Dziecko to wyjątkowa osoba. Naukowcy już jakiś czas temu stwierdzili, że dziecko nie jest małym dorosłym. Aby nim się stać, potrzebuje troskliwej opieki, wsparcia i wspierania swoich mocnych stron. Każdy maluch, a nawet nastolatek ma własne unikatowe zdolności. Warto je odkryć i wspomagać rozwój mocnych stron dziecka, aby wyrosło na pewnego siebie i szczęśliwego dorosłego.
Spis treści:
Mocne strony dziecka to wszystkie jego zdolności, które są ponadprzeciętne. To coś, czym dziecko wyróżnia się na tle innych dzieci.
Często na odkrycie mocnych stron dziecka trzeba trochę poczekać – czasami kilka lat. Często nie sposób stwierdzić, że dziecko jest w czymś dobre, dopóki nie znajdzie się w sytuacji, która ujawni jego zdolności. Dlatego warto chodzić z dziećmi na różne wydarzenia artystyczne, kulturalne, zapisywać na zajęcia sportowe, muzyczne, plastyczne, czytać mu książki, podsuwać mądre zabawki i programy telewizyjne. To wszystko może służyć ujawnieniu dzięcięcych mocnych stron.
Każdy rodzic powinien odkryć mocne strony swojego dziecka. Pomóc mogą w tym też obserwacje dokonywane przez opiekunki i nauczycielki w żłobkach, przedszkolach i szkołach.
Jakie mogą być mocne strony dziecka? Uzdolnienia dzieci należą do różnych obszarów, np. nauki, sztuki czy umiejętności społecznych. Jakie zatem uzdolnienia może przejawiać dziecko? Oto przykłady:
Dzieci różnią się od dorosłych pod wieloma względami. W pierwszym roku życia dziecka jego mózg ma największą plastyczność, czyli jest w stanie dobrze radzić sobie z różnymi problemami związanymi z funkcjonowaniem układu nerwowego. Lekarze twierdzą, że największą plastycznością odznaczają się mózgi dzieci do drugiego roku życia. Dlatego wszelkie terapie dzieci z niepełnosprawnościami powinny rozpoczynać się jak najszybciej, aby ich efekty były najlepsze.
Nawet u małych dzieci można już czasami zauważyć to, czym różnią się od swoich rówieśników. Jedne dzieci nauczą się szybciej mówić, inne zaczną wcześniej chodzić, biegać, jeździć na rowerze, wspinać się i skakać. Jeszcze inne mogą wyróżniać się tym, że potrafią dłużej koncentrować się na jednej czynności, a jeszcze inne bardzo łatwo będą nawiązywać kontakty z rówieśnikami i chętnie się z nimi bawić.
Wczesne dzieciństwo to ważny czas, gdy wspieranie mocnych stron dziecka będzie najbardziej procentować w przyszłości. Właśnie teraz kształtują się zdolności dziecka do nauki, zapamiętywania i opanowywania różnych umiejętności.
Różnorodne zajęcia, jakie prowadzone są w przedszkolach, sprzyjają odkrywaniu zdolności malucha. Zajęcia plastyczne, muzyczne, ruchowe, matematyczne, językowe, aktorskie i wiele innych – to okazja do ujawnienia mocnych stron dziecka. Właśnie zwykle w przedszkolu okazuje się, że dziecko np. ma uzdolnienia plastyczne, muzyczne czy jest wyjątkowo sprawne fizycznie.
Uwaga! Dla rodziców ważna informacją są także słabe strony dziecka w wieku przedszkolnym. Jeśli maluch wyraźnie pod jakimś względem odstaje od reszty dzieci, nie należy tego bagatelizować. Warto zwrócić na to uwagę i zachęcać dziecko do wykonywania czynności, w których jest słabsze, aby taki deficyt zmniejszyć lub zlikwidować. To ważne, żeby w przyszłości dziecko mogło się wszechstronnie rozwijać i dobrze uczyć.
