Kilka słów do babci noworodka

Może wam się wydawać, że młodzi ludzie nie wiedzą, jak się zabrać do pielęgnacji i wychowania maluszka. Pozwólcie im się tego nauczyć. Poradzą sobie! Tak jak wy sobie poradziliście. Pamiętajcie też, że obecność dziadków to skarb, o ile dawkowany jest z umiarem. Podpowiadamy, jak to osiągnąć. Oto rady dla ciebie, babciu i dziadku . Każde z was może wiele zdziałać dla poprawy stosunków w rodzinie.   Pomagaj, ale z wyczuciem To, że synowa pozwala teściowej, u której mieszka, codziennie kąpać dziecko, nie oznacza, że jest z tego zadowolona. Młodzi ludzie niekiedy po prostu nie potrafią odmówić, choć w głębi duszy czują złość. Nawet jeśli wydaje ci się, że pomoc byłaby wskazana, a młoda mama nie chce z niej skorzystać, nie nalegaj – to może wywołać odwrotny skutek. Czasem trzeba się wycofać ze słowami: “Powiedz, jak będziesz mnie potrzebować”. Zobacz też: Dziadkowie - wybawienie, czy utrapienie?     Wspieraj młodą mamę Pomóż jej uwierzyć, że znakomicie spisuje się w nowej roli, dodawaj otuchy w trudnych chwilach. Podkreślaj, jak wiele już się nauczyła, ale nie przypisuj sobie zasług w tej edukacji. Traktuj swoją pomoc jako naturalne zachowanie starszego pokolenia. Możesz opowiedzieć o swoich wątpliwościach i niepokojach z tego okresu. To pozwoli twojej córce lub synowej poczuć się pewniej. Pomóż jej też zadbać o siebie zaproponuj wspólne wyprawy na basen, gdzie zajmiesz się maluchem.     Mów wprost, co cię gryzie Uważaj też na podburzanie jednego rodzica przeciwko drugiemu. Nie mów do syna: „Nie rozumiem, dlaczego twoja żona nie chce zakładać dziecku sweterka, przecież ono się przeziębi!”, lecz porozmawiaj otwarcie o swoich poglądach na temat ubierania z synową lub z obojgiem.     Uważnie słuchaj własnych dzieci Sądzisz, że nie sprawdzasz się jako babcia lub dziadek, bo rodzice...

Moja babcia Bogusia zawsze dużo gotowała i spędzała mnóstwo czasu w kuchni. Tak też okazywała najbliższym swoje uczucia. Przez jedzenie. Wnuczęta były dla niej zawsze na pierwszym miejscu. To wynikało jednak z jej charakteru. Lubiła gotować, siedzieć w domu, nie miała zbyt wielu pozadomowych zajęć. Nie przepadała za spotkaniami z ludźmi. Była gotowa do największych poświęceń dla rodziny. Jej mama, a moja prababcia Matylda, wcale taka uległa i pokorna nie była. Lubiła karty, towarzystwo i papierosy. Obie jednak wyrastały w czasach, które od kobiety wymagały tego, by zajmowała się domem, mężem i dziećmi. I koniec, bo tak przystoi, i tak musi być. Czy ma się do tego zdolności, czy się to lubi, czy nie. Moja mama jest dokładnie taka sama jak babcia. I ja mam to gdzieś zakodowane chyba w genach. Próbowałam nie zachowywać się jak nadopiekuńcza i poświęcająca się dzieciom matrona, jednak to samo przyszło, nie wiem skąd i objawiło się całkowicie, gdy urodziłam swoją córkę. Zwłaszcza na początku — spychałam swoje potrzeby na dalszy plan, bo dziecko jest przecież najważniejsze. Nie wszystkie kobiety chcą się poświęcać dla dzieci Znam jednak kilka współczesnych babć, które wcale nie garną się do opieki nad wnuczętami. Czy to normalne, że wolą spędzać czas na zakupach i długo pracują zawodowo? Wieczorami umawiają się na dancingi z koleżankami i lubią wyjeżdżać na wycieczki ze znajomymi. Chodzą do kosmetyczki, fryzjera, na masaż!  Za to jednak też odpowiada charakter człowieka, a nie to, jaką rolę odgrywa w rodzinie. Te babcie od zawsze były czynne i nie potrafiły długo usiedzieć w jednym miejscu. Odchowały dzieci i teraz mają czas dla siebie. Wnuki owszem: tak, kochają, ale wystarczają im na chwilę. Nie potrzebują ich widzieć codziennie i na pewno nie wtedy, gdy są zmęczone lub mają ochotę robić coś innego. Ania, lat 37, rozumie, że dziadkowie nie...

Przede wszystkim potrzeba ci dużo cierpliwości i... wiary w swoje przekonania. Nie możesz przemilczać ważnych spraw czy bać się opinii innych od twoich. Spójrz na mamę z miłością, z jaką dziecko patrzy na ciebie. I... uwierz, że się uda! Choć niektóre problemy wydają się nie do rozwiązania, to odrobina dobrej woli i chęci czynią cuda. Spróbuj! Teściowa wyręcza mnie we wszystkim Ala, mama miesięcznej Malwiny: Moja teściowa mieszka niedaleko i co dzień nas odwiedza. Stara się robić wszystko za mnie: przewija Malwinkę, zabiera ją na spacer, kołysze do snu. Sama chcę się zajmować dzieckiem. Jak to zmienić? Spróbuj zrozumieć teściową – ona robi to w dobrej wierze, bo chce ci pomóc, nie ma złych intencji. Dlatego do ciebie należy kolejny ruch: powoli, delikatnie i skutecznie musisz sprawić, aby pomagała ci tak, jak ty byś tego chciała. Rozpocznij od pytania, o której godzinie teściowa mogłaby do was przyjść. Najlepiej najpierw wspólnie ustalcie plan, a potem stopniowo staraj się ograniczać wizyty, a przede wszystkim zacznij sama nadawać im bieg. Powiedz babci, co jest do zrobienia, o której godzinie może zabrać wnuczkę na spacer, zostaw jej ubranka na dwór, doradź, co ma robić przy kąpaniu. Z czasem teściowa przyzwyczai się do tego, że to ty stawiasz granice. Gdybyś rozpoczęła od deklaracji: "Mogę to wszystko zrobić sama", teściowa mogłaby powiedzieć: "A co, ja nie potrafię? Źle się dzieckiem zajmuję?", i wtedy poważny konflikt gotowy.   Mama uważa, że muszę dokarmiać synka Iza, mama 4-miesięcznego Jasia: Karmię synka piersią. Moja mama twierdzi, że trzymiesięczne dziecko powinno już jeść np. jabłuszko. Przekonuje mnie, że potrzebne mu są witaminy. Nie chcę jej ulec. Jak reagować, by się nie kłócić? Spokojnie i stanowczo, ale nie rezygnując ze swojego zdania. Powiedz, jak zmieniły się poglądy na temat wychowywania...