Mówiące drzewo? Nie, to niemożliwe! A jednak prawda. Pewnego dnia stolarzowi Wisience przydarzyła się dziwna historia. Właśnie ciosał drewno na krzesło. Kawałek tego drewna zaczął mówić. Trochę się biedny Wisienka przestraszył, ale postanowił mówiące drewienko podarować Dżepettowi, który chciał zrobić pajacyka. Tak też się stało. Dżepetto zabrał się do pracy, i szybko spod jego rąk zaczął wychodzić mały pajacyk, który nie tylko mówił, ale i zaczął się poruszać. Tylko nos pajaca był jakiś dziwny, zbyt cienki i zbyt mocno wydłużony. Ale to dopiero początek kłopotów z dość krnąbrnym drewnianym chłopcem.
Oj miał się biedny Dżepetto z tą swoją lalką, nazwaną Pinokiem. Był coraz bardziej niegrzeczny. Sprawił nawet, że jego przybrany ojciec trafił do więzienia. Nie będę dalej opowiadać, bo zrobi to lepiej Piotr Adamczyk, który zaczaruje was nie tylko historią chłopca, ale i głosem. Te dzieci, które wolą czytać niż słuchać, powinny Pinokia mieć na półce z książkami. Bo to jedna z najpiękniej wydanych książek. O tłumaczu już wspominałam, jest rewelacyjny. Ale jest jeszcze ilustrator Roberto Innocenti. Czapki z głów przed takim artystą. Można bez końca oglądać. I jest oczywiście Pinokio, bohater tej historii, o którym różne dziwne rzeczy napisano, ale czy rzeczywiście słuszne. Zatem przeczytajcie lub posłuchajcie.
Pinokio. Historia pajacyka
Autor: Carlo Collodi
Tłumacz: Jarosław Mikołajewski
Ilustrator: Roberto Innocenti
Audiobook czyta: PiotrAdamczyk
Wydawnictwo: Media Rodzina
Książka dla dzieci 3+
Kącik małego czytelnika - sprawdź, jakie książki dla dzieci polecają inne mamy.
Przemoc wobec dzieci w rodzinach z problemem alkoholowym jest nagminna. Może zdarzyło ci się usłyszeć kłótnię za ścianą? Może widziałaś, jak twój sąsiad (ojciec małych dzieci) pijany wraca do domu, a potem słychać było krzyki? Reaguj! Zbyt często nikt nie słyszy wołania dzieci o pomoc. List 8-letniej dziewczynki do producenta Whiskey na krótko przed tym, jak zginęła z rąk swojego ojca: „Drogi Jack, Nie mów tacie, że napisałam ten list. Mógłby się złościć na mnie. Mama nam powiedziała, że nie powinniśmy nienawidzić, ale ja nie umiem inaczej. Muszę cię prosić o przysługę: Zniknij z naszego życia . Tata stracił pracę z twojego powodu. Musieliśmy sprzedać dom, aby opłacić rachunki. Bez pracy nie było pieniędzy na jedzenie dla mnie i dla mamy. Mogę powiedzieć, że mama była głodna wiele razy, ponieważ dawała mi coś, abym mogła zjeść. Gdy przewróciłam się na rowerze, bardzo potrzebowałam taty, ale o był z tobą. Nie pozwoliłeś mu nawet przyjść na koniec mojego roku szkolnego, czy na pokaz tańca. Byłam bardzo smutna z tego powodu. Gdy tata cię poznał, nie przychodził do domu przed północą. Co ty tam wyprawiałeś?! Zaczął ranić mamę, na początku słowami, później użył paska... Musiałyśmy schować się u sąsiadów, w przeciwnym razie by nas dopadł. Kiedy trochę podrosłam, bił mnie jak worek treningowy , gdy niszczyłam zabawki. Nie mam pojęcia, co mu powiedziałeś, ale zmienił się bardzo mocno. Chciałam tylko, żebyście wiedzieli, że mama chce, aby ten stary tata wrócił. Ten mężczyzna, którego poślubiła. Proszę, trzymaj się od niego z daleka i pozwól nam być znów szczęśliwymi. Mam nadzieję, że mnie zrozumiesz. Laura” Film jest spotem zrealizowanym przez brazylijską organizację "Bandeiras Brancas". Niestety przedstawiona w nim historia powstała w oparciu o autentyczny list dziecka. Zobacz też: Pijana matka...
Dom J. Patrick Lewis Ilustracje: Roberto Innocenti Wydawnictwo Bona Od 5. roku życia Cena: 44,90 zł Oryginalne, realistyczne, narysowane z niezwykła dbałością o szczegóły (przydałoby się szkło powiększające). Do oglądania z każdej strony i - jak przystało na książkę obrazkową (ang. picture book) – przez wiele godzin. Polecam skupić się na jakimś fragmencie krajobrazu, np. polu za domem, studni, placu przed domem, i obserwować, jak się zmienia kartka za kartką. O czym jest "Dom"? Krótko mówiąc, o przemijaniu. Ale też o wszystkim, co składa się na ludzką egzystencję: trudach dnia codziennego, ale i odpoczynku, zabawie i smutkach, strachu i uldze, pożegnaniach i powitaniach, narodzinach i śmierci. To historia domu i jego mieszkańców, którzy przez sto lat żyli w nim, ale też jest to rzecz o wieku dwudziestym opowiedziana właśnie z perspektywy jednego miejsca. To dlatego obok dat, które Innocenti wybrał do zilustrowania, związanych z zaślubinami, śmiercią ojca, wyjazdu syna (to 1958 rok, w tym czasie Innocenti opuścił dom rodzinny, by pojechać do Rzymu), ostatniego pożegnania wdowy, pojawiły się daty mówiące o pierwszej i drugiej wojny. Niektórych wydarzeń się domyślamy, szukając podpowiedzi raz tekście, a innym razem w samej ilustracji. I to właśnie daje wyobraźni olbrzymie pole do popisu. Przygotujcie się na zakończenie, zaskakujące i skłaniające do refleksji. Powiem tylko, że stary dom zniknął, ale jego miejsce zajął inny. Tylko jaki! To książka dla młodszych i starszych, każdy znajdzie coś dla siebie. Fantastyczna!
Migotnik Roberto Piumini Wydawnictwo Bona Dla każdego Cena: 29,90 zł Jedenastoletniego syn tureckiego władcy cierpi na poważną chorobę, która uniemożliwia mu opuszczanie pałacu. Jego ojciec zaprasza malarza Sakumata, aby ten swoją sztuką rozjaśnił komnaty chłopca. Tak się zaczyna baśń Roberto Piuminiego o przyjaźni, sztuce, wyobraźni i przemijaniu. Kreacja własnego świata ma być początkowo odwzorowaniem tego istniejącego na zewnątrz, stopniowo staje się wewnętrznym wyobrażeniem, z dnia na dzień bogatszym w szczegóły. Madurer wraz z malarzem tworzą i zmieniają rzeczywistość, co wzmacnia więź między nimi. Oprócz przyjaźni łączy ich również wspólna praca: historie opowiadane przez chłopca, Sakumat odwzorowuje w ściennym malowidle. Leniwie tocząca się historia porusza tematy uniwersalne. Mówi o niełatwej sztuce wyboru, o nieubłaganym przemijaniu i przyjaźni pokonującej wszelkie bariery. Subtelne akwarele Katarzyny Partyki układają się w całość daleką od dosłowności. Katarzyna Kubisiowska
