Kiedy Monika zaszła w ciążę, wiedziała, że po porodzie może być ciężko. Była przygotowana na zmęczenie, brak snu, kłopoty z karmieniem piersią. Ale Monika nie spodziewała się, że nie będzie miała sił zwlec się z łóżka… Kiedy synek zaczynał płakać, płakała razem z nim: z bezsilności, rozpaczy – i wyrzutów sumienia. Bo przecież, gdy zostałaś mamą, nie powinnaś być taka nieszczęśliwa
Do ostatniego dnia ciąży Monika czuła się świetnie. Leżenie w łóżku? Nie miała na to czasu: kończyła studia i przygotowywała dom na przyjęcie dziecka. Najbliższe miesiące miała zaplanowane w każdym szczególe. Poród w prywatnej klinice, oczywiście z mężem, po dwóch dniach wyjście do domu i rodzinna sielanka.
– Jasiek urodził się bez żadnych komplikacji: piękny, duży, zdrowy. Moje rany poporodowe goiły się szybko. Położne śmiały się, że jestem jak działo przeciwpancerne: odporna na ból i zmęczenie. Mój synek cały czas był ze mną. Dwa dni po porodzie wypisali nas ze szpitala. Przyjechałam do domu. I dokładnie, gdy przekroczyłam próg, wszystko się zaczęło – opowiada.
– Powinnam być szczęśliwa. Ale nie byłam. Wmawiałam sobie, że to tylko baby blues albo zmęczenie. Ale depresja pogłębiała się z każdym dniem. Najpierw przyszedł lęk o to, że nie poradzę sobie z opieką nad noworodkiem. Potem pojawiły się zawroty głowy i nudności. Wstawałam rano i zaczynałam płakać. Nagle, ja dotąd zawsze silna i aktywna, leżałam jak odwłok, obolała i nieszczęśliwa. Ciągnęły mnie szwy, piersi pękały od nadmiaru mleka, a w głowie chaos i przerażenie – mówi Monika.
Ginekolog przekonywał, że to zwykła poporodowa gra hormonów. I rzeczywiście, kiedy Monika zaczęła kurację hormonalną, smutek na kilka dni zelżał, ale jadłowstręt i mdłości jeszcze się nasiliły.
– Potrafiłam przez dwie i pół godziny jeść jeden tost z dżemem. Każdy kęs rósł mi w ustach. W dodatku nie cierpiałam karmić naturalnie. Wiedziałam, że to ważne, ale czułam się fatalnie podczas przystawiania synka do piersi. Miałam wtedy wrażenie, jakby mi ktoś wbijał w mózg śrubokręt. To było obrzydliwe uczucie: zrozumie je tylko ta kobieta, która przeszła przez to samo.
Zaburzenia łaknienia, kłopoty ze snem, napady paniki to charakterystyczne cechy depresji poporodowej. Poważnej choroby, która, jeżeli będzie nieleczona, może się pogłębić i stać się koszmarem. Monika przeszła przez jej wszystkie etapy: od smutku i bezsilności, po obsesję o zdrowie synka i myśli samobójcze.
– Zaczęłam bać się o życie Jaśka. Kiedy kroiłam chleb w kuchni, wyobrażałam sobie, że ktoś zabija go tym samym nożem. Zamiast okruszków na blacie widziałam kropelki krwi. Gdy wyglądałam przez okno, widziałam jego ciałko lecące w dół. Nie bałam się, że Jaś dostanie kataru albo biegunki. To był strach o jego życie – opowiada Monika.
Wyczerpana, nie wyobrażała sobie, żeby synka z kimś zostawić, choć na godzinę. Marzyła, aby zaszyć się z nim gdzieś z daleka od rodziny i znajomych:
– Przyjeżdżali do nas przyjaciele obejrzeć Jaśka, a ja zamykałam się w łazience i czekałam, aby wszyscy już sobie poszli. Chciałam być sama.
Jednak na tym etapie depresji poporodowej lepiej nie zostawiać mamy samej. Wystarczy chwila, by doszło do tragedii.
– Obsesyjnie myślałam o tym, że nie chce mi się żyć. Patrzyłam na okno i tylko ostatkiem sił powstrzymywałam pokusę. Ale w tym okresie wciąż ktoś był obok mnie. Najpierw mąż wziął urlopu, potem na zwolnienie poszła moja mama – opowiada mama Jaśka.
W następnych dniach pojawiły się kolejne symptomy fizyczne depresji: arytmia serca, suchość w ustach, sinienie paznokci.
– Gdyby ktoś wcześniej powiedział mi, że nerwy mogą dać takie objawy, nie uwierzyłabym! – mówi Monika. I dodaje: – W końcu poszłam do psychiatry. Lekarka przepisała mi lek na depresję. Przerwałam karmienie piersią. Razem z mamą i Jaśkiem wyjechałam na działkę nad Liwiec. Tam wreszcie odbiłam się od dna.
