Jak rozśmieszyć niemowlaka (a przy okazji siebie?)

Dobry ojciec wczoraj i dziś W naszym kraju wciąż popularna jest tradycyjna koncepcja roli ojca. Ojciec w takim ujęciu jest głównym żywicielem rodziny, pojawiającym się, gdy trzeba wykonać ciężkie prace fizyczne. Ojciec wkracza do akcji, gdy dzieci sprawiają kłopoty wychowawcze. W takim stereotypowym ujęciu ojcostwo to głównie obowiązki, z których mężczyzna powinien się wywiązać, żeby być „ dobrym ojcem ”.   Nowoczesny tata to zaangażowany tata Wyraźnie jednak widać, jak na naszych oczach zmienia się koncepcja ojcostwa . Współczesny ojciec jest stale obecny w życiu dzieci, jest cierpliwy i wyrozumiały, okazuje bez wahania miłość i troskę. Takich ojców spotykamy coraz częściej na ulicach, w parkach czy galeriach handlowych. Nowoczesny ojciec , nawet jeśli wciąż wykonuje obowiązki rodzicielskie, czyni to z radością i są one dla niego źródłem spełnienia. Osobiste korzyści wynikające z zaangażowanego ojcostwa utrzymują motywację do bycia tatą na wysokim poziomie. I tu czasem pojawia się problem, bo dla wielu ojców wychowanych w tradycyjnym modelu nie zawsze jest oczywiste, gdzie szukać radości czy okazji do rozwoju w relacjach z dziećmi. No właśnie, gdzie ich szukać?   Radość i rozwój mężczyzny podczas czasu spędzonego z dziećmi Gdzie ich szukać? Radzi dr Jarosław Kulbat, psycholog społeczny.   Zaangażowane ojcostwo może stać się źródłem poczucia dumy. Najbardziej oczywiste są te sytuacje, w których dziecko odnosi sukcesy. Ale przecież porażka, którą dziecko odnosi w wielkim stylu, po której potrafi się podnieść i spróbować ponownie, też może być wielkim powodem do dumy. Z drugiej strony, sukces ojca w przełamywaniu stereotypowych oczekiwań innych, że mężczyzna nie potrafi zająć się dzieckiem, też może być źródłem wielkiej satysfakcji. I nierzadko wzrostu pewności siebie. Rozwiązywanie praktycznych...

Czkawka u noworodka jest wynikiem niedojrzałości organizmu. Może pojawiać się w różnych sytuacjach, np. po jedzeniu, przy przewijaniu. Tak samo męczy noworodka karmionego piersią, jak i dzieci pijące mleko modyfikowane z butelki. Częste ataki czkawki wywołują spory niepokój rodziców, najczęściej niesłusznie. Im młodsze dziecko, tym bardziej prawdopodobne, że czkawka u niego wystąpi. Powodem do pójścia do lekarza nie powinna być częsta czkawka u niemowlaka, ale długo trwająca – wtedy może być objawem choroby. Spis treści: Czkawka u noworodka: czy może być niebezpieczna? Częsta czkawka u noworodka Najczęstsze przyczyny czkawki u noworodka  Co robić, gdy dziecko ma czkawkę? Ile trwa czkawka u noworodka? Czkawka u noworodka po jedzeniu Jak zapobiec czkawce u noworodka? Czkawka u noworodka – czy może być niebezpieczna? Czkawka u noworodka jest zjawiskiem normalnym – to objaw rytmicznego i gwałtownego kurczenia się przepony i mięśni oddechowych klatki piersiowej. Ich skurcz powoduje wdech przy zamkniętej głośni, co wywołuje charakterystyczny dźwięk czkawki.   Czkawka dla noworodka nie jest tak męcząca jak dla dorosłych. Zdaniem ekspertów może nawet bardziej przeszkadzać zaniepokojonym rodzicom, niż samemu dziecku, które ma atak czkawki. Dzieci, nawet na tak wczesnym etapie życia, mogą być oswojone z czkawką, ponieważ doznawały jej już na etapie życia płodowego. Niektóre niemowlęta są nawet w stanie ją przespać. Choć czkawka u noworodka uważana jest przez rodziców za uciążliwą dolegliwość, może odgrywać ważną rolę. Najprawdopodobniej jest odruchem, który pozwala noworodkowi nauczyć się prawidłowo oddychać, czyli tak, aby aktywizować przeponę. W rzadkich przypadkach, gdy czkawka pojawia się często, może świadczyć o problemie ze zdrowiem dziecka. Częsta czkawka u noworodka Trwające kilka minut...

Chcesz, by Twoje dziecko było radosnym optymistą? Sprawdź najpierw, jak z tym jest u Ciebie. Skłonność do śmiechu bywa zaraźliwa. Zapraszamy do zabawy! 1. Znajomi organizują bal „Piżama party”. Będą nagrody. Co Ty na to? a) Bardzo mi się ten pomysł podoba. Oczywiście, że się przebiorę! (4 pkt.) b) Nie, nie skorzystam. To głupota przebierać się w piżamę. (1 pkt.) c) Pomyślę, zastanowię się. (2 pkt.) d) Pewnie się przebiorę, skoro takie jest zaproszenie. Może być fajnie. (3 pkt.) 2. W pracy ktoś przyczepił Ci na plecach kartkę: „Przystojny mąż mile widziany wciąż”/„Szukam żony jak szalony”. Podchwytujesz żarty? a) Pewnie. Lubię się śmiać! (4 pkt.) b) Raczej nie, to niemądre. (2 pkt.) c) Tak, byle nie za często. (3 pkt.) d) Nie znoszę takich dowcipów, pokażę, że mnie urażono. (1 pkt.) 3. Podobno ludzie, którzy często się śmieją, są zdrowsi i dłużej żyją. Czy uważasz, że to słuszne stwierdzenie? a) To oczywiste, że optymiści są zdrowsi. (4 pkt.) b) Coś w tym jest. (3 pkt.) c) Raczej tak, ale nie warto przeceniać roli poczucia humoru. (2 pkt.) d) Moim zdaniem to gruba przesada. Śmiech i poczucie humoru nie mają aż tak dobroczynnego działania. (1 pkt.) 4. Oglądasz z dzieckiem zabawne zdjęcie rodzinne. Malec wybucha śmiechem. Czy i Ty się śmiejesz? a) Jasne, bardzo często razem się zaśmiewamy. (4 pkt.) b) Jeśli moja pociecha jest rozbawiona, to i ja mogę się pośmiać. (3 pkt.) c) Czasem i mnie rozśmieszą. (2 pkt.) d) Zdarza mi się, ale tylko wtedy, gdy są ku temu powody. (1 pkt.) 5. Czy bawi Cię robienie z dzieckiem głupich min przed lustrem? a) Czasami to lubię. (3 pkt.) b) Tak, nawet bardzo. I moje dziecko też uwielbia te chwile. (4 pkt.) c) Raczej nie. (2 pkt.) d) Nie znoszę takich wygłupów. (1 pkt.) 6. Endorfiny to hormony szczęścia, które produkuje organizm, gdy się śmiejemy....