Nie możesz spokojnie patrzeć na niekończącą się walkę z uciekającym guzikiem? Nic dziwnego. To spore wyzwanie dla każdego rodzica. Jednak przekonanie się, że dziecko umie samo się ubrać, jest bardzo ważne dla poczucia jego wartości, więc nie pozbawiaj go tego. Opanowanie czynności samoobsługowych to warunek udanego startu w przedszkolu. Jak pomóc w tym dziecku? Zobacz!
Już roczne dziecko podnosi rączkę, gdy zdejmujesz mu bluzeczkę. Zachęcaj je do pomocy. Podczas ubierania mów: "Najpierw głowa, potem ręce". Bawcie się w szukanie: "Rączko, gdzie jesteś? Musisz wyjść przez rękaw". Pokaż, że metka ma być z tyłu, a np. Myszka Miki na brzuszku.
Nasza rada. Przejrzyj ubranka dziecka. Nie powinny mieć dużo guzików, suwaków, ciasnych dekoltów. Zdecydowanie ułatwisz dziecku życie, jeśli przy następnych zakupach zaopatrzysz je w luźne bluzki zakładane przez głowę.
Zobacz też, jak wybrać dobre przedszkole
Niełatwo zapamiętać, co trzeba nałożyć w jakiej kolejności, dlatego dyskretnie podpowiadaj, pytając: "Od czego zaczynamy?", "Co teraz?". Kupując majteczki, wybieraj te z rysunkiem z przodu, aby dziecku łatwiej było zorientować się, gdzie jest przód. Pokaż, że rajstopki najwygodniej zrolować przed włożeniem, a wkładając skarpetki, zaczynamy od palców, a kończymy na pięcie. To trudne czynności, więc dziecko będzie potrzebować twojej pomocy (ale bez wyręczania).
Nasza rada. Prostsze jest nakładanie spodenek. Na początek wybieraj spodnie na gumce, luźne, bo takie podciągnie już dwulatek. Pokazuj też dziecku, jak sama się ubierasz. Wkładając spodnie, możesz to robić wolniej, wyjaśniając, że najłatwiej robić to na siedząco, najpierw jedna, potem druga nogawka...
Z nauką zapinania guzików poczekaj, aż dziecięce paluszki będą na tyle sprawne, by ułożyć puzzle z kilkunastu elementów – czyli do około trzeciego roku życia. Zacznijcie od dużych guzików, które łatwo chwycić i włożyć w dziurki.
Nasza rada. Zanim dziecko będzie bez trudu zapinać swój sweterek, poproś je, by zapięło guziki na twoim ubraniu – na początek to jest łatwiejsze. Z suwakiem podobnie – powinien się lekko zapinać i mieć dużą, łatwą do uchwycenia końcówkę. Możecie ćwiczyć te umiejętności podczas zabawy w dom.
Zobacz też, jak wybrać puzzle dla przedszkolaka
Dzieci lubią same zakładać buciki i nie trzeba ich do tego namawiać, pod warunkiem że da się to zrobić w prosty sposób. Między innymi dlatego dziewczynki chętnie paradują w za dużych pantoflach mamy, a chłopcy w adidasach taty.
Nasza rada. Zamiast ciasnych, sztywnych trzewików, najeżonych sznurówkami lub klamerkami, wybieraj zapinane na rzepy miękkie buty bez języka. Takie, aby łatwo było w nie wsunąć nóżkę.
Zobacz też, jak kupić dziecku buty
Kiedy odwiedziłam swoją siostrę, poskarżyła się, że szafa jej córeczki pełna jest ubranek, które są niezbyt praktyczne. Jak tanio skompletować wyprawkę i uniknąć zakupowych wpadek ? Przeczytaj, zanim pójdziesz na zakupy. Kaftanik czy body? BODY. Ten pierwszy sprawdza się tylko na początku, bo najmniej drażni kikut pępowiny i zapewnia lepszy dopływ powietrza, więc pępuszek szybciej się goi. Później lepsze będzie body . Doskonale podtrzymuje pieluszkę i nie roluje się. Nasza rada: Dla maleństwa wybierz body rozpinane na całej długości (trudno takiemu bobasowi zakładać bodziaka przez główkę), potem wystarczą takie z szerokim otworem na głowę. Śpioszki czy pajacyk? I TO, I TO. Pajacyk rozpina się na całej długości – łącznie z nogawkami, a klasyczne śpiochy tylko na ramionkach (nowocześniejsze – także w kroku). Pajacyk zakłada się bez najmniejszego wysiłku – wystarczy na rozłożonym ubranku położyć maluszka, pozapinać zatrzaski i gotowe! Niektóre mamy wolą jednak śpioszki , bo można je zestawiać z innymi ubrankami – kolorowymi body czy kaftanikami, a pajac tworzy całość. Nasza rada: Unikaj pajacyków rozpinanych na plecach – gorzej się je zakłada, a zatrzaski mogą leżącego malca uwierać. Rajstopki czy skarpetki? SKARPETKI. Dopóki malec tylko leży, nie potrzebuje rajstop – najwygodniejsze są dla niego śpiochy, pajacyk lub ewentualnie tzw. półśpiochy , czyli bawełniane spodenki ze stópkami. Przydadzą się natomiast skarpetki, które założysz mu w chłodne dni zamiast butków. Rajstopki kup dopiero, kiedy szkrab raczkuje – w śpiochach będą mu się plątać nóżki. Nasza rada: Sprawdzaj, czy skarpetki nie mają za ciasnych ściągaczy. Wybieraj rajstopy z antypoślizgowymi gumkami na stópkach. Uważaj, by guma w pasie nie uciskała brzuszka. Wełniany sweter...