Ale zanim leki zadziałały prawidłowo, najpierw nasiliły się objawy choroby:
– Widziałam, jak moja depresja wykańcza moich najbliższych, ale nie umiałam tego przerwać. Któregoś dnia zobaczyłam mamę płaczącą do telefonu. Ona też już traciła nadzieję na mój powrót do zdrowia. Na szczęście w końcu nadszedł przełom.
– Czułam, jak toczy się we mnie walka. Raz było dobrze, raz źle. Góra–dół, góra–dół, jak zepsuta winda. Na szczęście powoli wszystko zaczęło wracać do normy. Leki zaczęły działać. Strach zaczęła wypierać miłość do dziecka. Polepszenie przychodziło powoli – ale przychodziło.
Od tamtego czasu minęły już 3 lata, ale Monika nadal pamięta to, co przeszła.
– Drugie dziecko? Gdybym miała gwarancję, że depresja się nie pojawi, to na pewno. Ale raczej się nie zdecyduję... To prawda, umiem już wygrać z depresją, lecz nie chcę rozpoczynać tej walki na nowo.
Czytaj także: Co to jest depresja poporodowa?
Rabat -30% na ofertę kosmetyków marki Bielenda, obowiązuje na bielenda.com. Szczegóły na stronie www.
Rabat 30% przy zakupie min. 2 sztuk (z wyłączeniem kolekcji Pure Vibrance). Oferta dostępna w salonach stacjonarnych i na eolsen.pl. Szczegóły u Partnera.
Rabat 20% na cały asortyment, dostępne w salonach stacjonarnych oraz na www.wojas.pl. Oferta nie łączy się z innymi promocjami. Szczegóły w salonach i na stronie.
-25% na asortyment dostępny w butiku w Krakowie i na slowglow.pl/sklep. Dostawa gratis. Promocja nie łączy się z innymi obniżkami. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena serum Balansis ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 169,00 zł. Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 126,75 zł. Najniższa cena kremu Balansis ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 259,00 zł. Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 194,25 zł. Najniższa cena pilingu Aqua Your Body ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 39,99 zł. Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 29,99 zł. Najniższa cena zestawu świec ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 157,50 zł. Cena zestawu po zastosowaniu rabatu - 118,13 zł. Najniższa cena świecy ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 241,50 zł. Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 181,13 zł. Najniższa cena balsamu Aqua Your Body ze zdjęcia z 30dni przed obniżką - 119,00 zł. Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 89,25 zł. Produkty marki Polemika widoczne na zdjęciu nie są objęte rabatami.
Rabat na kolekcję SS24 Guess oraz Marciano by Guess, z wyłączeniem kolekcji kapsułowych i carryovers. Dostępny w sklepach stacjonarnych oraz online na www.guess.eu/pl. Nie dotyczy outletów.
Rabat do 70% na wybraną ofertę bielizny i dodatków dostępną na intymna.pl. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena produktu ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 149,99 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu – 89,99 zł
Celem kampanii społecznej " Silence sucks " ("Cisza ssie") jest zachęcenie młodych mam do mówienia o depresji poporodowej. Na plakatach promujących kampanię widzimy zapłakane kobiety ze smoczkami w ustach. Czy taki obraz matki walczącej z depresją poporodową jest trafny? Mam co do tego wątpliwości. Choroba, o której się nie mówi Według danych znajdujących się na stronie kampanii, w Stanach Zjednoczonych depresja poporodowa dotyka od 10 do 20% młodych mam. To najczęstsze "powikłanie" związane z porodem. "Depresja poporodowa utrudnia budowanie więzi z dzieckiem. Jeśli twoja relacja z dzieckiem nie jest silna, fizyczny, psychiczny i emocjonalny rozwój twojego dziecka może być trudniejszy" – czytamy na stronie kampanii. Czy jej twórcy rzeczywiście chcą pomóc mamom chorującym na depresję? Kobiety cierpiące z powodu depresji poporodowej potrzebują wsparcia i poczucia, że nie są same ze swoim problemem. Doskonale zdają sobie sprawę, że ich stan ma wpływ na dziecko – uświadamianie, że przez depresję ich dzieci mogą się gorzej rozwijać, nie pomaga w walce z chorobą. Żadna matka nie chce wiedzieć, że krzywdzi swoje dziecko – niezależenie od tego, czy choruje na depresję poporodową, czy nie. Milczenie na temat depresji poporodowej "ssie". Młode mamy nie są otoczone opieką psychologa po porodzie . Lekarze prowadzący ciążę czy położne nie pytają o ich stan psychiczny, o ich samopoczucie i ich lęki. Kampanie o depresji powinny zachęcić mamy do szukania pomocy, do otwarcia się na innych. Kampania " Silence sucks ", zamiast dodać mamom odwagi, zamyka im usta kolorowym smoczkiem. Jakiej kampanii potrzebujemy? Być może potrzebujemy kampanii, która pomoże w rozpoznawaniu objawów depresji poporodowej i będzie skierowana nie tylko do młodych mam, ale także do ich rodzin i przyjaciół. Poczucie winy, wstyd, strach przed osądzeniem i niezrozumieniem paraliżują i nie pozwalają...
