Prosiaczek Fryderyk i dzięcioły

Wakacje Fryderyka Walter R. Brooks Ilustracje Kurt Wiese Wydawnictwo Jaguar Dla każdego Cena: 32,90 zł Prawie 90 lat później prosiaczek trafia pod polskie strzechy, tym samym Kubuś Puchatek zyskał konkurenta. A może nie konkurenta, tylko przyjaciela? Bo uwierzcie mi, każdy chciałby mieć takiego serdecznego kumpla: dobrego, lojalnego, wesołego, mądrego, odważnego, choć ciut leniwego. Prosiaczek Fryderyk mieszka na farmie państwa Beanów, razem z krową Wandą, kotem Jinxem, kogutem Karolem, pająkiem Webbem i mnóstwem innych zwierząt. Ja polubiłam tę całą zgraję od pierwszych stron "Wakacji Fryderyka", bo od tego tomu warto zacząć czytać prosiaczkową sagę (drugi to "Prosiaczek Fryderyk i dzięcioły"). Tytuł oczywiście zdradza, o czym będzie historia, jednak zdziwicie się mocno, gdy okaże się, co za tymi wakacjami się kryje. A kryje się wielka podróż z północy USA na Florydę (na piechotę), potyczka ze złodziejami, spotkanie z aligatorami... Jak to mówi moja koleżanka Kasia: "moc emocji". Co jest ważne w tej książce? Pochwala współpracy! Coś, o czym we współczesnym świecie zapominamy nauczyć dzieci – że więcej się osiągnie współpracując z innymi. Bohaterowie "Wakacji" dają na to dowód i każdy w grupie się liczy: pies, krowa, koń, prosiaczek, nawet pająki grają do jednej bramki. Budująca lektura! Proszę zwrócić uwagę na ilustracje autorstwa Kurta Wiese'a, wielokrotnie nagradzanego za swoją twórczość, otrzymał m.in. nagrodę im. Lewis Carolla (trzykrotnie). W starym stylu, urokliwe. Oto świat, w którym to, że zwierzęta mówią, czytają i piszą, nie jest niczym dziwnym. Książki o prosiaczku stworzone przez amerykańskiego pisarza i poetę Waltera R. Brooksa porównywane są do brytyjskiej klasyki: "Kubusia Puchatka" i "O czym szumią wierzby". A niektórzy dopatrują się w nich pierwowzoru "Folwarku zwierzęcego" George'a Orwella....

Czyż w tej radości życia, w tych nieustannych pytaniach, w tej chęci dowiedzenia się wszystkiego, nie jest podobny do was, przedszkolaków? O Ryjku pięknie opowiada Anna Seniuk. Aktorki nie muszę przedstawiać, to klasa sama w sobie. Kim jest bohater? To mały, śliczny prosiaczek, który ma mamę, tatę, a nawet żółwia – przytulankę. Ryjek ma też śmieszny zawijany ogonek i jak to u prosiaczków bywa wystający ryjek. Tyle ogólny opis bohatera. Teraz przejdźmy do szczegółów. Mały prosiaczek chce jak najszybciej poznać świat. Nieustannie więc zadaje rodzicom pytania, czasami bardzo proste, czasem niezwykle skomplikowane. No bo jak takiemu brzdącowi odpowiedzieć na pytanie, gdzie się kończą podróże w nieznane, albo co tak naprawdę można ulepić z plasteliny. Niby proste, a jednak trudne. Jak odpowiedzieć, aby wyjść z twarzą. Ryjek ma też masę własnych ryjkowych przemyśleń. Wpada wtedy w zadumę i zaczyna się nagle zastanawiać. Posłuchajcie: - Co prawda czasami się czymś martwię, tak jak chyba wszyscy. Ale jak sobie przypomnę, że nazywam się Wesoły Ryjek, to łatwiej mi znowu być wesołym. Tak sobie myślę, że może każdy powinien się nazywać Wesoły Ryjek ? Na świecie byłoby wtedy weselej. Ale z drugiej strony, gdyby każdy - mama, tata, ja i mój żółw przytulanka też - nazywał się Wesoły Ryjek, to zrobiłby się straszny bałagan. Na przykład listonosz w ogóle by nie wiedział, któremu Wesołemu Ryjkowi zanieść list, a wy nie wiedzielibyście, o którym Wesołym Ryjku jest ta książeczka... Z takimi wątpliwościami wy też często się spotykacie, i musicie je rozwiązać, rozwiać, czy jak tam to chcecie nazwać. I tak codziennie, raz wesoło, raz smutno, raz nostalgicznie, raz pochmurnie. Są te opowiadanka bardzo różne. Jedne zwyczajne, mało skomplikowane, nad innymi trzeba się zatrzymać zastanowić, pomyśleć. Wiecie, o czym myślę. Jak każdy mały człowiek, macie...

Mrówkojad sądzi, że jest dziwny, ale czy tylko on jest dziwny? Razem z orzesznicą organizuje więc konkurs na najdziwniejsze zwierzę. Jak to się skończyło? Najlepiej przeczytać samemu, bo po drodze mały czytelnik (ale i rodzice) może się sporo nauczyć. Przede wszystkim o tym, że wszyscy możemy być dziwni. "Dziwne zwierzęta" to pochwała różnic i przyjemna nauka akceptacji odmienności swojej i innych. Przy okazji wiele można dowiedzieć się o zwierzętach, tak zupełnie zwyczajnych jak krowa czy świnka morska, jak i tak egzotycznych jak pangoliny (czyli łuskowce). Mały czytelnik sporo dowie się też o tym jak funkcjonuje internet i o tym, że większość z tego co w internecie krąży to śmieci. A wszystko to wsiąknie w dziecko niezauważenie. Przyjemny i lekki język "Dziwnych zwierząt" to nie jedyna zaleta tej książki. Na uwagę zasługują też wysmakowane plastycznie ilustracje Marii Nilsson Thore, które dobrze obrazują akcję książki, a każde zwierzątko wygląda na nich sympatycznie. Razem daje to miłą lekturę dla dziecka, przy której rodzic też nie będzie się nudził. "Dziwne zwierzęta" są więc książką, która uczy dziecko akceptacji różnic i odmienności. Także, co ważne, swojej własnej, nie tylko tej u innych. Łatwiej akceptować samego siebie, gdy wie się, że inni też mogą czuć się dziwni. A gdy akceptuje się samego siebie - łatwiej jest akceptować innych. I o to właśnie chodzi. Dziwne zwierzęta Tekst: Lotta Olsson Ilustracje: Maria Nilsson Thore Tłumaczenie: Agnieszka Stróżyk Wydawnictwo: Wydawnictwo Zakamarki Książka dla dzieci w wieku 6+ Kącik małego czytelnika - sprawdź, jakie książki dla dzieci polecają inne mamy.