Tak to już jest, że lubimy robić to, w czym jesteśmy dobrzy. Dziecko w wieku szkolnym już doskonale zdaje sobie sprawę z tego, czym wyróżnia się na plus i chętniej właśnie temu poświęca czas. Dlatego warto się tym zainteresować. Czasami jednak jest i tak, że dziecko idąc za przykładem kolegów czy koleżanek zaczyna interesować się czymś, co nie idzie w parze z jego zdolnościami. Nie szkodzi! To nie jest czas stracony. Dzieci muszą próbować robić różne rzeczy, aby się przekonać, z czym radzą sobie dobrze, a z czym słabiej.
W wieku szkolnym dziecko zwykle wykazuje już konkretne uzdolnienia. Np. lubi matematykę, bo z łatwością radzi sobie z przyswajaniem logicznej wiedzy albo uwielbia zajęcia plastyczne czy WF, a nauk ścisłych nie darzy sympatią. Warto wspomagać dziecko w rozwijaniu zdolności, zapisując je na dodatkowe zajęcia, które leżą w kręgu jego zainteresowań.
Po pierwsze trzeba dziecku dać możliwość robienia różnych rzeczy, czyli tworzyć okazje do tego, aby mogło próbować swoich sił w różnych obszarach. Aleksandra Piotrowska, psycholog, twierdzi, że żeby wykryć talenty dziecka, potrzebna jest jedynie uważność i obserwacja, a nie drogie zabawki czy sprzęt elektroniczny. „Wystarczy zwrócić uwagę, czy pewnymi rodzajami działań lub dziedzinami dziecko zajmuje się chętniej niż innymi”.
Po drugie, trzeba zachęcać je do podążania za tym, w czym są dobre, czyli podsuwać tematycznie związane z ich uzdolnieniami książki, programy, zajęcia dodatkowe, wydarzenia (wystawy, przedstawienia itp.).
Po trzecie, trzeba dziecko chwalić i podziwiać, jeśli poświęca swój czas i siły na zajęcia związane z tym, co lubi. To bardzo wspiera rozwój mocnych stron dziecka.
Co jeszcze wspiera odkrywanie i rozwój mocnych stron dziecka:
Przeczytaj też:
Zajęcia dodatkowe pomagają odkrywać indywidualne predyspozycje i zdolności dziecka. Dostarczają mu także wiele przyjemności, ale jeśli są źle dobrane i jest ich zbyt wiele, mogą frustrować i nudzić malucha. Psycholog Justyna Korzeniewska radzi, jak odpowiednio dobrać zajęcia dodatkowe dla dzieci. Spis treści: Zajęcia dodatkowe dla dzieci – jakie wybrać? Jakie są odpowiednie zajęcia dodatkowe dla przedszkolaka? Ile zajęć dodatkowych dla dziecka? Zajęcia dodatkowe w przedszkolu publicznym i niepublicznym Ile kosztują zajęcia dodatkowe? Rodzice powinni motywować, a nie wywierać presję Zajęcia dodatkowe dla dzieci – jakie wybrać? Dla dziecka w wieku przedszkolnym (3-6 rok życia) najlepsze są zajęcia ogólnorozwojowe, stymulujące wszechstronnie rozwój motoryczny i umysłowy. Starsze dzieci (w wieku szkolnym) najlepiej Wybierając zajęcia dodatkowe, trzeba brać pod uwagę wiek dziecka, jego temperament i usposobienie. Nieśmiałe dziecko nie będzie umiało zaprezentować swoich talentów w dużej grupie, nawet jeśli zajęcia będą odpowiednio dobrane do jego zainteresowań. Z kolei dziecko energiczne będzie źle się czuło w małej grupie i ciasnym pomieszczeniu. Jakie są odpowiednie zajęcia dodatkowe dla przedszkolaka? Najlepsze dla przedszkolaka będą zajęcia ruchowe, takie jak: Taniec – dla dzieci organizowane są np. zajęcia z tańca nowoczesnego lub klasycznego, balet. Rytmika – w przedszkolu jest obowiązkowa, ale poza placówką są też organizowane podobne zajęcia ogólnorozwojowe dla najmłodszych. Pływanie – najlepiej rozwija, bo trenuje wszystkie mięśnie. Sporty walki – dla przedszkolaków są organizowane zajęcia z karate, judo, aikido czy jogi dla dzieci . Równie ciekawe zajęcia dodatkowe to te, które zahaczają o sztukę, pobudzające kreatywność, polepszające...
