Pieczątki - zabawa dla dzieci

Ćwiczenia logopedyczne dla 3-latka powinny dostarczać mu radości i kojarzyć się z miłym spędzaniem czasu, a nie ze żmudną pracą. Zabawy usprawniające wargi czy język i pomagające w rozwoju mowy wcale nie muszą być nudne. Logopeda Małgorzata Stanoch przedstawia kilka ćwiczeń na aparat mowy, które warto wykonywać z początkującym przedszkolakiem. Spis treści: Ćwiczenia logopedyczne dla 3-latka na usprawnienie warg Zabawy logopedyczne dla trzylatka na usprawnienie języka Wierszyki logopedyczne Ćwiczenia logopedyczne dla 3-latka na usprawnienie warg Przykłady ćwiczeń logopedycznych usprawniających wargi, które poleca logopeda Małgorzata Satnoch to: Ćwiczenie „buziaczki-śmieszaczki” Usiądźcie wygodnie naprzeciwko siebie i poprzesyłajcie sobie buziaczki (ściągajcie wargi w dzióbek) i uśmiechy (rozciągajcie wargi w szerokim uśmiechu). Powtórzcie tę zabawę kilka razy. Na pewno wprawi was w dobry nastój. Ćwiczenie „wesoły dźwig” Usiądźcie razem przy stole. Postaw przed dzieckiem talerzyk, na którym rozsypiesz kilka małych cukierków (lub kulek zbożowych). Zadaniem dziecka będzie chwytanie ich ustami i przenoszenie do twojej dłoni. Usta dziecka będą dźwigiem, a twoja dłoń budowlą. Ćwiczenie „zmęczony konik” Tę zabawę możesz przeprowadzić kilka razy w ciągu dnia. Pokaż dziecku, jak parska konik, a następnie poproś trzylatka o powtórzenie. Możecie parskać na zmianę. Zabawy logopedyczne dla trzylatka na usprawnienie języka Ćwiczenia logopedyczne dla najmłodszych mogą być naprawdę zabawne! Te poniższe na pewno sprawią twojemu dziecku wiele radości, a przy tym usprawnią pracę języka.  Ćwiczenie „najedzony kotek” Twoje dziecko będzie kotkiem, który oblizuje się, bo właśnie wypił pyszne mleko. Kotek jest zadowolony, ma pełny brzuszek i dokładnie językiem...

Poranki z dziećmi (szczególnie wtedy, gdy pracujesz, a dzieci chodzą do przedszkola) mogą być naprawdę szalone. Mamy dla ciebie kilka trików, dzięki którym będzie odrobinę łatwiej. 1. Kup białą tablicę i zrób listę Tablica suchościeralna lub naklejka tablicowa to niewielki wydatek i ogromna oszczędność czasu. Codziennie wieczorem napisz na tablicy, co musicie zrobić rano, żeby zdążyć do przedszkola. Śniadanie , mycie zębów, ubieranie – stworzenie przejrzystej listy zadań z pewnością ułatwi poranek. Podobną listę możesz stworzyć dla siebie i powiesić przy łóżku albo na lodówce. Będziesz mieć pewność, że wszystko jest dopięte na ostatni guzik (nawet sweterek twojego dziecka ;). 2. Pozwól dziecku wybrać ubrania na kolejne kilka dni W niedzielę po południu, przed rozpoczęciem kolejnego tygodnia, sprawdź pogodę i poproś malucha, żeby wybrał ubrania na kolejne kilka dni. Stwórzcie pięć gotowych zestawów, które zapakujesz w osobne torebki lub ułożysz na półce. Dzięki temu, twoje dziecko nie będzie się rano denerwować, że wybrałaś złą koszulkę albo skarpetki, których nie lubi. Ty też będziesz spokojniejsza – będziesz miała więcej czasu i unikniesz fochów i niezadowolonych min. 3. Ubierz dzieci po śniadaniu Jak często zdarza się, że twoje dziecko siada do śniadania i kilka minut (sekund?) później oblewa się herbatą lub brudzi dżemem? Śniadanie w piżamie, ubieranie po śniadaniu – to oszczędność czasu i twoich nerwów. 4. Zainwestuj w buty na rzepy Dzieci powinny wiązać samodzielnie buty, ale czasem trwa to tak długo...  Zanim się zorientujesz, że maluch wciąż stoi w korytarzu w rozwiązanych butach, zdążysz się spocić, zdenerwować i 3 razy powiedzieć niecenzuralne słowo (w myślach, oczywiście). Buty na rzepy ułatwią sprawę – przynajmniej raz na jakiś czas. 5. Zamień poranek w wyścig...

Rich i Mercy pobrali się w USA i tam mieszkają, jednak Mercy pochodzi z Salwadoru i w Stanach Zjednoczonych przebywała wyłącznie dzięki tymczasowej wizie. W związku z koniecznością powrotu do kraju, nie mogła urodzić synka w Stanach. Rodzice widzieli swojego synka przez kilka minut Mercy widziała swojego biologicznego synka jedynie kilka minut po porodzie. Gdy następnego dnia pielęgniarka przyniosła chłopca, rodzice zaczęli podejrzewać, że to nie ich dziecko – chłopiec miał ciemniejszą karnację i "wyglądał zupełnie inaczej". Personel zapewnił rodziców, że to ten sam chłopiec, którego widzieli wczoraj. Para, mimo dziwnego przeczucia, nazwała malucha Jacob i wróciła z nim do USA. Mimo ogromnej miłości do malucha, rodzice czuli, że coś jest nie tak. Postanowili zrobić badania DNA , które potwierdziły ich przypuszczenia – chłopiec nie był ich biologicznym dzieckiem. Wtedy zaczęła się trwająca ponad rok walka o odnalezienie synka i sprowadzenie go do kraju. Powrót biologicznego synka do domu Parze dość szybko udało się odnaleźć rodziców, którzy wychowywali ich synka – chłopcy mieli wtedy 4 miesiące. Odzyskanie swojego dziecka nie było jednak łatwe. "Wydaje mi się, że to był najtrudniejszy moment. Wychowywaliśmy go, jakby był nasz" – mówi o oddaniu Jacoba Mercy. Mimo to, pierwsze chwile z Mosesem w ramionach były niezapomniane. Ze względu na formalności związane z otrzymaniem dokumentów małego Mosesa, chłopiec wrócił do domu dopiero 9 miesięcy później. Trudno sobie wyobrazić sytuację, w jakiej znaleźli się rodzice Mosesa. Z pewnością pokochali Jacoba, jednak świadomość, że ich biologiczny synek jest z dala od nich musiała być dla nich nie do zniesienia. Pożegnanie z maluszkiem, którego wychowywali przez kilka miesięcy, również musiało być bolesne... Mamy nadzieję, że ta historia będzie w końcu...