Kto mógłby wiedzieć lepiej, „Jak zostać kotem”, jeśli nie Tomasz Kot?! Najpopularniejszy krajowy aktor gra pierwsze… wąsy w dubbingu najnowszej komedii Barry’ego Sonnenfelda, gdzie w dwóch wcieleniach (ludzkim i kocim!) zastępuje samego Kevina Spaceya. W obsadzie familijnej produkcji autora „Facetów w czerni” i „Rodziny Addamsów”, obok oscarowej gwiazdy „House of Cards” występują – zdobywca Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej – Christopher Walken („Pulp Fiction”), laureatka Złotego Globu – Jennifer Garner („Juno”) oraz popularny gwiazdor młodego pokolenia – Robbie Amell („The Duff [#ta brzydka i gruba]”). „Jak zostać kotem” to przezabawna opowieść, przynosząca odpowiedzi na odwieczne pytania – ile żyć mają koty oraz czy mruczki zawsze spadają na cztery łapy? Gratka dla widzów w każdym wieku. Na tym filmie po prostu będzie się śmiało!
- Udało nam się stworzyć niezwykle zabawną i emocjonującą komedię dla szerokiej widowni - tak o filmie mówi sam jego reżyser, Barry Sonnenfeld.
Tom Brand (Kevin Spacey) jest multimilionerem, jednym z najbogatszych ludzi na świecie. Stoi na czele firmy, budującej najwyższy wieżowiec na półkuli północnej. Niestety, brak czasu i liczne obowiązki oddalają biznesmena od rodzinnego życia. Wszystko zmienia się, gdy na jedenaste urodziny jego córka Rebeka prosi rodziców o nietypowy prezent – wymarzonego kota. Chociaż Tom nie przepada za zwierzętami, postanawia spełnić życzenie i wyrusza na zakupy. Trafia do tajemniczego sklepu zoologicznego. Od jego właściciela, ekscentrycznego Felixa Granda (Christopher Walken), kupuje kota o imieniu Pan Puszek. Niestety w drodze na imprezę urodzinową Tom ma wypadek. Kiedy odzyskuje świadomość, odkrywa, że… został uwięziony w ciele Puszka! Prawdziwe kłopoty, ale i zabawa, zaczną się, gdy zakupiony przez Toma kot trafi w ręce jego córki. A on sam odkryje, że ma tylko tydzień, by znaleźć sposób na powrót do normalnej postaci. W przeciwnym wypadku już na zawsze pozostanie kotem!
Zobacz przezabawny zwiastun filmu:
Dzieci i ich pomysły mogą czasami wydawać się naiwne w swojej prostocie, ale często nie sposób odmówić racji dziecięcemu tokowi rozumowania . Czy my, dorośli, czasami za bardzo nie komplikujemy tego świata? To zachwycające, kiedy dzieci w bezpośredni sposób punktują nam, dlaczego rzeczy powinny być inne niż są w rzeczywistości. Podobnie było w przypadku pięcioletniej Angielki, Elizy Adamson-Hopper, która napisała do szefa miejscowej policji list, w którym postanowiła podzielić się pewną ważną sugestią. Kiedy Eliza dowiedziała się od taty, że w policji służą psy , była bardzo zdziwiona, że nie ma policyjnych kotów . Stwierdziła, że pora to zmienić i od razu przystąpiła do działania. W swoim liście do komendanta policji w Durham wymieniła powody, dla których jej zdaniem koty byłyby idealnymi pracownikami służb mundurowych. Jej argumenty były przekonujące i ... urocze. A najwspanialsze jest to, że szef policji odpisał Elizie, a jego list był równie uroczy! Takie historie zawsze cieszą, prawda? Oto treść listu Elizy: "Szanowny Szefie Policji, panie Barton! Mam na imię Eliza i mam 5 lat. Rozmawiałam z tatą o psach policyjnych i zapytałam, czy macie też policyjne koty – powiedział, że nie wydaje mu się, żeby istniały koty policyjne, a ja powiedziałam, że myślę, że byłyby dobre. Kot policyjny byłby dobry, bo koty mają dobry słuch i mogłyby usłyszeć niebezpieczeństwo. Koty są dobre w odnajdowaniu drogi do domu i mogłyby pomóc policjantom trafić do celu . Koty są dobre we wspinaniu się na drzewa i w polowaniu i mogłyby ratować ludzi, którzy utknęli . Mój pies przyjaźni się z moim kotem i myślę, że policyjny kot przyjaźniłby się z waszymi psami policyjnymi. Proszę, niech Pan pomyśli o wprowadzeniu policyjnych kotów. Dziękuję." I odpowiedź szefa policji: "Droga Elizo, dziękuję...
