Trudne rozmowy z dzieckiem – co mówić?

Dzieci w starszym wieku, które pamiętają wszystkie nieprzyjemne sytuacje związane z pobytem u lekarza (np. badania, zastrzyki, pobieranie krwi), boją się kolejnych wizyt. Aby nie potęgować strachu dziecka, należy przede wszystkim podejść ze zrozumieniem do jego lęków i nie bagatelizować ich. Przed każdą kolejną wizytą trzeba dziecko nastawić psychicznie , opowiadać o spotkaniu z lekarzem i przedstawić możliwy scenariusz wydarzeń. Bardzo ważne są częste rozmowy na ten temat, odpowiadanie na każde pytanie, czytanie książek i oglądanie obrazków lekarzy i pielęgniarek, a także zabawa w lekarza, aby dziecko przywykło do tego tematu. Przy każdej wizycie trzeba dziecku okazać maksymalnie dużo wsparcia, zapewniając jak największe poczucie bezpieczeństwa. Dobrze jest wziąć dziecku jego ulubioną zabawkę, która może się okazać dla niego dużym wsparciem psychicznym. Dobry skutek przynosi też obietnica dziecku jakiejś nagrody po wizycie u lekarza. Pobyt dziecka w szpitalu Pobyt dziecka w szpitalu jest zawsze koniecznością i wiąże się z dużym stresem, lękiem i poczuciem osamotnienia. Źródłem lęku jest zazwyczaj brak wiedzy i wyobrażeń na temat szpitala i tego, co tam się dzieje. Dlatego, aby zmniejszyć negatywne uczucie, należy dziecko jak najlepiej przygotować na czekające go przeżycia. Pierwszym krokiem jest wyczerpująca rozmowa (do której dziecko może wracać przez kilka kolejnych dni), w czasie której rodzice powinni wytłumaczyć dziecku: co to jest szpital , co się tam robi, po co dzieci tam chodzą. Trzeba się postarać wytworzyć dobre nastawienie dziecka do szpitala i znajdujących się tam lekarzy i pielęgniarek. Trzeba również nastawić swoje dziecko, że rodzice najprawdopodobniej nie będą mu towarzyszyć cały czas i będzie musiało pobyć tylko z personelem medycznym i z innymi dziećmi które też tam poszły żeby się wyleczyć; ale również trzeba...

Gdy dziecko pyta, czy ty także będziesz stara, zazwyczaj pragnie usłyszeć twoje zaprzeczenie. Nie kwituj zatem dziecięcego pytania zwykłym: „Tak, zestarzeję się”, tylko postaraj się wytłumaczyć, jak to będzie. Możesz powiedzieć, że wtedy nie będziesz już pracować, a w związku z tym znajdziesz więcej czasu na przyjemności. Powiedz, jak będziesz czekać na wnuki i jak będziesz się nimi cieszyć. Ważne jest, by dziecko zrozumiało, że starość jest naturalną koleją rzeczy i tak naprawdę niewiele różni się od innych okresów życia. Spis treści: Pytania dziecka o śmierć: jak reagować? Jak wyjaśnić dziecku, dlaczego umieramy? Święto Zmarłych z dzieckiem Zabawy w zabijanie nie pomagają zrozumieć Pytania dziecka o śmierć: jak reagować Pojawiają się zazwyczaj dopiero wtedy, gdy dziecko spotka ją w swoim otoczeniu. Na początku mogą być to pytania o zwiędnięty kwiat czy śmierć np. żuczka. Wkrótce jednak kilkulatek zaczyna rozumieć, że człowiek podlega takim samym prawom natury wszystko, to co żyje. Rozmawiając z nim o tych sprawach, pamiętaj, że dziecko szybko zauważy, że śmierć jest dla nas czymś przygnębiającym lub czymś, co nas przeraża. Zmiana tematu rozmowy czy gwałtowna reakcja może prowadzić do tego, że przedszkolak bardziej niż nasze słowa zapamiętuje atmosferę tych wypowiedzi i buduje w sobie głęboki lęk przed śmiercią . Jak wyjaśnić dziecku, dlaczego umieramy? Jak więc wytłumaczyć kilkulatkowi, czym jest śmierć? Wszystko zależy od tego, w jakiej sytuacji dziecko zadaje o nią pytanie. Jeśli płacze po stracie chomika, wyjaśnij, że gryzonie żyją krócej od człowieka, bo takimi prawami rządzi się natura. Powiedz, że na wiele rzeczy człowiek nie ma wpływu i musi się z tym pogodzić. Jeśli opłakuje śmierć psa, który zginął w wypadku lub z powodu choroby — wytłumacz, że...

Gdy umiera ktoś bliski, malec przeżywa jego odejście zupełnie inaczej niż dorośli . Wielu rodziców chce uchronić swoje dziecko przed szokiem spowodowanym śmiercią bliskiej osoby i wymyśla skomplikowane wyjaśnienia jej przedłużającej się nieobecności. Jednak takie tłumaczenia nie pozwalają dziecku zmierzyć się z bólem i przetrawić go . Jeśli zamiast wyjaśnić, czym w istocie jest śmierć, powiesz mu np. że dziadek wyjechał, musisz liczyć się z tym, że dziecko będzie wciąż czekało na jego przyjazd, nie zdając sobie sprawy, że to jest niemożliwe. Świadomość tego, że śmierć jest nieodwracalna, pozwala – po pierwszym szoku i cierpieniu – pogodzić się ze stratą . Pozwól dzieciom oswoić się ze śmiercią Jeśli uważasz, że dziecko nie przestraszy się , weź je ze sobą do szpitala lub domu umierającego. Przed wizytą uprzedź, że chory człowiek może wyglądać brzydko. Wizyta przy łóżku umierającego, choć bolesna, pomoże zrozumieć dziecku, czym jest choroba, starość i śmierć . Staraj się przystępnie i spokojnie wyjaśnić, czemu umierająca osoba nie wstaje lub czemu wygląda gorzej niż kiedyś. Możesz powiedzieć np. " Babcia nie ma ochoty nic jeść i dlatego zeszczuplała." albo "Rurka, jaką ciocia ma w gardle, choć wygląda strasznie, pomaga cioci oddychać". Przypomnij dziecku, że każdy, kto choruje, wygląda nieco gorzej. Po wizycie spokojnie odpowiadaj na wszystkie pytania dziecka. Wyjaśnij, że osoba, którą odwiedzacie, bardzo źle się czuje, a także że może się zdarzyć, że umrze i nigdy już nie przyjdzie w odwiedziny. Rozmawiajcie o uczuciach Gdy śmierć kogoś bliskiego stanie się faktem , spokojnie powiadom o tym dziecko. Niejednokrotnie taka wiadomość pozornie nie robi na dzieciach żadnego wrażenia – to naturalny objaw. Dzieci w ten sposób mogą bronić się przed zbyt silnymi uczuciami, jakie budzi w nich poczucie tak wielkiej...