Jak zachęcić dziecko do samodzielnej zabawy?

Czas na spacer. Najbliższą godzinę spędzicie na doskonałej i bardzo rozwijającej (również dla ciebie!) zabawie. Będzie jeszcze fajniej i więcej okazji do zabawy, jeśli zamiast do wózka włożysz dziecko do nosidełka albo wyciągniesz sanki. Przed wyjściem z domu na spacer Przed wyjściem z domu nakarm dziecko lub poproś o to żonę. Zapakuj też jedzenie dla dziecka , np. podgrzany obiadek w słoiczku (w specjalnym termoopakowaniu) albo ciepłą wodę w termosie i butelkę z porcją mleka w proszku. Ubierz malucha na cebulkę. Zimą nie zapomnij też o kocu do sanek. A potem do dzieła! Zabawę możecie już zacząć, gdy wychodzicie z domu. To wprawi was oboje w doskonały humor. Nie przedłużaj jednak etapu ubierania. Zabawa na śniegu: Hop, do góry Od trzeciego miesiąca Jak się bawić: Obsypane śniegiem gałęzie zachęcają, by je rozbujać. Podnieś dziecko wysoko do góry, będzie miało większą frajdę, widząc twoje poczynania. A może sam wyciągnie rączkę. Gdy odrobina świeżego białego puchu obsypie dziecko, będzie zaskoczone, co to. Jeszcze bardziej, gdy poczuje na rączce, że śnieg jest zimny i znika. Pamiętaj jednak, by obserwować reakcję dziecka i nie wystraszyć go. Na koniec możecie schylić się do małego krzaczka. Co to daje: Ćwiczy zmysły, równowagę, koordynację ruchu. Zimowa zabawa na spacer: Ludzik z rękawiczki Od drugiego miesiąca Jak się bawić: Kiedy robicie przerwę na jedzenie, możesz przy okazji sprawdzić, czy dziecko nie zmarzło , czy nie ma zimnych rączek. Nałóż sobie na palce jego rękawiczkę albo swoją. Pomachaj nią jak kukiełką i powiedz śmiesznym głosem: „Ojej, gdzie mała rączka?” A potem szukaj rączki malucha, powtarzając: „Gdzie ta mała rączka, zaraz ją znajdę”. W końcu złap ją przez rękawiczkę i roześmiej się głośno. Co to daje: Rozwija świadomość własnego ciała, rozwesela. Zabawa na spacerze zimą:...

Długa podróż samochodem z małym dzieckiem nie musi być męczarnią. Gdy mój syn, Bartek,  był zbuntowanym dwulatkiem,  wybraliśmy się z nim aż na południe Włoch. Wyjeżdżaliśmy z duszą na ramieniu, zwłaszcza, że nasi znajomi stukali się w czoło. "Zwariujecie"- straszyli. Nie zwariowaliśmy, za to dużo się nauczyliśmy. Na przykład tego, że: Zawsze trzeba brać pod uwagę potrzeby i możliwości małego podróżnika. Jedną z najważniejszych potrzeb dziecka jest to, by się nie nudzić w czasie jazdy. Zaspokojenie tej potrzeby jest ważne także  dla kierowcy: trudno prowadzić, zwłaszcza którąś godzinę z rzędu, gdy na pokładzie jest rozeźlone, marudzące albo płaczące dziecko.   Przeczytaj także: Dziecko w samochodzie W co się bawić z dzieckiem w aucie? Małemu pasażerowi można zapewnić rozrywkę na tysiąc sposobów. Oto zabawy na podróż , które w naszym przypadku sprawdziły się najlepiej: Polecamy : 12 sposobów na marudę 1. Śmieszne, podróżne rytuały.  W naszym przypadku jednym z nich było chóralne wołanie "Uuuuuuu" podczas przejazdów przez tunele, których Bartek bardzo się bał. Szybko mu przeszło: nie mógł doczekać się kolejnego, by znów sobie pobuczeć. Bojowe okrzyki można wznosić także na mostach, światłach ("Zie-lo-ne! Zie-lo-ne!) i przy innych okazjach.   2. Wspólne śpiewanie.  Można  fałszować, bo wtedy jest zabawniej. Można też przekręcać słowa znanych piosenek ("Wlazł piesek na płotek i mruga") - czujny malec na pewno to wyłapie i będzie miał dodatkowy powód do radości. Warto  nie ograniczać się do dziecięcego repertuaru.  Śpiewaliśmy na przykład piosenkę o ... Czterech Pancernych. Dzięki temu dziecko  miało okazję usłyszeć także tatę.   3. Zabawa w "Co wiezie ta ciężarówka?"  Domniemamy ładunek musi być oczywiście atrakcyjny dla malucha (Banany! Hulajnogi! Lody na patyku!...

Dla dziecka rozstania mogą być niezwykle trudne. Zwłaszcza gdy jest do nich zupełnie nieprzygotowane. Pierwsze rozstanie Twoje dziecko przeżywa już w chwili przecięcia pępowiny. Potem w jego życiu tych rozstań będzie dużo. Niektóre maluchy znoszą je lepiej, inne radzą sobie z nimi bardzo źle. Dużo zależy od postawy rodziców. Oto kilka rad, które pomogą Ci przygotować Twoją pociechę do rozstań i lepiej je znosić. Naucz, że rzeczy niewidoczne nie znikają na zawsze Niemowlęta są przekonane, że jak czegoś nie widać, to tego nie ma. Niektóre maluchy jeszcze w drugim a nawet w trzecim roku życia martwią się, że jeśli mama wyjdzie, to zniknie na zawsze. Możesz pomóc dziecku poradzić sobie z tym niepokojem bawiąc się z nim w akuku lub w chowanego mówiąc do niego gdy Cię nie widzi. Początkowo „znikaj” tylko na kilka sekund i stopniowo wydłużaj ten czas do około minuty. Pamiętaj o bezpieczeństwie - czy dziecku nic się nie stanie, jeśli spuścisz go na chwile z oka? Poświęcaj mu dużo czasu i uwagi Poczucie bezpieczeństwa pomaga dzieciom w rozstaniach. A to poczucie daje m.in. bliski kontakt fizyczny, uwaga i czułość, jaką dostają od rodziców. Zachęcaj do samodzielnej zabawy Nie musisz stale zabawiać dziecka i proponować mu wciąż nowych aktywności. Samodzielna zabawa jest jednym z elementów, które uczą malucha niezależności. Urozmaicaj dziecku towarzystwo Staraj się już od pierwszych miesięcy urozmaicać dziecku towarzystwo – niech maluch spędza czas nie tylko z Tobą, ale i z innymi osobami - tatą, babcią, wśród znajomych. Najpierw niech kontaktuje się z innymi dorosłymi w Twojej obecności, potem zacznij przyzwyczajać je do krótkich rozstań. Zatrudnij opiekunkę Nawet jeśli jesteś z dzieckiem w domu, warto rozejrzeć się za kimś, z kim maluch mógłby zostać od czasu do czasu. Dwie godziny spędzone na dobrej zabawie...