Jak rozwija się dziecko po pierwszym roku

Pierwsze półrocze Noworodek porozumiewa się jedynie krzykiem. Uważnie słucha, najbardziej interesuje go ludzki głos (zwłaszcza twój). W drugim albo w trzecim miesiącu życia zaczyna gruchać (głużyć), czyli wypowiadać głoski „aaa”, „eee”, „uuu”, „ehhhr”. Testuje w ten sposób swoją krtań, gardło, język itd. Dziecku, które nie ukończyło jeszcze sześciu miesięcy, spodoba się: Łaskotanie policzka, dotykanie ust, noska, np. własnym nosem. Rób to przy każdej okazji. Takie zabawy prowokują do śmiechu, ale też uwrażliwiają buzię malca. Szukanie źródła dźwięku. Włącz muzykę, ustaw w pobliżu tykający zegar, odkręć kran... i zapytaj: „Ojej, a co to?”. Dzięki takim zabawom malec uczy się skupiać uwagę na dźwiękach. Z czasem zaczyna odwracać główkę w kierunku ich źródła. Tulenie, kołysanie, całowanie stópek, rączek. Możesz spytać: „A co to ma wspólnego z nauką mowy?”. Bardzo dużo! Dzięki pieszczotom maluszek wie, że otaczają go przyjazne istoty. Przedrzeźnianie. Malec ziewa? Ziewaj i ty. Wysunął język? Zrób to samo! Z czasem i on zacznie cię naśladować. Rozmowa. Opowiadaj malcowi, co się dzieje tu i teraz („Teraz zakładamy śpioszki”). Bobas nie rozumie ani słowa, ale dzięki temu poznaje rytm ludzkiej mowy. Reaguje także na ton głosu, dlatego mów do niego serdecznie. Ale dopuszczaj dziecko do głosu. Odpowie ci po swojemu. I reaguj na jego zaczepki. Rozmawiaj ze smykiem twarzą w twarz – dzięki temu widzi, jak poruszają się twoje usta, język. Nie zniekształcaj wyrazów, nie mów: „Dzidzia lobi psipsi”. Ale jeśli „coś” każe ci powtarzać te same wyrazy („To wróbelek. Wróbelek jest ładny?”), rozciągać głoski („pieeseek”), mówić powoli, wyraźnie, rób to. Rozśmieszanie. Łaskocz, parskaj, kiwaj rytmicznie głową, ruszaj brwiami, wypowiadaj zwracające uwagę wyrazy (np. „grrrroszek”),...

Kiedy nie ma się wprawy, wcale nie tak prosto nałożyć porcję ziemniaczków na łyżkę i jeszcze donieść ją do swojej buzi. Na początku zatem maluszkowi mogą przydarzyć się niechciane ewolucje i zwroty akcji w postaci np. zupki na bluzce czy ziemniaczków w... kieszonce. Ale gra (czyli próby doniesienia jedzonka do buzi) jest warta świeczki! Nagroda to samodzielnie zjedzony przez malucha posiłek. Wówczas dziecko pęka z dumy, że jest już taaaakie dorosłe. Ale zanim nastąpi ta chwila, trzeba trochę potrenować. Zatem... 1 krok - kupcie smykowi nową zastawę Lubisz jeść na talerzu w czerwone maki? Maluch też ma swój gust. Jeśli pozwolisz mu zdecydować , czy woli zastawę w misie, czy w pieski, na pewno chętniej będzie z niej korzystał. Wybierz się więc ze smykiem do sklepu i zapowiedz, że kupicie nowe talerze, z których będzie już sam jadł. Podkreśl, jakie to wielkie wydarzenie i jakie „dorosłe” jest jedzenie łyżką. Dzieci uwielbiają czuć się ważne. Dyskutuj na forum: Jakich używacie miseczek do nauki samodzielnego jedzenia? 2 krok - uzbrój się w cierpliwość To prawda, trudno ze spokojem patrzeć, jak malec po raz szósty nabiera kawałek kotlecika, który po raz szósty ląduje na podłodze. Ale nikt nie urodził się z umiejętnością jedzenia widelcem. Postaraj się zatem nie przeszkadzać smykowi w nauce :) 3 krok - dobrze ubierz dziecko Niewiele jest szkrabów, które z chęcią zakładają do jedzenia śliniaczek . Poza tym śliniak chroni jedynie część ubrania, a jedzenie zwykle ląduje... wszędzie! Lepiej zatem nie stroić smyka do obiadu, tylko założyć mu rzeczy, które będą służyły jedynie do tego. 4 krok - daj coś smacznego do rączki Łatwiej pójdzie dziecku włożenie do buzi łyżeczki ziemniaków niż zupy. A od łyżki prościej będzie mu zjeść kawałek bułki, który można trzymać w rączce. Na pierwszy ogień zatem podaj smykowi coś,...

Pierwsza reakcja na dźwięki pojawia się u maluszka, kiedy jest jeszcze w brzuchu mamy! Od 13. tygodnia ciąży słuch twojej pociechy jest coraz bardziej rozwinięty. Rozwój słuchu u dziecka – muzyka to żywioł bobasa! Noworodek słuchając znajomej kołysanki, szybciej usypia niż zwykle. Starszy o kilka miesięcy szkrab (chociaż nie umie jeszcze chodzić) będzie radośnie podrygiwał w rytm piosenki – co ciekawe, badania wykazały, że to właśnie na rytmie, a nie melodii, skupia się maluch. Takie zachowania pokazują, jak ważna jest dla dziecka muzyka i jak ogromny wpływ ma na jego zachowanie. Coraz częściej jednak naukowcy przyznają, że rozsławiony kilka lat temu tzw. efekt Mozarta (czyli pozytywny wpływ muzyki klasycznej na rozwój umysłowy maluszka) najpewniej nie istnieje. Uwaga: to dla mnie za głośne Dziecko nastawia ciekawie uszu, ale uważaj – nie każdy dźwięk mu odpowiada. Dzwonek telefonu albo brzdęk szklanki mogą doprowadzić je do łez! W pierwszych miesiącach życia smyk reaguje na takie nagłe i głośne dźwięki tzw. odruchem Moro: rozrzuca ramionka, zaciska pięści i wygina się w łuk. Bobas nie powinien stykać się z hałasem nie tylko dlatego, że się go boi, ale też dlatego, że silne dźwięki mogą uszkodzić jego słuch (ryzyko jest największe w pierwszym półroczu życia). Dlatego: żadnych wyjących autek albo przeraźliwie piszczącego pianinka. Mów do mnie, mamo – mowa rozwija słuch dziecka Twój głos to prawdziwa pieszczota dla uszu maluszka: już dwumiesięczne dziecko słysząc głos mamy, odwraca głowę w stronę, z której on dochodzi. Smyk słyszy nie tylko same dźwięki, ale także inne elementy mowy: czas trwania poszczególnych głosek, barwę, natężenie i wysokość głosu. Dzięki temu uczy się melodii rodzimego języka i chłonie nowe słowa. Wniosek? Im więcej będziesz do niego mówić, tym szybciej usłyszysz jego odpowiedź! Niemowlęta...