prostu do nich dorośliście. Napisałam też o pisarzach, o których każdy czytelnik powinien coś wiedzieć. Zaczynamy zatem nadrabianie zaległości. Najpierw będzie o Bastianie z książki Michaela Ende. Któregoś dnia Bastian wchodzi do antykwariatu i dostrzega książkę, o której zawsze marzył. To Nie kończąca się historia. Zaczął czytać i nagle sam znalazł się w opisywanym świecie. A trzeba powiedzieć, że był to świat niezwykły, baśniowy, fantastyczny. Autor nazwał tę niekończąca się krainę Fantazjaną i zaludnił postaciami, których próżno szukać w realu i innych utworach. Zmusił tym samym naszą wyobraźnię do solidnej pracy. Akcja powieści rozgrywa się dwutorowo. W świecie znanym wam również, czyli tym realnym, żyje sobie dziesięcioletni Bastian, półsierota, trochę grubasek, trochę niezdara, który zupełnie nie może sobie poradzić z dość brutalnym otoczeniem. Schronienia szuka więc w książkach. Jak już wspomniałem wcześniej, któregoś dnia trafia na książkę, która zaprowadza go do świata Fantazjany, krainy znajdującej się na progu katastrofy, a właściwie zagłady. Uratować ją może zgodnie z przepowiednią młodzieniec o imieniu Atreju.  Bastian czyta tę książkę i nie może się od niej oderwać. Do tego stopnia, że w pewnej chwili Fantazjana i jego wciąga w swoje sprawy, chłopak fizycznie znajdzie się w samym centrum wydarzeń. Spotka też w tej dziwnej krainie przyjaciela. Czytaliśmy tę książkę niby dla chłopców całą rodziną. I każdemu z nas się podobała, choć żeński rodzaj w tej naszej gromadce wyraźnie przeważa. Zatem książka dla wszystkich, dużych małych,...

Opowiadania czyta dla was jak zwykle wspaniale Jerzy Stuhr . Młodsze przedszkolaki nie pożałują, słuchając tych opowieści o parze przyjaciół – spokojnym i zrównoważonym Pettsonie i gadającym bez przerwy kocie Findusie. W małym wiejskim domku mieszka staruszek Pettson. Żyje mu się wygodnie, ale czegoś mu jednak brakuje, bo ciągle chodzi smutny. Gdyby miał przyjaciela, na pewno byłoby inaczej. Aż tu pewnego dnia zjawia się w jego domu mały kotek Findus. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wszystko się zmienia. Dom wypełnia gwar i bieganina, Pettson jest bardzo szczęśliwy, Findus zadowolony, bo ma z kim porozmawiać. Koty świetnie porozumiewają się z ludźmi. Któregoś dnia kociak się jednak zgubił… W kolejnym opowiadaniu Findus obchodzi urodziny. Niby nic nadzwyczajnego, bo każdy z nas  ma urodziny, ale kot ma swoje święto trzy razy w roku, bo jak twierdzi, tak jest zabawniej. Pettson jest przerażony, bo przydałby się tort, a w domu nie ma grama mąki. W opowiadaniu trzecim sąsiad Gutavsson ma zamiar zapolować na kręcącego się przy kurniku lisa. Do sąsiada dołączają przyjaciele, nie chcą zrobić krzywdy chytrusowi, więc postanawiają go tylko przepędzić. Kogo wystraszą, dowiecie się z opowiadania. I wreszcie opowiadanie czwarte. W domu i w ogrodzie rozpoczynają się wiosenne porządki. Pettson sadzi warzywa, Findus ma zamiar posadzić mięsne klopsiki, chce ich mieć jak najwięcej. Zwierzaki domowe mają używanie, a skopany ogródek wygląda, jakby przeszło przez niego tornado… Prawda, że świetne są te opowiastki. Teraz oddaję głos Jerzemu Stuhrowi. Jego niezwykła interpretacja sprawi, że będą jeszcze fajniejsze. Pettson i Findus Autor: Sven Nordqvist Czyta: Jerzy Stuhr 2 płyty CD Czas nagrania: godzina i 29 minut   Kącik małego czytelnika - sprawdź, jakie książki dla dzieci polecają inne mamy