Dzieci uwielbiają obserwować, jak zwierzęta jedzą, zasypiają, bawią się i myją. Psychologowie dziecięcy i lekarze zgodnie potwierdzają, że zwierzęta spełniają funkcje terapeutyczne . Bliski kontakt z nimi może usprawnić dziecko ruchowo (dziecko biega za ukochanym zwierzątkiem), emocjonalnie i uczuciowo. 1. Zwierzak uczy odpowiedzialności Okazuje się, że dziecko wychowujące się ze zwierzętami przejawia większe poczucie odpowiedzialności, jest lepiej przygotowane do życia w grupie, mniej agresywne. Potrafi współdziałać z rówieśnikami. 2. Pies lub kot zapewnia poczucie bezpieczeństwa i daje dziecku pewność siebie Obecność zwierzęcia w domu pomaga lękliwym i nieśmiałym dzieciom . Uczą się przy nim odwagi. Z psem-przyjacielem nie boją się wyjść samodzielnie na podwórko. Tulenie się do miękkiej sierści psa czy kota uspokaja, koi nerwy. 3. Opieka nad zwierzakiem rozwija samodzielność dziecka Dziecko, które opiekuje się zwierzęciem, karmi je, myje, dba o spacery, uczy się samodzielności, podejmowania decyzji, a także tolerancji - przecież to często zwierzę decyduje, czy w danym momencie ma ochotę na zabawę lub pieszczotę. Sprawdź, czy twój 3-4-latek jest samodzielny - test 4. Zwierzak ułatwia kontakty z rówieśnikami Spacery z psem, kotem czy królikiem to świetna okazja, by nawiązać znajomość z nowym kolegą. Nieśmiałe dziecko zapomina o swoich lękach, koncentrując się na zwierzęciu i jego potrzebach. 5. Zwierzak stymuluje rozwój mowy dziecka Dziecko jest zachwycone poczynaniami zwierzęcego przyjaciela. Cieszy się każdą jego nową zabawą, chce z nim rozmawiać, opowiadać wszystkim, czego dokonał jego pupil. Kontakt ze zwierzęciem znacznie przyspiesza rozwój mowy dziecka (zobacz film, jak wspierać rozwój mowy dziecka ). Zobacz też 10 sposobów na wspieranie rozwoju dziecka Zanim postanowisz o tym, że w...
Jeśli wciąż stoisz przed decyzją, jakiej rasy kota wybrać dla dziecka, przyda ci się nasza lista. Chyba że macie już w domu kota - wtedy sprawa jest już jasna. Oczywiście świetnym rozwiązaniem jest też przygarnięcie bezdomnego wielorasowca i danie mu ciepłego domu. Są jednak zwolennicy kotów rasowych - więc o ile jeszcze nie macie kota, warto wybrać takiego, który będzie dobrze dopasowany charakterologicznie do waszej rodziny. Rodziny z małym dzieckiem. Jaki kot jest najlepszy dla rodziny z dzieckiem? Przede wszystkim pamiętaj, że kot dla rodziny z małym dzieckim musi być łagodny, lubić przytulanie i noszenie na rękach. Musi być więc dobrze zsocjalizowany, żeby próba głaskania, przytulania czy brania na ręce zwierzaka nie skończyła się gryzieniem czy drapaniem. Koty dla małych dzieci muszą akceptować hałas i ruchliwe otoczenie - nie powinny mieć silnych odruchów terytorialnych. Jeśli zaś chodzi o kocią psychikę to musi być ona zrównoważona, a kot powinien łatwo adaptować się do zmian otoczenia . Jeśli twoje dziecko ma skłonności do alergii, to zanim weźmiesz do domu kota, sprawdź, czy maluch nie ma alergii na jego sierść . Zobacz też: Są zwierzęta bezpieczne dla alergika! Lista kocich ras dla dziecka Oczywiście wszystkie powyższe cechy może posiadać nawet wielorasowiec. Ale jeśli chodzi o charakter, koty rasowe są bardziej przewidywalne (co oczywiście nie znaczy, że konkretna rasa jest gwarantem charakteru danego osobnika). Rasy kotów znane ze zrównoważonego charakteru, towarzyskie, okazujące uczucia, tolerancyjne i lubiące się bawić, darzące uczuciem wszystkich domowników po równo to mniejsze ryzyko „zazdrości o dziecko” ze strony kota. Które to rasy? Kot brytyjski krótkowłosy To cierpliwy, spokojny misiek, pobawi się z dzieckiem, da się wygłaskać, a nawet ponosić, ze stoickim spokojem zniesie dziecięce wygłupy , a kiedy...
