Na co zwracać uwagę, kupując jedzenie dla dzieci?

Po co te dodatki do żywności Do produktów dodaje się różne konserwanty przede wszystkim po to, by się nie psuły. Nie da się bowiem produkować żywności na skalę przemysłową i jej nie konserwować. Dodatkowe substancje są dodawane również po to, by poprawić wygląd produktów, ich barwę, konsystencję, a także smak.   Żywność pod kontrolą To, czy jakiegoś składnika może producent użyć i w jakiej ilości, jest poddane ścisłej kontroli. W ramach WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) i FAO (Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa) działają eksperci, którzy zajmują się badaniem i dopuszczaniem do żywności substancji dodatkowych. To, które z nich mogą znaleźć się w żywności na rynku polskim, reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia. Tajemnicze E na etykiecie oznacza, że substancja stosowana zgodnie z przepisami nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Następujące po literze numery informują, o jaką substancję chodzi. Żywność przeznaczona dla dzieci do trzeciego roku życia jest objęta specjalnym nadzorem: rozporządzenie zawiera wykaz substancji dodatkowych, które wolno w niej stosować. Sprawdzaj etykiety Kupując żywność dla starszego dziecka, zwracaj uwagę, ile substancji dodatkowych zawiera dany produkt. Lepiej odłóż wafelek czy chrupki na sklepową półkę, jeśli w ich składzie E mnoży się bez końca. Niełatwo jednak znaleźć produkty, które nie mają żadnych dodatkowych substancji (są często nawet w pieczywie!). Poza tym czasem pod tym tajemniczym symbolem ukryte są naturalne składniki używane od dawna: np. E 150a – roślinny barwnik karmel, E 170 – węglan wapnia (kreda), E 330 – kwas cytrynowy czy E 901 – biały lub żółty wosk pszczeli. Dlaczego więc w składzie podaje się symbole, które nic nie mówią przeciętnemu konsumentowi? Przede wszystkim dlatego, że są to oznaczenia międzynarodowe. Poza tym na etykiecie często nie ma po prostu miejsca,...

Żyjemy w wielkim pośpiechu, mamy coraz więcej zajęć, coraz mniej czasu. Także na przygotowywanie posiłków. O czym powinniśmy pamiętać w codziennej diecie? Jakich składników nie powinno w niej zabraknąć? Iwonna Niegowska: Nasz organizm, aby prawidłowo funkcjonować, potrzebuje każdego dnia 60 różnych składników odżywczych. Niezbędne są nam białka, tłuszcze, węglowodany, składniki mineralne i witaminy . Niestety nie ma jednego "superproduktu", który dostarczyłby tych wszystkich składników jednocześnie. Zbilansowana dieta to dieta różnorodna, uwzględniająca produkty z różnych grup w odpowiednich ilościach i proporcjach, dostarczająca wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Obecnie tempo życia jest szybsze. Coraz więcej czasu spędzamy w pracy, coraz mniej mamy go na przygotowywanie posiłków. Między innymi dlatego coraz większą popularnością cieszą się proste przepisy, np. na dania z makaronem (polecam program "Prosty przepis na dziś"). Zresztą makarony to doskonałe źródło węglowodanów złożonych, które w zbilansowanej diecie powinny dostarczać ponad 50% kalorii. Zaleca się je spożywać do każdego posiłku, najlepiej w postaci produktów z mąką pełnoziarnistą w składzie. Porcja 100 g ugotowanego makaronu zawiera: węglowodany złożone (skrobię) – 70%-75%, białka – 10-13%, wodę – 12%, błonnik – 2-3%, a także witaminy B1, B2 i PP oraz sole mineralne. Powiększa się oferta produktów gotowych lub instant. Czy są one bezpieczne? Czy mogą je spożywać dzieci (od jakiego wieku) i kobiety w ciąży? Iwonna Niegowska: Wszystkie produkty spożywcze wprowadzane do obrotu muszą być bezpieczne dla konsumentów. Produkty gotowe dla małych dzieci (do 3. roku życia), takie jak soki czy dania w słoiczkach , muszą spełniać specjalne wymagania w odniesieniu do składu i jakości, co jest regulowane przez odrębne przepisy prawa. Jeśli produkt nie powinien...

Chipsy czy gotowane ziemniaki, płatki śniadaniowe czy naturalne płatki owsiane, deser waniliowy czy naturalny jogurt bez cukru – które z nich wybrałabyś dla dziecka? Czujesz różnicę między produktem wysoko przetworzonym a naturalnym ? Przeczytaj, na czym ona polega. 1. Po co przetwarza się żywność? Ludzie od zawsze kwasili ogórki, smażyli powidła, wędzili ryby, wekowali warzywa. Wszystko po to, by przedłużyć trwałość świeżego jedzenia i zrobić zapasy na czas, gdy nie będzie ono dostępne. Poza tym niektóre techniki kulinarne, np. gotowanie, sprawiają, że jedzenie jest łatwiej strawne, bezpieczniejsze i dłużej nadaje się do spożycia. W naszych czasach jednak robienie dżemów czy kwaszenie ogórków to bardziej zabawa – łatwiej iść do sklepu i kupić jedzenie, które wyprodukowano w zakładzie spożywczym. Tylko czy jest ono wartościowe? Nie zawsze. 2. Jak produkują fabryki? Rozwój przemysłu spożywczego nastąpił, bo potrzeba było coraz większej ilości żywności, która nie psuła się szybko. Jej jakość była na drugim miejscu. Aby to osiągnąć, zaczęto dodawać do jedzenia różne substancje. Później zastosowano też środki, które nie tylko zwiększają trwałość, ale także poprawiają wygląd produktów , ich smak, zapach, konsystencję. Nie zawsze są to składniki naturalne. Producenci chętnie sięgają po te substancje, tzw. dodatkowe , bo ich używanie często obniża koszty produkcji. Ale muszą przestrzegać rygorystycznego prawa, a stosowanie ich musi mieć uzasadnienie technologiczne i nie może wprowadzać w błąd konsumenta. Prawo ściśle określa, jakie substancje mogą być dodawane, do jakich produktów, kiedy i w jakich ilościach. Zobacz też: Jak zacząć zdrowiej jeść i karmić dziecko? 5 najważniejszych zasad 3. Czy żywność wysoko przetworzona jest gorsza? Wysokie przetwarzanie żywności zwykle zmniejsza w niej ilość naturalnych...