Maluch nie stanie się z dnia na dzień mistrzem w wiązaniu butów czy jedzeniu widelcem. Nauka samodzielności rozciąga się na lata. Ale bądź cierpliwa – sukces w końcu nadejdzie. Nauka samodzielnego jedzenia Dziecko musi walczyć nie tylko z oporną materią (ach, te uciekające makarony i ryże!), ale też ze swoimi nieskoordynowanymi ruchami. Musisz mu pomóc. Na początek podaj papkę. Do nauki jedzenia wybieraj pokarmy o gęstej, gładkiej konsystencji, np. budyń, zmiażdżonego banana czy zupę-krem. Licz się z bałaganem. Znajoma mama opowiadała mi, że przed posiłkami rozbierała rocznego synka do pieluszki, rozkładała na podłodze gazety i pozwalała mu jeść samemu. Malec plamił wszystko wokół, ale gdy skończył dwa lata, jadł jak dorosły! Nauka samodzielnego mycia Już ośmiomiesięczne dziecko zachęcaj do samodzielności . Może myć brzuszek, buzię albo rączki. Ale uwaga! Na początku niech robi to samą wodą, bo szczypiąca piana z mydła lubi wpadać do oczu. Podstaw podnóżek. Wspinanie się na paluszkach do umywalki nie ułatwia dziecku mycia rąk i buzi. Bądź cierpliwa. Mycie rąk może zająć dwulatkowi całe wieki. Jasne, że ty zrobiłabyś to i szybciej, i lepiej – ale sęk w tym, że maluszek musi nauczyć się myć samodzielnie . Nauka samodzielnego ubierania Najłatwiej jest z czapeczką – już roczny malec umie wcisnąć ją na głowę. Dwulatek jest zaś gotowy na walkę z butami i majtkami. Pozwól mu na to: ubieranie się to dobre ćwiczenie dla paluszków. Kupuj luźne ubranka . Najlepsze są bluzki z szerokim otworem na głowę i spodnie na gumkę. Dwulatkowi kup butki na rzepy i bluzę z dużym suwakiem, ale ucz go także zapinania guzików i wiązania sznurówek. Te czynności świetnie wpływają na rozwój połączeń nerwowych w mózgu. Wskazuj kolejność. Rób to stale i nie zrażaj...
Bądź cierpliwa, bo maluch nie stanie się z dnia na dzień mistrzem w sznurowaniu butów czy jedzeniu widelcem. Nauka samodzielności rozciąga się nie na miesiące, ale na lata. Zobacz, jak zachęcić malca, aby stawił czoła wyzwaniom. JEDZENIE Już ośmiomiesięczne dziecko może samo gryźć np. biszkopcik albo ugotowany kalafiorek. Uważaj jednak, aby się nie zakrztusiło. - Na początek podaj papkę . Do nauki jedzenia wybieraj pokarmy o gęstej, gładkiej konsystencji, np. budyń czy zupę krem. - Licz się z bałaganem. Znajoma mama opowiadała mi, że przed posiłkami rozbierała rocznego synka do pieluszki, rozkładała na podłodze gazety i pozwalała mu jeść samemu. Malec plamił wszystko wokół, ale gdy skończył dwa lata, jadł jak dorosły! MYCIE Kiedy twoja pociecha nauczy się siedzieć, zachęcaj ją do aktywnego uczestniczenia w porannej i wieczornej toalecie. Może myć brzuszek, buzię albo rączki. Na początku niech robi to samą wodą, bo mydlana piana „lubi” wpadać do oczu. - Podstaw podnóżek. Wspinanie się na paluszkach do umywalki nie ułatwia dziecku mycia rąk i buzi. Zadbaj, aby podnóżek był stabilny. - Bądź cierpliwa. Mycie rączek może zająć dwulatkowi całe wieki. Jasne, że ty zrobiłabyś to i szybciej, i lepiej – ale przecież sęk w tym, że maluszek musi nauczyć się myć samodzielnie. UBIERANIE Najłatwiej jest z czapeczką – już roczny malec umie wcisnąć ją na głowę. Dwulatek będzie natomiast gotowy na walkę ze spodenkami, bucikami i koszulką. Zachęcaj go do samodzielnego ubierania się, bo to fantastyczne ćwiczenie dla rączek i paluszków. - Kupuj luźne ubranka. Najlepsze są bluzki z szerokim otworem na głowę i spodnie na gumkę. Dwulatkowi kup butki na rzepy i bluzę z dużym suwakiem, ale ucz go także zapinania guzików i wiązania sznurówek. Te czynności świetnie wpływają na rozwój połączeń...
