Jedzenie na wzmocnienie

1. Dzienne zapotrzebowanie na sól wynosi około 3g i pokrywamy je jedząc niesolone pokarmy , ponieważ chlorek sodu (sól) występuje w naturalnych pokarmach. 2. Pierwsze trzy lata życia dziecka to czas najintensywniejszego rozwoju i wzrastania organizmu, do którego niezbędne są odpowiednie dawki składników mineralnych i białka. 3. Nawet do 80% dziennego zapotrzebowania na witaminę D3 może być „wyprodukowane” czyli uaktywnione w skórze dziecka pod wpływem światła słonecznego. 4. Okres do 3. roku życia to czas, w którym kształtują się nawyki żywieniowe dziecka na całe życie – warto zadbać, by od początku dziecko jadło zdrowo! 5. Zapotrzebowanie dziecka na białko zależy od masy jego ciała. Dziecko powinno otrzymać dziennie 1 gram białka na kilogram masy ciała. 6. Białko powinno pochodzić z różnych produktów. Pokarmy bogate w białko to mleko, sery, twarogi, mięso, ryby, jaja. 7. 2 szklanki mleka (najlepiej mleka modyfikowanego!), kubeczek jogurtu i 30g sera wystarczą by pokryć dzienne zapotrzebowanie dziecka na wapń . 8. 20% zapotrzebowania na witaminę D3 pokryją pokarmy: tłuste ryby, masło, tran, wątróbka i mleko. 9. Zamiast soli wskazane jest dodawanie do potraw mieszanek ziołowych, np. rozmarynu, estragonu, kopru, majeranku. 10. Dobrym żródłem żelaza są także warzywa strączkowe, chleb pełnoziarnisty, morele, sałata. 11. Niedobór jodu u dzieci zmniejsza zdolność uczenia się i spowalnia wzrost i rozwój fizyczny. 12. Żelazo z produktów pochodzenia roślinnego wchłania się gorzej niż z produktów mięsnych – tylko w 1%. 13. Mleko krowie zawiera obciążające nerki dziecka zbyt duże ilości białka i sodu oraz niekorzystne dla organizmu małego dziecka nasycone kwasy tłuszczowe. Zbyt mało jest w nim natomiast żelaza, nienasyconych kwasów tłuszczowych i niezbędnych do prawidłowego rozwoju witamin A, D, E i C. 14. Najlepiej...

Lekarstwa są potrzebne dopiero wtedy, gdy dziecko zachoruje. Szczepionki nie uchronią przed wszystkim, np. przed zwykłymi przeziębieniami, które nieźle dają się we znaki – zamiast do przedszkola malec wędruje do łóżka i się nudzi. No więc jak się ratować? Spróbuj uodporniania dietą. To proste. Pamiętaj tylko, że, jak wszystkie naturalne sposoby, tak i ten zadziała, jeśli będziesz go stosować konsekwentnie. Prosto z natury Odporność wzmacniają witaminy (A, D, E, C, B6, kwas foliowy) i mikroelementy, przede wszystkim cynk i selen. Do cennych składników należą także białka (roślinne i zwierzęce). Ogromną rolę odgrywa żelazo. Chroni przed niedokrwistością, która osłabia organizm. Odporność wspierają też bakterie kwasu mlekowego. Ale natura ma jeszcze coś w zanadrzu. To substancje biologicznie czynne (tzw. fitochemiczne). Walczą z bakteriami, wspomagają wytwarzanie przeciwciał, chronią przed zakażeniami. Są to m.in. beta-karoteny, saponiny, siarczki, flawonoidy. Znajdują się w produktach spożywczych dostępnych w każdym sklepie! Ich działanie jest najskuteczniejsze, jeśli są dostarczane w pełnowartościowej diecie. Takiej, która zapewnia wszystkie potrzebne składniki i, z drugiej strony, nie zawiera w nadmiarze tego, co działa jak podstępny wróg, np. wymiatając z organizmu składniki pożyteczne lub zajmując ich miejsce w brzuszku (słodycze!). Najbogatsze we wzmacniające substancje są produkty świeże i naturalne, jak najmniej przetworzone: nierafinowane kasze (tzn. z pełnego ziarna), brązowy ryż, razowe pieczywo, świeże owoce i warzywa, naturalne jogurty. Często na talerzyku Gdzie szukać tych wszystkich drogocennych składników? Cebula, czosnek, por. Zawierają siarczki, które zaliczane są do grupy tzw. antybiotyków roślinnych. Działają antybakteryjnie. Takie właściwości czosnku znane były już piętnaście wieków przed naszą erą! Nasze...

Najwięcej witamin można znaleźć w warzywach i owocach Ale dodaje się je także do płatków śniadaniowych, mleka modyfikowanego, kaszek, soków, nawet ciastek. Czy są one tak samo dobrze przyswajalne jak te, które znajdują się naturalnie w jedzeniu? I czy podawać dziecku jeszcze dodatkowe preparaty? Oto cała witaminowa prawda w pigułce. Dzieci na piersi powinny dostawać witaminę D3 A to dlatego, że w kobiecym pokarmie znajduje się jej niewiele. Tymczasem organizm bez witaminy D3 gorzej przyswaja wapń, który jest budulcem kości. Zgodnie z zaleceniami Zespołu Krajowego Konsultanta ds. Pediatrii witaminę D3 trzeba podawać noworodkom od pierwszych dni życia, ale tylko wtedy, jeśli mama w ostatnim trymestrze ciąży nie przyjmowała preparatów, które ją zawierają. Pamiętaj jednak, że znajduje się ona w większości zestawów multiwitaminowych dla kobiet w ciąży. Jeśli je brałaś, lekarz zaleci witaminę D3, gdy dziecko skończy trzy tygodnie. Ale w przypadku smyka karmionego mlekiem modyfikowanym może to być niepotrzebne, bo do mieszanek dodaje się tę witaminę. Jest ona niezbędna przez całe dzieciństwo Obecnie zaleca się, by D3 podawać aż do skończenia przez dziecko 18 lat! Powód? Stwierdzono jej bardzo duże niedobory u dzieci i młodzieży. Zamiast jednak dawać preparaty kupione w aptece, najlepiej zadbać, by malec dwa razy w tygodniu jadł ryby morskie (to dobre źródło witaminy D). Trochę jest jej też w mleku, serach. Gdy lekarz podejrzewa niedobór u starszego dziecka, może zalecić badanie poziomu jej metabolitów we krwi. Na jego podstawie zadecyduje o podawaniu witaminy. Organizm potrzebuje jej zwłaszcza zimą U starszych dzieci rzeczywiście często wystarcza podawanie witaminy D3 wyłącznie zimą. Jest ona bowiem również wytwarzana w skórze, pod wpływem promieni słonecznych. Ale jeśli malutkie dziecko chronisz przed słońcem kremami z filtrami o bardzo wysokich faktorach,...