Kim będą nasze dzieci? Czy dadzą sobie radę?

Nie chwal dziecka za wszystko! Carol Dweck - znana psycholog i rzeczniczka chwalenia dzieci wraca z nową teorią. Dotąd przekonywała rodziców, że dzieci chwalone za sam fakt, że są mądre, nie podejmują wyzwań. Boją się porażki. Za to dzieci, które były chwalone za podejmowanie wysiłku, bardziej się starają i dłużej potrafią wytrwać przy swoim zadaniu. Te dzieci są nastawione na rozwój i chętniej dążą do celu. Z kolei "mądre" dzieci blokują się na myśl o zadaniu, które nie wychodzi im od razu i nie podejmują prób. Na poparcie tych tez Dweck przytaczała wyniki dziesiątek badań. Spróbowałem? To już wystarczy! Dzisiaj Dweck przyznaje, że trend chwalenia za podejmowany wysiłek lekko wymknął się spod kontroli. Rodzice sypią pochwałami na lewo i prawo, za cokolwiek. Wysiłek dziecka stał się dla rodziców cenniejszy niż cel, do którego maluch powinien dążyć. Tym celem jest nauka nowych umiejętności. Rodzice w rozmowach z psycholog przyznawali, że często wycofywali się, gdy dziecku coś nie szło. Dweck przekonuje, że wystarczy inteligentna zachęta z ich strony, aby dziecko nie nauczyło się postępować według schematu: spróbowałem? No to wystarczy! Wyznacz dziecku jasny cel Rodzice i nauczyciele powinni jasno wyznaczać dzieciom cel, np. zachęcając: “spróbowałeś? To co robimy dalej? Co jeszcze możesz zrobić, żeby się tego nauczyć?". Dweck przekonuje, że aby skutecznie wzmacniać w dzieciach chęć rozwoju , trzeba je nauczyć, że ich umysł jest jak mięsień. A mięsień można ćwiczyć pracą i wytrwałością. Radzi rodzicom i wychowawcom, żeby przekonywać dzieci np. w taki sposób “gdy nauczysz się rozwiązywać to zadanie, rozwiniesz swój mózg". Dziecko może się zniechęcić, jeśli powiemy mu coś takiego: "nie każdy jest w tym dobry, ale spróbuj najlepiej jak potrafisz". Warto też wtrącać słówko "jeszcze", np. "być może matematyka jeszcze...

Uważa Pani, że czytanie dzieciom jest czymś więcej niż sposobem na wychowanie czytelnika. – To sposób na wychowanie mądrego i szczęśliwego człowieka. Choć wielu ludziom czytanie wydaje się czymś banalnym, jest w nim niezwykła moc. Dzięki niemu budujemy więź z dzieckiem, uczymy je języka, poszerzamy wiedzę, przekazujemy system wartości, rozwijamy wyobraźnię. To prowadzony w miłej atmosferze wszechstronny trening – mniej kosztowny niż lekcje języków czy karate i lepiej przygotowujący do szkoły i życia. Dlaczego warto czytać dziecku już od urodzenia? – Bo zanim niemowlę zacznie mówić, musi się dobrze osłuchać z językiem, a język literacki jest bogatszy i bardziej poprawny od mówionego. Dzieci mają dziś ogromne problemy z mową . Rodzice często postępują tak, jakby umiejętności językowe ich pociech rozwijały się same, jakby myśleli, że w pewnym momencie włącza się jakiś przycisk i dziecko samo zaczyna mówić. Maluch nie nauczy się dobrze języka, jeżeli nie mówimy do niego dużo i wyraźnie, nie czytamy mu i nie zachęcamy do rozmów. Rodzicom może się wydawać, że takie małe dzieci jeszcze nic nie rozumieją? – Dziecko, osłuchując się z nowymi słowami, szybko zaczyna je kojarzyć, bo z kontekstu domyśla się ich znaczenia. Maluchy potrafią pięknie mówić. Moja córka w wieku 18 miesięcy powiedziała zdanie: „Dzidzia sama nie umie suszyć główki suszarką”. To się nie mieści w podręcznikach, ale mieści się w możliwościach malucha, z którym się dużo rozmawia i któremu się czyta. A jeśli zaczynamy przygodę z czytaniem dziecku później niż w niemowlęctwie? – Dzieci, które nie miały wcześniej doświadczeń czytelniczych, potrzebują czasu, by nauczyć się skupiać i wyobrażać sobie. Część nauczycieli twierdzi, że uczniowie nie chcą słuchać czytania. Na Ursynowie jest szkoła, do której chodzi córka koleżanki z fundacji....

Choć czasem narzekamy na zmęczenie, wyczerpanie fizyczne i psychiczne, to dzieci stanowią jednak nasz najcenniejszy skarb. Jesteśmy w stanie zrobić dla nich naprawdę wszystko, poświęcić się w każdy możliwy sposób. Budzisz się zmęczona? - sprawdź dlaczego! Gdyby ktoś nam kiedyś powiedział, że będziemy wstawać często w nocy , będziemy robić głupie miny wydając przerażające dźwięki i będziemy to powtarzać przez kilka, czasem kilkanaście miesięcy, noc w noc, pewnie byśmy nie uwierzyły. Takie męczarnie wydawały nam się nieprawdopodobne. Gdy jednak nadszedł czas narodzin naszych dzieci i zaczęłyśmy robić wszystkie te nieprawdopodobne rzeczy, wiedziałyśmy już, że dla maluszków jesteśmy w stanie zrobić więcej niż myślałyśmy. 11 rzeczy, które robimy tylko dla dzieci 1. Wycieranie pup – czasem robimy to kilkanaście razy na dobę. Nie zawsze zapach jest przyjemny ;-) 2. Wstawanie w nocy – czasem dwa razy, a czasem sześć. Trudno przewidzieć, jaki tej nocy sen będzie miało nasze maleństwo, czy będzie głodne, a może będzie mu przeszkadzać mokra pieluszka. 3. Brak snu – to dla wielu osób najtrudniejszy scenariusz macierzyństwa. Zdanie "mamy nie śpią, tylko zamartwiają się  z zamkniętymi oczami " jest sednem problemu. Budzimy się często nawet wtedy, gdy dziecko nie płacze, bo... martwimy się, że nie płacze i coś mu dolega. Potrafimy tak funkcjonować do czasu, aż dzieci będą starsze i będą przesypiać całe noce. 4. Wycieranie nosa i pozbywanie się "kóz, glutów i smarków". 5. Wygłupy – by rozweselić dziecko potrafimy zrobić z siebie ptaszki, kangury, koniki i to nawet  w miejscach publicznych. Czy dla kogokolwiek innego stanęlibyśmy na środku parku i skakali jak żaby narażając się nie ośmieszenie? Raczej nie :-) 6. Rezygnujemy z wieczornych wyjść by być z dzieckiem (i żeby się choć trochę wyspać). 7. Trzy...