Depresja poporodowa jest diagnozowana u kobiet w pierwszych 12 miesiącach życia dziecka. Okazuje się jednak, że objawy depresji poporodowej mogą występować także u mężczyzn. Doświadcza ich 1 na 4 świeżo upieczonych ojców. Najczęstszymi objawami depresji są: przygnębienie, brak zainteresowania codziennymi aktywnościami, brak skupienia, poczucie bezsilności , brak energii. Jane Iles, Pauline Slade, i Helen Spiby z Uniwersytetu Sheffield w Wielkiej Brytanii, przeprowadzili badanie poziomu stresu i objawów depresji poporodowej u par 7 dni, 6 tygodni i 3 miesiące po urodzeniu dziecka . Okazało się, że symptomy depresji były podobne niezależnie od płci badanych. Tym, co może je potęgować, jest brak wsparcia i niezainteresowanie ze strony partnera. Kobiety częściej mówią o emocjach, choć depresja poporodowa i baby blues wciąż są tematami tabu. U młodych mam depresja może objawiać się smutkiem i przygnębieniem, młodzi ojcowie reagują inaczej – mogą zachowywać się agresywnie, uciekają od obowiązków domowych lub popadają w nałogi. Kobiety boją się mówić o depresji poporodowej. Myślą, że są złymi matkami . O depresji poporodowej wśród mężczyzn w ogóle się nie mówi, młodzi ojcowie są jeszcze bardziej stygmatyzowani, a lekarze ignorują ich uczucia, skupiając się wyłącznie na młodych mamach. Badacze apelują do lekarzy, by dostrzegli problem wśród młodych ojców i przestali go ignorować. Młodym mamom radzą, by nakłoniły partnera do rozmowy, jeśli widzą niepokojące objawy. Zauważyłyście u swoich partnerów objawy depresji? A może same jej doświadczyłyście? Czytaj także: Gwiazdy mówią o depresji poporodowej źródło: psychologytoday.com
Kathy DiVincenzo jest mamą dwójki dzieci i doulą, która każdego dnia musi zmagać się z depresją poporodową , zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi. Kathy opublikowała na Facebooku dwa zdjęcia, które podsumowują jej codziennie życie. Do zdjęć dołączyła wzruszający opis, w którym tłumaczy, czym dla niej jest depresja poporodowa i jak pomóc młodym mamom, które się z nią zmagają. Depresja po porodzie "Jest szansa, że czujesz się teraz bardzo niekomfortowo (wierz mi, ja też). Chcę zmusić cię do porzucenia tego narzuconego przez społeczeństwo dyskomfortu, który towarzyszy poporodowym zaburzeniom psychicznym. [...] Prawda jest taka, że oba te zdjęcia reprezentują moje życie, w zależności od dnia. Czułabym się komfortowo, dzieląc się tylko jedną z tych rzeczywistości i to jest problem. Jedyną rzeczą bardziej wyczerpująca od posiadania tych zaburzeń jest udawanie, że ich nie mam. Staram się z całych sił ukryć tę rzeczywistość, bo boję się, że poczujesz dyskomfort. Boję się, że pomyślisz, że jestem słabą, szaloną, okropną matką albo milion innych rzeczy. Wiem, że nie jestem sama z takimi myślami. Musimy przestać udawać, że połóg jest równoznaczny z euforią, bo w jednym na siedem przypadków nie jest. Musimy zacząć pytać młodych rodziców, jak się mają w głębszym sensie, tak, by nie dostać odpowiedzi, że wszystko gra. Musimy poznać objawy, symptomy, zagrożenia i plany wsparcia w kontekście zaburzeń po porodzie . Musimy przełamać tabu i przerwać milczenie, musimy zacząć dzielić się naszymi historiami i pokazać innym, że nie są same. [...] W razie, gdyby nikt ci tego nie powiedział – naprawdę świetnie sobie radzisz. Jesteś kochana i jesteś wartościowa. Nie jesteś sama. [...]" – napisała Kathy na Facebooku. Nie lekceważ objawów depresji Na depresję poporodową cierpi około 10-15% kobiet....
