Gdy on nie chce dziecka...

Jesteś w ciąży ? Nawet jeśli dotąd traktowałaś przyszłego ojca swego dziecka jak księcia z bajki, teraz  jesteś tak wsłuchana w siebie, że pewnie nie poświęcasz mu zbyt wiele uwagi. Tymczasem dla niego to co się dzieje, także jest zupełnie nowe i nim też targają różne emocje i obawy . Przyszły tata jeszcze jeden problem: trudniej mu o tym wszystkim z kimś rozmawiać. Raz, bo – jak to mężczyzna – ma problemy z mówieniem o uczuciach . Dwa, bo także on sam skoncentrowany jest przede wszystkim na tobie i pewnie nie zawsze uświadamia sobie, co się z nim dzieje. Zobacz także: Tata to więcej niż ojciec - wzruszające spoty reklamowe     Czy będę dobrym ojcem? Przyszły tata najczęściej wie o ciąży niewiele: że kobieta ma wtedy ochotę na kiszone ogórki, że miewa zmienne nastroje, że lepiej jej niczego nie odmawiać, choćby wiązało się to z nocną wyprawą do spożywczego. O małych dzieciach wie pewnie jeszcze mniej. Słyszał, że dużo śpią, płaczą i siusiają.  I że wreszcie będzie miał pretekst by kupić sobie wymarzoną kolejkę elektryczną. Nic więc dziwnego, że choć pęcznieje z dumy, trochę boi się tego, co go czeka. Co do jednego nie ma wątpliwości: jego życie zmieni się o 180 stopni. Reszta to same zagadki.       Czy będę dobrym ojcem ? Czy nie zrobię dziecku krzywdy, biorąc je w swoje niedźwiedzie łapska? A co z odpowiedzialnością ? Udźwignę ją? Czy będę w stanie utrzymać rodzinę ? Czy będę musiał zrezygnować ze swojej pasji ? Takich pytań jest o wiele więcej.       Jak być w dwóch miejscach naraz i czy dziecko mnie pokocha? – Pracuję w Warszawie, a mieszkam ze swoją dziewczyną we Wrocławiu – opowiada Zbyszek, przyszły tata. –  Ciągle się zastanawiam, jak to wszystko zorganizować. Nie mogę zrezygnować z pracy , bo kto utrzyma ją i dziecko z...

Dziecko boleśnie odczuwa rozpad małżeństwa rodziców i, nawet po ich definitywnym rozstaniu, w głębi ducha wierzy, że mama i tata jeszcze się pogodzą. Niezależnie od wieku, dzieci nie potrafią pogodzić się z nieodwracalnością rozwodu. Dlatego, kiedy w domu pojawia się nowy partner mamy lub podczas sobotniego spotkania tata opowiada o nowej narzeczonej, niezabliźniona rana w dziecięcej duszy otwiera się na nowo. Nie oznacza to, że rodzice dziecka powinni czekać z nowym związkiem do pełnoletności malucha – smutna, samotna mama wcale nie jest dla dziecka lepszym towarzyszem, niż ta, zakochana w nowym partnerze. Rywal, czy sojusznik Po rozpadzie Twojego małżeństwa dziecko i Ty stanowiliście nierozłączną parę. Ono było dla Ciebie najważniejsze, z nim spędzałaś najwięcej czasu i to ono razem z Tobą decydowało o domowych sprawach. Pojawienie się nowego domownika może zachwiać nieco pozycję Twojej pociechy w domowej hierarchii, dlatego jego osoba witana jest z nieufnością. Malec, dla którego mama do tej pory stanowiła niepodzielną własność, teraz czuje nadchodzące zagrożenie. Uczucia i uwaga mamy, dotąd skupione na malcu, teraz będą podzielone między dziecko a jego dorosłego konkurenta. To dla tego pierwszego może okazać się trudne do przyjęcia. Dziecko może czuć się zazdrosne, opuszczone i niekochane przez Ciebie. Daje ujście swoim emocjom poprzez agresywne zachowanie, szczególnie w stosunku do "obcego", ale też i wobec "zdrajczyni" – jak o Was myśli szkrab. Aby obłaskawić nastawionego wrogo malca, Twój partner może sięgać po popularne sztuczki: od zwykłego lizusostwa aż do przekupstwa. Możesz przymknąć oko na te działania pod warunkiem, że Twój partner, w staraniach o sympatię dziecka, nie przekracza granicy własnych chęci i szczerości. Maluch z łatwością wyczuje fałsz i zniechęci się do nowego domownika. Porozmawiaj z dzieckiem Twój nowy związek...

Gdy dowiedziałaś się, że jesteś w ciąży , oboje z partnerem wiedzieliście, że wasze życie wywróci się do góry  nogami, zmienią się priorytety i że od teraz najważniejszą osobą w waszej rodzinie będzie maleństwo, które nosisz pod sercem. A kiedy dziecko się urodziło, cały wasz świat zaczął kręcić się wokół niego. I mimo że ma ono już kilka miesięcy, ty nadal nie wyobrażasz sobie, byś mogła odstąpić od niego choćby na krok.  Twój partner natomiast coraz częściej zaczyna przebąkiwać o wieczornych wyjściach , zwłaszcza teraz, kiedy jest karnawał i dostajecie coraz więcej propozycji wyjścia na bal, dyskotekę, imprezę w klubie czy "domówkę". Irytuje się, gdy odrzucasz kolejne zaproszenie znajomych i decydujesz za was oboje. Ty natomiast rozżalona krzyczysz, że rodzina nie jest dla niego ważna i że woli się bawić, niż spędzić czas z dzieckiem . I awantura gotowa. Co zrobić, by karnawał był czasem radości, a nie kłótni? Zacznij od ustalenia, gdzie leży problem. W karnawale on chce szaleć, a ty zostać z dzieckiem Jako młoda mama pragniesz każdą chwilę spędzać z dzieckiem, nie chcesz przecież przegapić żadnego ważnego momentu w jego rozwoju. Musisz być przy tym, jak twoje dziecko pierwszy raz się uśmiechnie, zrobi swój pierwszy kroczek , wypowie pierwsze słowo . To naturalne, że masz silną potrzebę bycia blisko dziecka, zwłaszcza jeśli brzdąc jest jeszcze bardzo mały i jest twoim pierwszym dzieckiem. Życie towarzyskie schodzi wtedy na dalszy plan, a spotkania ze znajomymi odkładasz na bliżej nieokreślone „kiedyś”. To, że twój partner namawia cię, żeby od czasu do czasu wyjść gdzieś tylko we dwoje , wcale nie musi oznaczać, że nie kocha dziecka. Mężczyzna po narodzinach dziecka czasem czuje się odrzucony . Bo jego kobieta, która do tej pory całą swoją uwagę poświęcała wyłącznie jemu, całkiem przestała go zauważać. Zwróć...