Kiedy dziecko przychodzi na świat, jest całkowicie uzależnione od mamy i taty. Niepokoi się, że mogłoby nie dostać tego, czego potrzebuje, bo wie, że samo sobie nie poradzi. Troskliwa opieka działa na nie kojąco. Daje mu poczucie bezpieczeństwa, buduje jego zaufanie do świata i ludzi.
Niemowlę, które wie, że jest całkowicie zdane na innych, może się czuć albo bardzo bezradne, albo bardzo ważne. Gdy je pieścisz, podziwiasz, rozumiesz i akceptujesz, zaczyna uważać się za osobę godną zainteresowania. Mniej niepokoi się swoją zależnością od rodziców, lepiej radzi sobie ze stresem. W ten sposób także zaszczepiasz w dziecku poczucie wartości i zdrowej miłości do samego siebie. Dajesz mu zastrzyk pozytywnej energii, która pozwala rozwinąć skrzydła: rosnąć, poznawać świat, stawać się samodzielnym, odważnym, pewnym siebie. Gdy we wczesnym dzieciństwie zabraknie akceptacji i bezwarunkowej miłości, dziecko wciąż będzie tego szukać w dalszych latach życia.
Twoje 3-letnie dziecko nie uśmiechałoby się do ciebie tak często, nie podbiegało radośnie do dzieci na spacerze w parku, gdyby nie nauczyło się od ciebie ufności. Naturalną potrzebę bycia z innymi, z jaką przychodzimy na świat, można rozwinąć lub osłabić.
Małe dziecko jest bardzo wrażliwe na to, czy mama jest z nim w kontakcie, czy przeciwnie – pozostaje uczuciowo „nieobecna”. Spojrzenia, uśmiechy, grymasy twojego niemowlęcia to emocjonalny odpowiednik wyciągnięcia do ciebie rąk. Często nie chodzi mu o to, żebyś go przytuliła albo karmiła, ale po prostu z nim pobyła. Dziecko szybko uczy się, że kontakt z innymi osobami jest źródłem radości. Ale kiedy jesteś przygnębiona lub zła, trudno jest ci dostroić się emocjonalnie do dziecka. Jeśli taka sytuacja często się powtarza, przestaje cię ono zaczepiać. Wycofuje się, zamyka w sobie.
Początkowo bezradne niemowlę szybko zaczyna radzić sobie bez twojej pomocy. Nie byłoby to możliwe bez szybkiego rozwoju fizycznego, dojrzewania układu nerwowego i mózgu. Dodaje mu to siły, umożliwia precyzję ruchów oraz ich lepszą koordynację.
Do coraz większej samodzielności skłaniają dziecko także nowe osiągnięcia i związane z nimi sukcesy. Kiedy uczy się stawiać pierwsze kroki czy układać klocki, jest pełne zachwytu dla siebie. Wciąż powtarza: „patrz, patrz”, bo oczekuje, że również rodzice będą go podziwiać. Tego samego pragnie niemowlę, które dopiero uczy się chwytać przedmioty. Twoje pochwały wzmacniają w dziecku zaufanie do własnych możliwości, zachęcają je do dalszych prób. Niestety równie łatwo można zaszczepić w nim niepewność (dużo wymagając, krytykując) lub niepokój (nadmierną opiekuńczością), a nawet zniechęcać do samodzielności poprzez ciągłe wyręczanie. Jeśli jednak szczerze zachwycasz się tym, co robi maluch, wówczas będzie odważniejszy i pewniejszy siebie.
Jak wymyślać zabawy dla niemowlaka? Najpierw poobserwuj dziecko. Na pewno szybko się zorientujesz, jakie zabawy lubi, a jakich wolałoby uniknąć. Jedne dzieci są bardzo żywiołowe i uwielbiają być w ruchu. Inne wolą spokojniejsze atrakcje i wolniej oswajają się z nowościami. Proponujemy zabawy rozwijające dla jednych i drugich. Spis treści: Zabawy z niemowlakiem 0-3 miesiące Kosi, kosi łapki A kuku! Pokaż język Zabawy z niemowlakiem 3-6 miesięcy Pokazuj mieszkanie Gładkie, szorstkie A kto to? Zabawy z niemowlakiem 6-9 miesięcy Bęc! Chcesz, to weź Taniec Zabawy z niemowlakiem 9-12 miesięcy Berek Zabawy w kąpieli Zabawy z niemowlakiem 0-3 miesiące Tuż po urodzeniu dziecko widzi najwyraźniej przedmioty znajdujące się w odległości 20–30 cm. Dostrzega kontrastujące kolory. Lubi również słuchać łagodnej muzyki. Z czasem maluszek zaczyna wodzić wzrokiem za poruszającymi się przedmiotami. Wymyślając zabawy dla noworodka, przygotuj zabawki i obrazki w wyrazistych kolorach, np. czarnym i białym. Oprócz karuzeli warto zainwestować w zestaw grzechotek albo matę edukacyjną z piszczącymi i szeleszczącymi zabawkami. Różnorodne bodźce rozwijają zmysły malca i pobudzają jego wyobraźnię. Zabawy z noworodkiem: kosi, kosi łapki Baw się rączkami dziecka (lub jego nóżkami), klaszcząc nimi i powtarzając wierszyk: „Kosi kosi łapki/ pojedziem do babki, babka da nam mleczka/ dziadek cukiereczka”. Ta zabawa usprawnia koordynację wzrokowo-ruchową i sprawność ruchową. Rozwija więź między wami i pozwala cieszyć się z bycia razem. W co się bawić z noworodkiem: a kuku! Zwróć na siebie uwagę dziecka, a potem przykryj swoją głowę i twarz pieluszką lub chusteczką. Po kilku sekundach zrzuć materiał i wykrzyknij radośnie „a kuku!”. Możesz też na...
