Niemowlęta mają skłonność do dysplazji stawu biodrowego z różnych przyczyn, wśród nich są m.in. czynniki genetyczne, pośladkowa pozycja dziecka w macicy oraz ograniczona przestrzeń wewnątrzmaciczna. Warto podkreślić, że 96 proc. wad dzieci wraca do normy samodzielnie już w 11-12. tygodniu życia maluchów. Zanim jednak stawy biodrowe maluszka dojrzeją, warto stosować zasady sprzyjające ich zdrowemu i lepszemu rozwojowi.
Stawy biodrowe rozwijają się w ruchu. Aby rozwój był prawidłowy, należy zadbać o to, by nic nie krępowało ich swobodnej aktywności. Tym samym konieczne jest zakładanie luźnych ubranek, które umożliwiają ruch stawów w dowolnych kierunkach i na różnych płaszczyznach. Istotnym sposobem, by zapobiec dysplazji bioderek, jest także skrupulatne sprawdzanie, w jaki sposób założona jest pieluszka. Nie może być mocno ściśnięta bądź w nieodpowiednim (za małym) rozmiarze, gdyż podobnie jak ubranka, będzie ograniczała ruchomość stawów. Nie warto również wierzyć w mit, zgodnie z którym szerokie i grube warstwy kilku pieluszek chronią przed wystąpieniem dysplazji i innych chorób stawów biodrowych. Należy znacząco unikać takiego postępowania! Prawdą jest, że czasami takie zalecenia wdraża się, gdy u dzieci wystąpiła już dysplazja, jednak pod żadnym pozorem nie można wdrażać takiego działania profilaktycznie. O tym może decydować tylko leczący dziecko specjalista.
Warto pozwolić dziecku na swobodę i nie wymuszać na dziecku określonych pozycji. I tak np. podczas noszenia, warto utrzymywać swobodnie rozstawione na boki, zgięte nóżki niemowlęcia. Z kolei podczas zabawy warto kłaść pociechę co jakiś czas na brzuszku, gdyż wtedy mimowolnie nóżki będą rozstawione na boki.
W trakcie przebierania pieluszki bądź ubranka, pamiętaj, by nie podnosić miednicy malucha ciągnąc za nóżki. Lepszym rozwiązaniem będzie wsunięcie dłoni pod udo maluszka i przewrócenie go raz na jeden, raz na drugi bok, by najpierw wsunąć jedną, później drugą stronę pieluszki. Warto również pamiętać, by nie ustawiać siłowo wyprostowanych obok siebie nóżek. Taka pozycja może sprawić, że stawy biodrowe dziecka nie będą rozwijały się prawidłowo.
Jeśli zastanawiasz się, czy twoje dziecko ma dysplazję stawu biodrowego bądź wiesz, że może mieć do niej predyspozycje, udaj się na wizytę do pediatry bądź fizjoterapeuty. Zwykle stawy biodrowe maluszka ocenia się podczas badania USG. Wykonuje się je, gdy niemowlę ma 6 tygodni i dotyczy to szczególnie dzieci z porodu pośladkowego, z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku dysplazji oraz tych, które cechują się niestabilnością biodra lub nieprawidłowościami w badaniu przedmiotowym. Ponowne badanie wykonuje się około 4-5. miesiąca lub wcześniej u dzieci nieprawidłowym pierwszym wynikiem.
