"Król Maciuś Pierwszy" na na DVD

Teraz kilka słów przypomnienia, bo wierzę, że dużo dzieci już dawno jest po lekturze tych książek. Posłuchać jednak trzeba, bo w przypadku audiobooków chodzi o całkiem inny rodzaj przeżyć. A zatem małe przypomnienie. Po śmierci taty Maciuś zostaje królem, i od tej pory to on jest odpowiedzialny za swoje państwo. Na początku wierzy królewskim urzędnikom, ale dość szybko przekonuje się, że nie powinien tego robić, bo oni wszyscy dbają tylko o siebie. Maciuś inaczej, Maciuś to prawdziwy władca  symbolizujący reformy kraju, zmiany, uczciwość. Jemu można i trzeba zaufać. Jego urzędnikom nie, bo są zimnymi biurokratami, egoistami, zawsze i wszędzie widzą tylko czubek własnego nosa.   W drugiej części Maciuś, który cudem uniknął śmierci, zostaje zesłany na bezludną wyspę,  gdzie czeka go cała masa zaskakujących przygód, niekoniecznie zakończonych pomyślnie. Kto czytał, ten pamięta, jak potoczą się dalsze losy Maciusia, który marzył o szczęściu wszystkich dzieci na świecie. Kto nie czytał, chętnie posłucha, a przy okazji dowie się wielu ciekawych rzeczy. Namówcie do wspólnego słuchania rodziców, bo to książka nie tylko dla dzieci, ale także dla dorosłych, którzy, do czego się i tak nie przyznają,  często tęsknią za dziecięcymi marzeniami.   Król Maciuś I, Król Maciuś na Bezludnej Wyspie Autor: Janusz Korczak Czyta: Krzysztof Tyniec Wydawnictwo: Biblioteka Akustyczna Czas nagrania: 10 godzin 13 minut Nośnik: 1 CD mp3   Kącik małego czytelnika - sprawdź, jakie książki dla dzieci polecają inne mamy  

Każdy maluch potrzebuje reguł i zakazów, bo dzięki nim czuje się bezpieczniej i lepiej radzi sobie w dorosłym życiu. Jeśli więc kochasz swoje dziecko, nie pozwalaj mu na wszystko. Pragniesz, by Twoje dziecko było zawsze szczęśliwe. Obsypujesz je prezentami, organizujesz zabawy i we wszystkim mu ulegasz. Nie chce pójść spać o godzinie 21? Bawisz się z nim aż do północy. Odmawia sprzątnięcia swojego pokoju? Sama zbierasz zabawki i książeczki. Domaga się nowego rowerku? Następnego dnia pojazd stoi przy jego łóżeczku. Mówiąc krótko – wychowujesz dziecko bezstresowo, bo wierzysz, że dzięki temu będzie zawsze radosne i zadowolone. Niestety, w ten sposób wyrządzasz krzywdę nie tylko sobie, ale także maluchowi. Pępek świata „Wynalazcą” bezstresowego wychowania był amerykański pediatra dr Benjamin Spock. W swoich poradnikach zachęcał rodziców, by zawsze zaspokajali potrzeby swoich dzieci. Co to oznacza w praktyce? Zwolennicy bezstresowego wychowania nie stawiają swoim maluchom żadnych granic ani wymagań. Nie ograniczają ich i nie dyscyplinują. Traktują dziecko raczej jak partnera i kumpla niż syna lub córkę. Malec decyduje o tym, co chce robić czy dostać, a rodzice podporządkowują mu się. Wszystko po to, żeby dziecko było w pełni szczęśliwe. – Takie wychowanie nie sprawdza się. Grozi tym, że z malucha wyrośnie „pępek świata”, który nie będzie potrafił dać sobie rady w życiu – przestrzega Krystyna Zielińska, psycholog. – Jeśli mało wymagasz od dziecka, to ono samo stawia sobie później nisko poprzeczkę. Na dodatek przyzwyczaja się, że wszystko dostaje, natomiast nie musi nic z siebie dawać. I oczekuje tego samego od innych w przedszkolu czy szkole. Ma im za złe, że nie skaczą wokół niego tak jak jego bliscy. Zdarza się, że na bezstresowe wychowanie decydują się (często nieświadomie) rodzice, którzy niepewnie...

Przy łóżku dziadka zebrała się cała rodzina. Siedmioletni Maciuś również się tam znalazł. Nie był jednak specjalnie zainteresowany tym, co się dzieje, bardziej go intrygowały wybryki muchy na suficie. Myślał zresztą o wszystkim, tylko nie o dziadku. „Kiedy tak rozmyślał, dziadek odwrócił głowę w jego stronę i zawołał: – Maciusiu! Pozostali, być może dlatego, że dziadek ich nie zawołał, nawet nie drgnęli. Wyglądało na to, że nawet nie zorientowali się, że dziadek w ogóle coś powiedział. – Tak, dziadku? – zapytał Maciuś, który unosił właśnie głowę w stronę sufitu, żeby popatrzeć na muchę; zaraz jednak zwrócił się w stronę dziadka, żeby mu odpowiedzieć. Pomyślał, że dziadek poprosi, żeby go podrapał, ale ten zaproponował: – Pójdziemy na spacer? Maciuś rozejrzał się dookoła. Być może dlatego, że dziadek zaprosił tylko jego, mama, tata, siostry, wujowie, kuzyni i wszyscy trwali dalej w bezruchu, nic nie mówiąc, tylko dalej patrzyli na dziadka, albo na jego dłonie, albo na koc, albo na ciemność łez. To wszystko było dość dziwne, ale jednak możliwe, bo przecież działo się naprawdę. – Ale ty nie umierasz, dziadku? – zapytał Maciuś. – A kto tak powiedział? – chciał wiedzieć dziadek, unosząc dłoń i drapiąc się w czubek nosa. – Wszyscy – odparł Maciuś i wskazał głową na osoby wokół nich. – Żartują – uspokoił go dziadek.” Za chwilę rozpocznie się szalona wyprawa, a wraz z nią cała masa przygód dwóch bliskich sobie mężczyzn. Dziadka i wnuczka. To będzie niesamowity spacer, a właściwie podróż przez życie w pięknej scenerii. Dookoła zieleń, woda, zabawne sytuacje i niezwykle groźne sceny. Jak w życiu. W czasie tego dziwnego spaceru Maciuś rośnie (czy tylko fizycznie?), a dziadek maleje, by stać się niewidzialny. I ten niewidzialny dziadek zawędruje przez Maciusiowy nos do Maciusiowego serca, i tam...