Polki to młode czy stare mamy?

Firma turystyczna Spies Resjer w ramach kampanii o wdzięcznej nazwie "Zrób to dla mamy" zaoferowała bezpłatne "przyjazne dzieciom wakacje" oraz 3 lata wsparcia dziecka do każdego, kto może potwierdzić, że począł dziecko podczas wakacji zarezerwowanych u tegoż operatora turystycznego. Podobnie jak wiele krajów europejskich Dania zmaga się z szybko malejącym przyrostem naturalnym .  Z danych statystycznych przyrostu naturalnego wynika, że w Danii rodzi się zaledwie 1,7 dzieci w rodzinie, nie ma więc wystarczającej liczby noworodków w celu zachowania populacji. Tymczasem w Polsce jak wynika z danych GUS, w okresie od stycznia do października 2015 r. urodziło się 318,7 tys. dzieci – czyli o 4,6 tys. więcej niż w roku ubiegłym. Jest to jednak bardzo niewielki wzrost w stosunku do lat ubiegłych i przez część ekspertów wiązany jest z wprowadzeniem rocznego urlopu macierzyńskiego. Czy myślicie, że takie kampanie jak ta duńska mają sens i sprawdziłyby się w Polsce? Czy firmy zdecydowałyby się na takie promocje i specjalne dodatki? Pomijając już zagadkowe dla mnie potwierdzenie czasu poczęcia dziecka. Zobacz też: 5 kampanii o macierzyństwie

Kamila, moja koleżanka, oddałaby wszystko, żeby zostać mamą. Jest mądra, dobra i ma w sercu dużo miłości do oddania. Nie ma za to pieniędzy, żeby zapłacić za in vitro. Do tego ma 32 lata i w marcu 2016 r. minie rok jej udokumentowanej terapii niepłodności. Będzie już za późno, żeby zakwalifikować się do rządowego programu in vitro. Dowiedziała się o tym wczoraj. Rządowy program in vitro – co trzeba o nim wiedzieć? Rządowy program in vitro rozpoczął się 1 lipca 2013 r. i miał trwać do końca 2019 r. Żeby do niego przystąpić kobieta nie mogła mieć skończonych 40 lat i musiała mieć udokumentowane, przynajmniej roczne nieskuteczne leczenie niepłodności. W ramach programu para mogła skorzystać z 3 prób in vitro. Z danych PAP wynika, że na jego realizację przeznaczono do tej pory ponad 300 mln zł (czytaj także na stronie PAP ). Dzięki rządowemu wsparciu terapii in vitro, od 2013 roku do tej pory, urodziło się już ponad 3,5 tys. dzieci, a prawie 20 tys. par jest w trakcie leczenia niepłodności.  Zdaniem ministra zdrowia, Konstantego Radziwiłła naszego państwa nie stać na kolejne lata trwania programu in vitro, pary, które są teraz w trakcie procedury in vitro będą miały ją sfinansowaną tylko do połowy 2016 r. Minister w zamian zapowiada powstanie nowego programu, który będzie całościowo zajmował się problemem niepłodności – nie precyzuje jednak, na czym ten program będzie polegał. Finansowanie in vitro to polityka prorodzinna Wszyscy rodzice, którzy mają już szczęście mieć dzieci, czekają na to, aż rozstrzygnie się, kto i kiedy dostanie 500 zł na dziecko . My w Babyonline też się uważnie przyglądamy tej sprawie, warto jednak pamiętać, że tak samo jak projekt 500 zł na dziecko, tak i rządowy program in vitro mają w sumie podobny cel – żeby rodziło się w Polsce więcej dzieci. Sytuacja demograficzna w Polsce od lat jest dramatyczna....

Wg badań Eurostatu Polska jest w ogonie Europy, jeżeli chodzi o dzietność. Nie zapowiada się też, żeby rządowy program 500+ miał specjalnie poprawić sytuację.  Demografowie mówią, że żeby utrzymać liczbę ludności danego kraju na stałym poziomie, wskaźnik dzietności powinien wynosić min. 2,1. W Europie bliskim temu wynikiem może się pochwalić jedynie Francja (dokładnie 2,01). Polski wskaźnik dzietności to 1,32 , czyli sporo poniżej unijnej średniej, która wynosi 1,58.   Dlaczego Polacy nie mają dzieci? Od 1990 roku mamy w Polsce tzw. depresję urodzeniową. To znaczy, że wskaźnik dzietności jest poniżej 2. Po wyżu demograficznym lat 80. nastąpił spodziewany spadek urodzeń, ale w połowie lat 90. liczba rodzonych dzieci powinna zacząć rosnąć (wtedy wchodziły w wiek rozrodczy roczniki urodzone w wyżu). Tak się jednak nie stało.  Spadek urodzeń trwał aż do fatalnego 2003 roku, kiedy urodziło się w Polsce najmniej dzieci od czasu wojny – tylko 351 tys. (dane: raport GUS). Okazało się, że pokolenie wychowane w wolnej Polsce odłożyło decyzję o rodzicielstwie na później i postanowiło skorzystać z tego, co oferował świat. Intensywnie nadrabiało zaległości materialne, podróżowało, rozwijało się. W tej perspektywie rodzicielstwo nie wydawało się aż tak atrakcyjne i wiele osób decydowało się na dzieci dopiero po 30. roku życia (to duża zmiana w porównaniu z poprzednim pokoleniem, w którym normą było rodzenie dzieci przed 25. rokiem życia) lub wcale.    Dopiero w latach 2005-2009 wskaźnik dzietności nieco się podniósł. Liczba dzieci urodzonych wtedy przekroczyła 400 tys. Jednak od 2009 roku znów spada. Jedną z ważniejszych przyczyn tego stanu jest duża emigracja Polek w wieku rozrodczym na Zachód. Polska nie przyjmuje w to miejsce imigrantów, którzy często mają więcej dzieci niż mieszkańcy UE.  Nieszczęśliwi polscy rodzice  ONZ...