Po czym poznać, że dziecko jest krótkowidzem lub dalekowidzem?
Wzrok to bardzo ważny zmysł, o który powinniśmy dbać i który badać już u niemowląt. Szybkie wykrycie wady wzroku, np. w postaci krótkowzroczności lub dalekowzroczności, pozwoli na uniknięcie powiększenia się wady. Jakie leczenie u dzieci jest najskuteczniejsze?
Oko u zdrowego dziecka widzi dobrze zarówno z bliska, jak i z daleka. Obraz jest ostry, kontury wyraźne, a to wszystko dzięki zdolności do akomodacji. Jedynie gdy coś jest bardzo daleko lub zbyt blisko (na mniej niż 10 m od oka), nie da się tego wyraźnie zobaczyć. U krótkowidza jest inaczej, im coś jest bliżej od oka, tym lepiej. Osoby z dużą krótkowzrocznością niemal wtykają nos w kartkę, żeby coś przeczytać, bo dopiero wtedy ich wzrok pozwala na ostre widzenie. U dalekowidzów z kolei zauważamy, że oddalają od siebie przedmiot, aby go wyraźniej zobaczyć czy odczytać, co jest na nim napisane. Po czym poznać, że dziecko jest krótko lub dalekowidzem i jak mu pomóc, żeby wada nie postępowała?
Redakcja poleca: Figury niemożliwe – drewniane schodki [ILUZJA]
Obecnie jednak krótkowzroczność bardzo często powstaje na skutek nieodpowiedniego trybu życia. Do powstawania tej wady wzroku przyczyniają się:
U dzieci nie stosuje się zabiegów operacyjnych korekty wzroku, zarówno przy dalekowzroczności, jak i krótkowzroczności ze względu na to, że ich wzrok jeszcze się kształtuje. Takie zabiegi można wykonywać jedynie u osób dorosłych.
Zobacz też:
Krótkowzroczność i dalekowzroczność u dzieci
Krótkowzroczność i dalekowzroczność to dwie bardzo powszechne wady wzroku u dzieci. Po czym poznać, że twoje dziecko cierpi na którąś z nich i w jakim wieku najlepiej rozpocząć leczenie? Podpowiadamy!
Figury niemożliwe są szczególnym typem złudzeń optycznych. Są to figury, które co prawda można narysować zgodnie ze wszystkimi zasadami perspektywy, jednak w rzeczywistości nie uda się takiej figury skonstruować.
Krótkowzroczność u dzieci
Krótkowzroczność jest to wada wzroku, która utrudnia funkcjonowanie dzieciom np. w szkole, kiedy to nie widzą tego, co ktoś napisał na tablicy lub podczas zabawy, bo obraz, który jest dalej, jest rozmazany. Krótkowidz bardzo dobrze widzi z bliska i nie ma problemu z rozczytaniem nawet drobnego druczku, ale im coś jest dalej, tym ostrość widzenia znacznie spada.Przyczyny
Wśród przyczyn krótkowzroczności niebagatelną rolę odgrywają geny. Jest to wada wzroku, którą dziedziczymy po naszych przodkach. I uwaga! Jeśli ty lub twoi rodzice jesteście krótkowidzami, ryzyko, że twoje dzieci również będą miały tę dolegliwość wzrasta aż 6-krotnie.Obecnie jednak krótkowzroczność bardzo często powstaje na skutek nieodpowiedniego trybu życia. Do powstawania tej wady wzroku przyczyniają się:
- długie siedzenie przed ekranem (telewizor, laptop, tablet);
- brak odpowiedniej dawki ruchu na świeżym powietrzu;
- ciągłe przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach i patrzenie na rzeczy, które są blisko (oko odpoczywa, gdy jesteśmy na zewnątrz i patrzymy w dal).
Objawy
Po czym poznać, że dziecko jest krótkowidzem? W młodszym wieku bez badań trudno jest to stwierdzić, natomiast gdy dziecko wkracza w wiek szkolny, może wykonywać pewne czynności, które świadczą o tym, że dużo ostrzej widzi z bliska, niż z daleka. Są to:- zbyt mocne pochylanie się na zeszytem/książką;
- zbyt bliskie przysuwanie ekranu komputera;
- częste mruganie oczu;
- częste pocieranie oczu;
- częste bóle pleców i głowy;
- mrużenie oczu w momencie patrzenia w dal.
Leczenie
Pierwszym etapem leczenia krótkowzroczności u dziecka jest zbadanie jego ostrości widzenia u okulisty. Należy wykonać badanie na każde oko osobno, ponieważ wada wzroku może być różna w obu oczach. Po zdiagnozowaniu stopnia krótkowzroczności, lekarz dobiera odpowiednie soczewki korygujące (obustronnie wklęsłe). Następnie należy wybrać dziecku stosowne okulary lub soczewki kontaktowe (wybór między jednymi a drugimi uzależniony jest nie tylko od komfortu i wieku dziecka, lecz także od wilgotności oka i tego, czy dziecko nie choruje np. na cukrzycę lub nie ma alergii, bo te choroby wykluczają możliwość noszenia soczewek kontaktowych).Dalekowzroczność u dziecka
Dalekowzroczność nazywana jest inaczej nadwzrocznością, co oznacza, że dziecko doskonale widzi nawet z dużych odległości, ale ma problem z ostrym widzeniem przedmiotów, które są położone blisko jego oczu. Dzieci do 3. roku życia bardzo często są dalekowidzami, ale nie jest to powodem do obawy. 8 na 10 noworodków ma fizjologiczną nadwzroczność, która z wiekiem zanika. Jeśli natomiast kilkulatek na nią cierpi, wówczas należy zgłosić się do specjalisty na badanie.Przyczyny
Dalekowzroczność może mieć różne przyczyny. Ze względu na nie wymieniamy dalekowzroczność:- prostą – wada powstaje bez szczególnej przyczyny;
- patologiczną – wada powstaje na skutek urazu, nieprawidłowego rozwoju lub choroby;
- funkcjonalną - wada powstaje, ponieważ oko nie ma prawidłowej zdolności do akomodacji.
Objawy
W początkowej fazie choroby dalekowzroczność objawia się tym, że obraz widziany z bliska jest zamazany, ale jeśli go oddalamy, staje się wyraźny. Natomiast jeśli wada postępuje z biegiem lat, wówczas obraz staje się nieostry zarówno wtedy, gdy patrzymy na niego z bliska, jak i z daleka. Oprócz tego możesz przypuszczać, że dziecko jest dalekowidzem, jeśli:- uskarża się na częste bóle głowy;
- uskarża się na ból oczu;
- bywa, że widzi podwójnie;
- zezuje (jest to tzw. leniwe oko);
- nie chce rysować, ani wykonywać podobnych czynności, które wymagają skupienia oka na małych odległościach.
Leczenie
Podobnie jak w przypadku krótkowzroczności najpierw należy zbadać dziecku jego ostrość widzenia podczas patrzenia w dal. Następnie dobiera się odpowiednie soczewki (w tym przypadku wypukłe skupiające). W leczeniu nadwzroczności przez lata najbardziej powszechne były okulary korygujące, obecnie, jeśli pacjent sobie życzy i jest taka możliwość, można również stosować soczewki kontaktowe.U dzieci nie stosuje się zabiegów operacyjnych korekty wzroku, zarówno przy dalekowzroczności, jak i krótkowzroczności ze względu na to, że ich wzrok jeszcze się kształtuje. Takie zabiegi można wykonywać jedynie u osób dorosłych.
Zobacz też:
