„Kocham Cię i będę blisko tak długo, jak mi na to pozwolisz...” – list mamy do dziecka

Po urodzeniu dziecka zarówno mama, jak i teściowa aktywizują się, są pierwsze do pomocy. Nie zawsze jednak ta pomoc odpowiada młodej mamie. Jak sobie radzić w trudnych rodzinnych sytuacjach – podpowiada psycholożka. Mamo, ja też jestem mamą Moja teściowa wciąż jest z czegoś niezadowolona. Gdy przychodzi do nas, od razu: zagania mnie do kuchni, do prasowania. Kiedy mąż chce mi pomóc, mówi, by... sobie odpoczął.     Mama rocznej Kamilki Co się dzieje? Mama twojego męża jest przekonana, że zajmowanie się dzieckiem to sprawa wyłącznie kobiet. Nie zauważa, że jej syn też chętnie by się do tego włączył. Bo odebrałaby to jako zamach na tę niewielką część władzy, jaką kobieta ma w domu. Może uznałaby też, że skoro ty potrzebujesz pomocy męża przy dziecku, nie radzisz sobie w tej tak naturalnej roli, jaką jest macierzyństwo. A wtedy okazałoby się, że jej syn wybrał sobie „niewłaściwą” żonę. Dlaczego? Teściowa może zgadzać się, że skoro oboje pracujecie zawodowo, to dzielenie się obowiązkami jest uzasadnione. Ale jej emocje „mówią” swoje: o wartości kobiety nie świadczy to, jak świetną jest pracownicą, ale jaką jest matką. A pomoc mężczyzny przy dziecku pomniejsza tę wartość. Choć deklaruje zrozumienie dla waszego partnerskiego układu, mimo woli daje wyraz, że go nie pochwala. Opowiada np. o kuzynce, która stara się przywrócić tradycyjny podział ról, wyręczając syna. Czyja miłość większa Jeszcze w ciąży postanowiłam, że nie będę korzystać z pomocy. Chciałam tylko z mężem zajmować się dzieckiem. Ale teściowa ciągle dzwoni, a gdy przyjdzie do nas, nie odstępuje małego na krok. Ja w ogóle się nie liczę.    Mama ośmiomiesięcznego Mikołaja Co się dzieje? Czujesz ukłucie w sercu, słysząc, gdy twoja teściowa z entuzjazmem deklaruje swoją miłość do wnuczka. Wyściskuje go, nosi, tuli i przemawia do niego...

O gwiazdce z nieba, pieniążkach w skarbonce, byciu dorosłym, a także pozostaniu na zawsze dzieckiem. A poza tym o ciepłym mleczku mamusi, zabawkach, wycieczce do wesołego miasteczka i tysiącach bardzo ważnych rzeczy. Dzień Dziecka to doskonały moment, by spełnić choć jedno marzeń malucha. Z marzeniami jest trochę tak, jak z modą. Wiele z nich wraz z upływem czasu zmienia się, ale są i takie, które pozostają uniwersalne na zawsze. I jedne, i drugie są bardzo ważne. Bo dzięki nim każdy człowiek, nie tylko ten zupełnie mały, ma ochotę rozwijać się, działać, jednym słowem: iść do przodu. A skoro są tak ważne już od najmłodszych lat, warto dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Życzenia dzieci - te całkiem malutkie... Tak naprawdę nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na pytanie, o czym marzą maluszki, które nie potrafią jeszcze mówić. Możemy się tego jedynie domyślać. Pewnie przede wszystkim myślą o ciepłym mleczku, czułym dotyku mamusi i tatusia, troskliwym przytulaniu czy delikatnym kołysaniu. Te marzenia dorosłym mogą się wydawać łatwe do spełnienia. Tylko że dziecko nie może ich zrealizować samo (a jedynie nakłaniać do tego błyszczącymi jak gwiazdy oczami, anielskim uśmiechem albo łzami wielkimi jak grochy). Aby marzenia spełniły się, niemowlę potrzebuje rodziców, którzy okażą mu mnóstwo miłości. Warto jak najczęściej zaspokajać pragnienia swojego maleństwa. Dzięki temu mały człowieczek uczy się, że świat jest mu przyjazny, że może na was liczyć i że marzenia się spełniają. Najmłodsze dzieci marzą o bardzo prostych rzeczach. I właściwie nie powinno nas to dziwić: trudno, by kilkumiesięczny smyk pragnął bajeranckiego zestawu klocków czy mówiącej lalki, skoro nie ma nawet pojęcia, że takie rzeczy w ogóle istnieją. Jednak wraz z biegiem czasu i postępem w rozwoju dziecko zaczyna poznawać świat coraz dokładniej. A wtedy jego...

Nie daj się zwieść! Twoje dziecko właśnie teraz potrzebuje najwięcej uwagi i czułości! Nie można wychować go bez rozpieszczania. Warto jednak uświadomić sobie, jak to robić. W przypadku niemowlęcia przede wszystkim chodzi o czas. Właściwie dużo czasu, który możesz mu poświęcić. Opierając się na przykładach, pokażemy, co jeszcze w tej dziedzinie możesz zrobić. Płaczę, bo chcę Ci coś powiedzieć! Julia ma dwa miesiące, często płacze, więc prawie cały dzień jestem przy niej. Rodzina mnie straszy, że jeśli będę się nią ciągle zajmowała, potem nie ruszę się na krok bez niej. Czy mają rację? Ola z Płocka Niemowlakom płacz zdarza się często, bo to ich jedyny sposób, by zwrócić na siebie uwagę. Nie umieją porozumiewać się za pomocą słów, więc płaczą, starając się zakomunikować, że są głodne, mają mokrą pieluchę, są smutne, zmęczone lub rozdrażnione, że im się nudzi. Niemowlę, na którego płacz nikt nie reaguje, czuje się samotne i niepotrzebne. A przecież kochasz je najbardziej na świecie! Ciągła obecność przy dziecku jest na początku macierzyństwa niezbędna i z pewnością nie grozi rozpuszczeniem. Maluch wymaga, by jedyna znana mu osoba (zazwyczaj mama), była przy nim stale, zaspokoiła jego potrzeby i otoczyła troską. Chcę być blisko ciebie! Mama ciągle mi powtarza, mówiąc o moim trzymiesięcznym Wiktorku: „Nie bierz go tak często na ręce, przyzwyczai się i będziesz go musiała nosić cały dzień! Czy niemowlak może to wykorzystać? Dorota z Gdyni Noszenie i tulenie w ramionach daje dziecku poczucie, że jest bezpieczne i kochane. To magiczna moc dotyku. Niemowlęta, które często go doświadczają, lepiej śpią, szybciej się rozwijają, nabierają zaufania do świata, więcej się o nim uczą, bo oglądają go z innej perspektywy. Oczywiście kiedyś siły się kończą i małego człowieczka trzeba położyć do wózka lub...