Każdego dnia dziecko uczy się mówić w swoim własnym tempie. Pierwsze dźwięki wydaje już noworodek, jednak nie są to jeszcze świadome głoski ani sylaby, nawet jeśli czasem tak brzmią. Między 1. a 3. miesiącem życia maluszek zaczyna głużyć, czyli wydawać nieświadome dźwięki, które są preludium dalszego etapu rozwoju mowy, czyli gaworzenia. Na pierwsze świadome słowa trzeba poczekać przynajmniej do pierwszych urodzin dziecka. Co robić, aby dziecko płynnie mówiło? Niekiedy zdarza się, że rodzice czują się zaniepokojeni, gdy szkrab używa tylko pojedynczych słów lub nie komunikuje się wcale. Dlatego zamiast czekać, warto samemu zacząć ćwiczyć z dzieckiem poznawanie słówek. Oto, jak można stymulować rozwój mowy pociechy: Mów do dziecka. Nie zapominaj, że maluch najwięcej uczy się właśnie od ciebie. To, jakich słów używasz, a także, jak często i w jaki sposób mówisz do dziecka, będzie miało ogromny wpływ na rozwój jego mowy. Dlatego staraj się jak najwięcej mówić do dziecka powoli, wyraźnie, spokojnym głosem, z dbałością wypowiadając każde słowo. Wyjaśniaj znaczenie słów. Poza wypowiadaniem słów maluch musi nauczyć się także, jakie mają one znaczenie. Warto więc od razu łączyć dźwięk z obrazem i pokazywać dziecku przedmioty, o których mówisz. Możesz to robić np. podczas spaceru, gdy się bawicie lub gdy wspólnie oglądacie książeczki. Takie proste ćwiczenia sprawią, że maluch szybko nauczy się nie tylko tego, jak brzmi słowo, lecz także, co nazywa. Czytaj książki. Czytanie to dokonały sposób na naukę zarówno semantyki, jak i pragmatyki języka. Twoje pociecha nie tylko poznaje nowe wyrazy i konstrukcje zdaniowe, lecz także dowiaduje się, jak je stosować. Gdy bohater w bajce zrobi coś złego, mówi „przepraszam”, a gdy coś dostanie – „dziękuję”. Dzięki temu dziecko dowiaduje się, co...
Małe dziecko głęboko przeżywa każdą emocję, nie tylko psychicznie, ale fizycznie. Jeśli odczuwa radość, klaszcze w dłonie, potrząsa główką – masz wrażenie, że całe promienieje. W chwili smutku jego płacz staje się niezwykle przejmujący, oddech przyspiesza, a ciało zaczyna drżeć. Z czasem przybywa sytuacji, w której dziecko przeżywa i okazuje rozmaite emocje. Jak je zrozumieć i jak pomóc maluchowi radzić sobie z tym, co czuje w najtrudniejszych momentach? Spis treści: 1. Emocje dziecka: jak je zrozumieć? Smutek Gniew Nieśmiałość Złość Wstyd Zazdrość 2. Zabawy, które pomagają poznawać emocje 3. Co robić, gdy emocje biorą górę? 4. Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci? Emocje dziecka: jak je zrozumieć? Pierwszym objawem emocjonalnego zachowania u dziecka, z jakim już pewnie miałaś do czynienia, jest stan ogólnego podniecenia noworodka. Z czasem maluszek zaczyna okazywać zmieniające się w niezwykle szybkim tempie reakcje zadowolenie–niezadowolenie. Niemal natychmiast przechodzi z jednego stanu w drugi. Jego uczucia są skrajne, nie potrafi nad nimi zapanować. Nie rozumie, co się z nim dzieje. Równie silnie reaguje na błahe zdarzenia, jak na poważne sytuacje. Jego uwaga jest krótkotrwała i łatwo ją rozproszyć. Każdy maluch przeżywa właściwe dla swojego wieku problemy, napięcia i stresy. Aby się ich pozbyć: krzyczy, płacze, rzuca zabawkami czy ssie palec. Przyjrzyj się opisanym przez nas sytuacjom i zobacz, jak reagować, kiedy dziecko nie radzi sobie z emocjami. Smutek Piotruś ma 18 miesięcy. Po południu staje się nagle smutny. Nie chce dłużej się bawić i reaguje krzykiem na próby wyjścia na spacer – opowiada Ania. Małe dzieci są na ogół radośnie nastawione do życia. Jeśli popadają w smutek lub przygnębienie, mają swoje powody. Zastanów się, czy...