Dzięki zabawom sensorycznym zdolności poznawcze dzieci mogą być stopniowo poprawiane, co pozwala im rozumieć świat . Dlatego nie żałujcie czasu na wspólną gry w piłkę czy spacery po krawężnikach. Nie wspominając o malowaniu paluszkami czy pomaganiu w kuchni przy przygotowywaniu posiłków! Co to jest zabawa sensoryczna? Zabawy sensoryczne to te, które mobilizują zmysły dzieci, w tym dotyk, węch, wzrok, słuch i smak . Zmysły obejmują również pojęcia ruchu, równowagi i przestrzeni. Zmysły noworodków nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Z biegiem czasu noworodki stają się niemowlętami, a małe dzieci przedszkolakami. Ich zmysły stopniowo dojrzewają w miarę odkrywania świata. Każde nowe doświadczenie zmysłowe buduje nowe połączenia mózgowe i będzie wspierać rozwój i doskonałość mózgu. Rodzaje zabaw sensorycznych Charakter zabaw sensorycznych odpowiada pięciu zmysłom człowieka, dodatkowo istnieją dwa dodatkowe zmysły, odpowiadające równowadze i propriocepcji (czyli odczuwaniu połączenia określonej części ciała z innymi częściami). Zabawa rozwijająca dotyk Gdy dziecko szuka przedmiotu rękami, jest to już zabawa dotykowa. Poprzez zabawy dotykowe dzieci mogą doświadczać nacisku, ciepła i zimna, wibracji i wielu innych uczuć. Dziecko może się bawić samo, ale też dorosły może dostarczać dziecku wrażeń dotykowych. Zabawa rozwijająca układ przedsionkowy Tarzanie się, wieszanie, huśtanie się, skakanie itp. to aktywności niosące korzyści dla rozwoju poczucia równowagi u dzieci. Powodem jest to, że zmysł równowagi i ruchu jest kontrolowany przez układ przedsionkowy w uchu wewnętrznym. Dziecko porusza głową i ustawia ją pod różnymi kątami, co może aktywować różne zakończenia nerwowe w uszach, wzmacniając tym samym układ przedsionkowy. Zabawa proprioceptywna (ze świadomością ciała)...
Przedszkole waldorfskie to nie jest zwykła placówka na wzór przedszkola państwowego. W przedszkolu waldorfskim dzieci są traktowane na równi z dorosłymi, a nauczyciele starają się rozwijać jednocześnie ich ciało, psychikę i duchowość. Niebagatelne znaczenie ma wspieranie zainteresowań dzieci, nie ma przy tym podręczników, a naukę czerpie się z doświadczeń. Wyjaśniamy główne założenia przedszkola waldorfskiego. Co to jest przedszkole waldorfskie? Przedszkole waldorfskie to miejsce, w którym największy nacisk kładzie się na holistyczny rozwój dzieci: ich ciało, psychikę i ducha. Zadaniem nauczycieli jest wspieranie indywidualizmu podopiecznych – to dorosły ma podążać za dzieckiem, nie może mu niczego narzucać, tylko ma się koncentrować na jego zainteresowaniach i procesie rozwojowym. W przedszkolu waldorfskim dzieci uczą się poprzez doświadczenie, a nie z podręczników. Co więcej, nie ma jednego odgórnie narzuconego programu nauczania dla wszystkich dzieci. Zamiast tego nauczyciele, obserwując postępy dzieci, opracowują programy dopasowane do każdego malucha osobno. Często tworzy się też grupy mieszane pod względem wieku dzieci, dzięki czemu maluchy mają szansę rozwijać swoje kompetencje społeczne. W filozofii waldorfskiej ogromną wagę przywiązuje się do poczucia bezpieczeństwa dzieci. Maluszki mają czuć się pewnie, więc każdy dzień ma swój niezmienny plan. Jednocześnie dzieci są przyzwyczajane do cykliczności całego roku wyznaczanej przez pory roku i powtarzalne święta. Motto pedagogiki waldorfskiej brzmi: „Dziecko przyjąć w głębokim szacunku, wychować w miłości i pozwolić mu odejść wolnym”. Założenia przedszkola waldorfskiego: dziecko traktuje się jak niepowtarzalną jednostkę, na równi z osobą dorosłą; dziecko uczy się całym ciałem, a nie tylko...
