Logo macierzyństwa - felieton czytelniczki

Mamusiu! Zrobisz mi pić? – Z pokoju słyszę jak moja starsza córeczka domaga się czegoś do picia. – Chcesz soczek z czarnej porzeczki czy kompot z jabłek? – Chcę kompocik! Pora obiadowa, a ja mam jeszcze ziemniaki nieobrane i nieugotowany makaron do rosołu. Muszę się sprężyć i zrobić obiad . Przydałoby się też posprzątać w łazience, poodkurzać i poprasować stertę ubrań, która leży już dobry tydzień. Eh, tylko czasu brak.  – Mamusiuuu! Gabisia płacze! – No to już chyba nici ze sprzątania. Czemu ta moja młodsza córka tak marudzi? Ania tak nie płakała! Potrafiła większość dnia przespać, budząc się na jedzenie i przebranie. – No już, Gabrysiu, mamusia cię nakarmi, przebierze i pójdziesz sobie spać. Godzina bujania w wózku pomaga i malutka zasypia, a ja mogę dokończyć to, co robiłam wcześniej. Anusia jest już dużą dziewczynką i kiedy dostanie plastelinę albo kredki, nie ma jej dobrą godzinę, a ja mogę troszkę ogarnąć bałagan. No, to teraz dokończę obiad i biorę się za ogarnięcie domu .  Ledwo obrałam ziemniaki słyszę: – Mamusiu! Gabisia płacze! – Co się dzieje, córeczko? Dlaczego płaczesz? Czy coś ci dolega? – Córeczka uspokaja się, gdy tylko biorę ją na ręce. Jak szybko nauczyła się, że na rękach najlepiej! To chodź, maluchu, pokażę ci nasze mieszkanko. Wycieczka, karmienie i przebranie zajęło nam prawie godzinkę, ale mała śpi. Uf, to idę kończyć to, co zaplanowałam. – Mamusiu, mamusiu, nudzę się! – Eh, czemu one nie dadzą mi posprzątać? Przecież robię to dla nich, żeby było czysto, a obiad był na czas. – To chodź, pomożesz mi sprzątać . Tutaj masz ściereczkę i umyj stoliczek. Stuk! Hałas, że ho-ho. Co się stało? Przerażona pobiegłam do pokoju, gdzie sprzątała moja córeczka. – Mamusiu, psieplasiam, nie chciałam. Uf, to tylko cukierniczka spadła. Tylko jak? Przecież stała na regale, a nie na...

Nie martw się, chyba nie ma mamy, której dziecko nie spadłoby kiedyś z łóżka – przeczytałam na forum i zastygłam. Przeczytałam jeszcze raz. A więc jestem matką idealną! Bo moje dziecko nigdy nie spadło z łóżka… Przypomniałam sobie zaraz zdanie z jakiegoś poradnika: „Chyba nie ma mamy, której nie zdarzyłoby się podczas obcinania dziecku paznokci uciąć kawałka skóry”. Zgroza. Ale mi się to nie zdarzyło. Jeszcze. No tak, zaraz jednak dochodzę do wniosku, że wcale nie jestem taką idealną mamą. Przy myciu główki wlałam córce szampon do oczu. Obyło się na szczęście bez łez. Przy czesaniu coraz dłuższych włosków pociągnęłam zbyt mocno – tym razem Lilia zapłakała. Skarciłam siebie w myślach, ale następnego dnia zrobiłam to samo (naprawdę niechcący)! Innym razem zachwycona patrzyłam, jak Lilia otwiera sama szufladę. Zaraz jednak usłyszałam głośny wrzask – przycięła sobie paluszki! No co ze mnie za matka, przecież powinnam była to przewidzieć! Od kilku tygodni zerkam na wszystkie stoły – usuwam kubki z gorącą herbatą, papierki, monety, bibeloty, małe niejadalne przedmioty… A moja córeczka patrzy na mnie i się ślini. Jejku, ona ma coś w buzi! Szybka akcja, mój palec, córka się wyrywa, ale sytuacja wymaga poświęcenia. Jest! To spinka! Sukces? Co za sukces, przecież mogła się udławić! No co ze mnie za matka?! Gdy była młodsza, zdarzyło mi się nie przewinąć jej w środku nocy, a rano musiałam walczyć z odparzeniami. Na spacer w zimie ubrałam ją za ciepło. A miałam do tego nie dopuścić! Nie sprawdziłam temperatury kaszki (akurat była trochę za gorąca), włożyłam jej za ciasne ubranko (dlatego cały dzień była nie w humorze), a na spacer nie wzięłam smoczka (Lilia była obrażona na cały świat). Ba, zdarzyło mi się upuścić niechcący książeczkę na jej głowę. Na szczęście to była lekka książeczka. Za to tata raz nie...

Świat dziecka jest pełen zakazów . Powtarzamy je jak mantrę dla ochrony malucha. Gdy z małych, słodkich usteczek, które dopiero co poznały mowę, pada pytanie: „Dlaczego?”, staramy się wytłumaczyć jak najlepiej, trafić do wyobraźni. Jednak czy wystarczy powiedzieć: „Nie wkładaj paluszka do kontaktu, bo kopnie cię prąd”? A co to jest prąd? I gdzie ma nogi do kopania? Może lepiej wyszeptać tajemniczo do uszka, że w ścianie siedzi zamurowana świnka, która mocno gryzie, jak dotyka się jej noska? A co jeśli pomylą nam się wersje? Gryzący prąd? Czy to dla dziecka ma jakieś znaczenie? Już druga. Powinna zasnąć co najmniej godzinę temu. Obiad w lesie, gary niepozmywane i kiedy ja usiądę do pracy? Znużona i trochę zła podniosłam głowę znad łóżka, w którym bezskutecznie próbowałam uśpić moją trzyletnią córcię . W tej samej chwili dostałam w nos spodenkami od piżamki. Wypięta goła pupa właśnie gramoliła się na wózek dla lalki. – Soniu, lala będzie płakać, jak popsujesz jej wózeczek. – Nie popsuję. Ja jadę na wakacje! – powiedziała rezolutnie moja dziewczynka i zanim zdążyłam zareagować, rąbnęła razem z wózkiem na podłogę. „Jak popłacze , to szybciej zaśnie” – mawia czasem mój mąż. Wytarłam mokre oczka, ucałowałam bolące kolanko i zaproponowałam czytanie bajki . Sonia ma dobry gust – wybrała lekturę „Skąd się biorą dzieci?”. To książka z mojego dzieciństwa , cudem uchowana. Wydana chyba przez Ministerstwo Zdrowia w celu edukacji dzieci z najmłodszych klas podstawówki. Książeczka opowiadała o chłopcu, któremu urodziła się siostrzyczka . Mały Tomek szybko zauważył, że siostra jest inna niż on. Mama wytłumaczyła mu więc fachowo, że dziewczynki mają pochwę, a chłopcy prącie… Sonia słuchała w skupieniu, co jakiś czas przerywając pytaniami o obrazki. Jej oczka stawały się coraz mniejsze i już...