Do trzech razy sztu(cz)ka! - 12 trików, które ułatwiają życie rodzicom

Długa podróż samochodem z małym dzieckiem nie musi być męczarnią. Gdy mój syn, Bartek,  był zbuntowanym dwulatkiem,  wybraliśmy się z nim aż na południe Włoch. Wyjeżdżaliśmy z duszą na ramieniu, zwłaszcza, że nasi znajomi stukali się w czoło. "Zwariujecie"- straszyli. Nie zwariowaliśmy, za to dużo się nauczyliśmy. Na przykład tego, że: Zawsze trzeba brać pod uwagę potrzeby i możliwości małego podróżnika. Jedną z najważniejszych potrzeb dziecka jest to, by się nie nudzić w czasie jazdy. Zaspokojenie tej potrzeby jest ważne także  dla kierowcy: trudno prowadzić, zwłaszcza którąś godzinę z rzędu, gdy na pokładzie jest rozeźlone, marudzące albo płaczące dziecko.   Przeczytaj także: Dziecko w samochodzie W co się bawić z dzieckiem w aucie? Małemu pasażerowi można zapewnić rozrywkę na tysiąc sposobów. Oto zabawy na podróż , które w naszym przypadku sprawdziły się najlepiej: Polecamy : 12 sposobów na marudę 1. Śmieszne, podróżne rytuały.  W naszym przypadku jednym z nich było chóralne wołanie "Uuuuuuu" podczas przejazdów przez tunele, których Bartek bardzo się bał. Szybko mu przeszło: nie mógł doczekać się kolejnego, by znów sobie pobuczeć. Bojowe okrzyki można wznosić także na mostach, światłach ("Zie-lo-ne! Zie-lo-ne!) i przy innych okazjach.   2. Wspólne śpiewanie.  Można  fałszować, bo wtedy jest zabawniej. Można też przekręcać słowa znanych piosenek ("Wlazł piesek na płotek i mruga") - czujny malec na pewno to wyłapie i będzie miał dodatkowy powód do radości. Warto  nie ograniczać się do dziecięcego repertuaru.  Śpiewaliśmy na przykład piosenkę o ... Czterech Pancernych. Dzięki temu dziecko  miało okazję usłyszeć także tatę.   3. Zabawa w "Co wiezie ta ciężarówka?"  Domniemamy...

Gdy mój syn był mały i ciągle mówił NIE!, miałam do wyboru dwie możliwości: wyjść z siebie (byłam bardzo, bardzo blisko) lub znaleźć jakiś sprytny sposób na namówienie go, by łaskawie pozwolił się ubrać, zjadł, poszedł w lewo, a nie w prawo itd. Czasem się udawało, a czasem nie, jednak przekonałam się wtedy, jak wiele można osiągnąć, nie dając się ponieść złości . Przykład? Bardzo proszę: gdy moje energiczne dziecię odmawiało zakładania butów, udawałam, że chcę założyć je na własne stopy, tylko kompletnie mi to nie wychodzi. Bartek nie znosił się dzielić nawet tym, czego nie cierpi, więc odbierał mi je, bo to w końcu jego, a nie moje buty. Przekonałam się wtedy też, że gdy się jest mamą uparciucha , nie można spoczywać na laurach, bo sposób, który sprawdzał się w środę, nie musi działać w czwartek. Na szczęście takich trików jest mnóstwo. Można je znaleźć m.in. w książce „Jak przechytrzyć dziecko. Proste sztuczki na małych uparciuchów” (gorąco polecamy!). A jak radzą sobie zaprzyjaźnione z nami mamy? Udajemy, że idziemy spać Wystarczy pół godziny cierpliwości i mamy wieczór dla siebie. Maja nie przepada za spaniem. Gdyby mogła, najchętniej nie kładłaby się spać w ogóle, a jeśli już, to wyłącznie w samochodzie ;-) Próbowaliśmy wielu sposobów, ale nie pomagały. Żeby uniknąć codziennych przepychanek ( jęczenia , płaczu , wychodzenia z łóżka itd.), około godziny 21 udajemy, że kładziemy się spać. Maja i Kamil, jej starszy brat, lądują w swoich łóżkach.  Wyłączamy telewizor i komputer, gasimy wszystkie światła (nie mamy wyjścia, mieszkamy w kawalerce), ja kładę się koło córeczki i twardo „śpię”. Mąż ma więcej luzu – może w tym czasie brać kąpiel, być w kąciku syna albo robić cokolwiek innego, byle nie w zasięgu wzroku małej. Po dwudziestu, najwyżej trzydziestu minutach Maja...

Nie pamiętam już, jaki prezent dostałam na drugie, 2 czy 5 urodziny, pod choinkę albo z okazji Dnia Dziecka. Ale doskonale pamiętam swój zachwyt, gdy któregoś ranka obudziłam się i zobaczyłam na firance ogromne maki. Moja mama zrobiła je z bibuły (miała tylko czerwoną, więc tuszem kreślarskim malowała im na czarno środki i pręciki). Nie zapomnę także sernika, który upiekła specjalnie po to, bym mogła wyjeść z niego same rodzynki (uwielbiałam je, więc wsypała ich o wiele więcej  niż zwykle), jej wyszywanej „ludowej”  bluzki (podarowała mi ją, żebym poczuła się jak dorosła dama) i wielu innych cudownych prezentów tego rodzaju. Nie kosztowały wiele (albo były za darmo) ale dla mnie były najważniejsze. Mam nadzieję, że mój syn zapamięta Wielką Księgę Wynalazków Bartka (opatrzone komentarzem zdjęcia dziwacznych przedmiotów jego autorstwa), auto z pudła (światła domalował osobiście, a fotel kierowcy zrobiliśmy ze sterty książeczek) czy krowie łaty , które nakleiłam na nudnym białym regale (wycięłam je z folii samoprzylepnej).A nawet jeśli nie zapamięta, ja na pewno będę pamiętać, jaką frajdę sprawiły mu te groszowe prezenty.   Jak można sprawić dziecku radość, nie wydając na to ani grosza? Oto propozycje (moje i zaprzyjaźnionych mam) – dla starszaków, maluszków, a także dla tych całkiem malutkich brzdąców. To nie musi być koniecznie prezent , ale po prostu fajny  dodatek do prezentu. 1. Dzień bez „Nie teraz”, „Poczekaj…” Najcenniejszym prezentem, jaki możemy dać dzieciom, jest nasz czas i uwaga. Na co dzień mało kto zajmuje się malcem tak, jak on by chciał, bo trzeba zrobić pranie, ugotować, dokończyć raport, odebrać pilny telefon… Chcesz dać malcowi coś wyjątkowego? Weź wolny dzień, wyłącz telefon i odłóż na kiedy indziej wszystkie...