Cyrk

Moja ciąża przez 9 miesięcy przebiegała bez żadnych komplikacji. Czułam się świetnie, prowadziłam aktywny tryb życia i nie mogłam doczekać się porodu. Wiele kobiet w ciąży strasznie boi się tego momentu, ja wręcz przeciwnie, porodu się nie bałam – bałam się jedynie tego, czy zdążę dojechać na czas do szpitala.  Kiedy byłam już tydzień po terminie, 1 października, w nocy, zaczęły mi się skurcze co pół godziny. Stwierdziłam to chyba fałszywy alarm. Nad ranem skurcze się nasiliły i pojawiały się już co 15 minut. Oho – pomyślałam – trzeba jechać do szpitala. Więc wzięłam w rękę spakowaną torbę i zamówiłam taksówkę (mąż wyjechał w delegację, a ja byłam sama w domu). Zdążyłam zadzwonić do męża, aby powiedzieć mu, że już się zaczęło. A on ze stoickim spokojem, uspokajał mnie i zapewniał, że się mną zaopiekuje... na odległość. Nie zrozumiałam zbytnio, o co mu chodzi.  Cyrk na kółkach Miałam już wybraną firmę przewozową, ponieważ mąż wcześniej o to zadbał i powiedział, że ta firma będzie gotowa o każdej porze dnia i nocy, żeby po mnie przyjechać, wystarczy, że zadzwonię. Taksówka miała przyjechać już za 3 minuty, ponieważ wyjaśniłam pani przy słuchawce, w jakiej jestem sytuacji, że rodzę, więc wyszłam przed dom i czekałam. Aż tu nagle, pod mój dom podjeżdża taksówka wielkości dużego busa w kolorze wściekło-różowo-niebieskim z balonami i serpentynami przy lusterkach. Moje zdziwienie było widać – nie spodziewałam się takiego cyrku, zwłaszcza, że sąsiedzi zbiegli się obok mnie i każde z nich zaczęło mnie pocieszać i dodawać otuchy (przyznaję, było to trochę męczące). Bałam się, że nie zdążymy do szpitala.  Miało być szybko i bez ceregieli  Taksówkarz, przebrany za lekarza, pomógł mi wejść do taksówki, sadzając mnie na fotelu usłanym płatkami róż...

O co chodzi w grze miejskiej? Jest rok 1935. W samym środku naszego pięknego miasta stoi dobrze wszystkim znany Cyrk. Ta ogromna budowla, jedna z największych w Warszawie, codziennie wypełnia się po brzegi wytworną widownią. Kilka tysięcy warszawiaków zasiada w wygodnych fotelach. Ach, co za emocje szykuje dla nich ta słynna na cały świat ekipa cyrkowa! Są popisy akrobatów,  jest tresura zwierząt, niebywałe pokazy umiejętności żonglerów, ekwilibryści, clowni. I to nie koniec. W drugiej połowie spektaklu podziwiamy tresowane myszy, pchły, foki grające na różnych instrumentach, słonie, papugi.  Nie na darmo słynie to miejsce nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. Bracia Staniewscy to prawdziwi spece od rozrywki. Ale czy na pewno… Niedawno do naszej redakcji przyszedł zastępca dyrektora cyrku na Ordynackiej. Starszy pan – Juliusz Fikołek skarżył się, że ostatnio zarządzany przez niego cyrk odwiedza coraz mniej osób. Podobno warszawiacy znają mnóstwo innych, ciekawych zajęć i coraz częściej omijają słynny cyrk. W czym tkwi problem…? W kolejnym numerze naszego pisma ma się ukazać artykuł o tym, jak warszawiacy lubią spędzać wolny czas. Postanowiliśmy więc pomóc panu Juliuszowi i przeprowadzić dziennikarski wywiad wśród mieszkańców stolicy. Niestety, właśnie dzwonił nasz najlepszy reporter – pan Bronisław Ciekawski. Biedak złamał nogę i nie może pojawić się w pracy. Dlatego zadanie to spada na Ciebie, młody adepcie dziennikarstwa – zbierz materiały i przygotuj artykuł. Pan Ciekawski zanim uległ kontuzji rozpoczął już pracę nad materiałem. Zebrał grupę osób, które chcą się wypowiedzieć na interesujący nas temat. Przygotował także fragmenty artykułu. We wskazanych na mapie miejscach znajdziesz te osoby, dowiesz od nich, o czym rozmawiali, uzyskasz także dalsze informacje. Zbierz materiały i przygotuj reportaż. Pamiętaj, że...

Na swoim profilu na Facebooku, Meghan Oeser , mama 6 córek, opublikowała list, który szybko stał się hitem. Zanim wyjechała na weekend, zostawiła mężowi kilka rad i wskazówek, co zrobić, że nie zwariować. List do męża, bo wyjeżdżam na weekend z koleżankami... (Uwaga: zawiera wulgaryzmy) Najdroższy Mężu, Piszę do ciebie z miłości, nie chcę cię przestraszyć. Chcę wyjaśnić ci kilka rzeczy, zanim zostaniesz na weekend... z nimi. Noc, dzień, czas śniadania i pora obiadu mogą zamienić się w czyste piekło, kiedy Szatan przybiera postać Kucyka Pony. Na początek... Kiedy wrócisz z pracy, wszystko będzie wyglądać normalnie. One będą cię przytulać, skakać i raczej będą zadowolone, że cię widzą. Obiecuję, to nie potrwa długo. Wakacje czy szkoła, to nie ma znaczenia. To czas, który nazywam "piekłem". One będą kłócić się o wszystko, Quinn i Penny zawsze zaczynają. Najprawdopodobniej, Quinn będzie wkurzona, bo Penny nosi sukienkę Elsy, a Penny będzie wkurzać to, że Quinn zawsze traktuje ją jak Annę. Penny będzie marudzić przy spaniu, ale o tym później. Obiad jest do du**. Bailey będzie chciała zjeść pizzę, Harper hot-dogi. Quinn zacznie płakać kiedy tylko powiesz "hot-dog", bo chce makaron z serem (ale nie ten pomarańczowy czy biały, tylko ten fioletowy). Fioletowy oczywiście się skończył, więc będzie chciała tosty. Zaczniesz przygotowywać makaron z serem, kiedy dla Penny, kiedy usłyszysz, że ona jednak chce tosty (bo usłyszała jak Quinn mówi, ze chce tosty). Na tym skończy się robienie makaronu, bo Bailey 5 lat temu zatruła się tym pomarańczowym, a Harper lubi ten biały. Zapomnisz o Harper, bo "niespodziewanie" przyprowadziła koleżankę i jeżdżą na dworze na deskorolkach. Wszyscy zjecie płatki, a Lily wpadnie na chwilę, bo będzie potrzebowała plastra. Będziesz chciał usiąść i zrelaksować się po...