Nawał pokarmu po porodzie może być uciążliwy i... bolesny! Kiedy mleka w piersiach jest za dużo, nadmiar może wyciekać, a ty możesz odczuwać nieprzyjemny ucisk. To nie wszystko − nawał mleczny może wywołać zastój pokarmu albo niebezpieczne zapalenie piersi. Dlatego jeśli nie radzisz sobie z nawałem pokarmu po porodzie, wypróbuj skuteczne sposoby na złagodzenie dolegliwości i unormowanie laktacji. Umiejętność opanowania nawału mlecznego przyda ci się także później, np. po odstawieniu dziecka od piersi. Spis treści: Nawał pokarmu: co to i kiedy się pojawia? Nawał pokarmu: objawy Nawał pokarmu: co robić? Nawał pokarmu: co to i kiedy się pojawia? Nawał pokarmu jest stanem fizjologicznym w czasie laktacji, podczas którego następuje gwałtowny wzrost produkcji mleka w piersiach. Nawał pokarmu po porodzie pojawia się zwykle w 2-3. dobie (albo 5-6 dni po porodzie, jeśli poród odbył się poprzez cesarskie cięcie). Zdarza się czasem, że nawał mleczny jest opóźniony na skutek stresu, jaki kobieta przeżyła w czasie porodu (stres blokuje wydzielanie oksytocyny i prolaktyny odpowiedzialnych za wypływ mleka). Nawał pokarmu trwa mniej więcej 2-3 dni, a najpóźniej 3-4 tygodnie po porodzie laktacja całkowicie się stabilizuje. Drugi i kolejny nawał pokarmu może jednak wystąpić np. przez zbyt rzadkie przystawianie dziecka do piersi (lub gdy dziecko nie chce ssać). Może pojawić się także nawał pokarmu po odstawieniu dziecka od piersi, zwłaszcza jeśli stało się to nagle. Nawał pokarmu a zastój Zastój pokarmu to zablokowanie przewodów mlecznych. Zazwyczaj jest on powikłaniem nawału mlecznego. Dzieje się tak, gdy pierś nie zostanie dokładnie opróżniona – pokarm, który w niej zalega, blokuje wtedy kanaliki mleczne. Zastój pokarmu może wynikać także z nieodpowiedniej techniki przystawiania dziecka do piersi. Piersi są wtedy...
Metoda krakowska w logopedii to terapia neurobiologiczna. Mogą z niej korzystać przede wszystkim dzieci, u których z powodu różnych zaburzeń obserwuje się opóźnienia w rozwoju. Największy nacisk kładzie się na rozwijanie umiejętności językowych i komunikacyjnych, a pomaga w tym wczesna nauka czytania oraz stymulowanie innych funkcji poznawczych, zgodnie z potrzebami i możliwościami dziecka. Co to jest metoda krakowska? Metoda krakowska to sposób pracy i dostarczania wiedzy dzieciom, u których występują różne zaburzenia rozwoju: zaburzenia ze spektrum autyzmu ; zaburzenia genetyczne, jak np. zespół Downa; zaburzenia mowy (np. alalia, afazja); trudności z nauką pisania, czytania i liczenia ( dysleksja ). Zgodnie z metodą krakowską dziecku przekazuje się wiedzą dostosowaną do jego możliwości i poziomu rozwoju. Ale terapię traktuje się holistycznie – opiera się ona bowiem na założeniu, że zdolność do tworzenia nowych synaps nigdy się nie kończy i jest uzależniona od zdobywanych doświadczeń. Metodę krakowską stworzył zespół naukowców pod przewodnictwem prof. dr hab. Jagody Cieszyńskiej, która pracuje jako kierownik Katedry Logopedii i Zaburzeń Rozwoju na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Założenia i cele metody krakowskiej Podstawowym założeniem metody krakowskiej jest oddziaływanie całościowe na rozwój dziecka, na jego relacje z rodziną i z grupą społeczną. Punktem wyjścia we wszystkich elementach terapii jest język, bo dziecko uczy się zachowań i ról społecznych właśnie językowo. Wczesna nauka czytania odgrywa w terapii główną rolę, a dziecku dostarcza się wiedzę, której z powodu zaburzeń nie mogło zdobyć samodzielnie. Twórcy metody krakowskiej zwracają też uwagę na zasadę, zgodnie z którą rodzinie umożliwia się obserwowanie zajęć prowadzonych z dzieckiem. Terapia prowadzona według metody krakowskiej obejmuje...
