Wybieramy bujaczki, leżaczki i huśtawki dla dzieci

Kiedyś kobieta po porodzie słyszała, że ma się oszczędzać. Ten czas pozwalał ich organizmowi na regenerację, ale też na znalezienie równowagi emocjonalnej. Nasze babki wiedziały, że w tym czasie najważniejszy jest odpoczynek i sen. Współczesna młoda mama, chce jak najszybciej wrócić do formy sprzed ciąży , nie zdając sobie sprawy z tego, że od przebiegu połogu zależy kondycja jej mięśni dna macicy i samych narządów rodnych. Nie oznacza to, że śladem naszych babć czy mam, ma leżeć w łóżku (według zaleceń lekarzy, kobieta powinna wstać z łóżka po 6-8 godzinach po porodzie, zarówno tym naturalnym, jak i zakończonym cesarskim cięciem ). Jednak w tym czasie powinna zwolnić, wsłuchując się w swoje ciało. Połóg W czasie ciąży macica rozciąga się, zwiększa swoją objętość, by po porodzie – w ciągu kilku miesięcy – zwinąć się. Ten proces, zwany inwolucją macicy, może się objawiać w postaci bólu (podobnego do miesiączkowego) oraz bolesnych skurczy podczas karmienia piersią (prolaktyna wydzielająca się podczas produkcji mleka powoduje, że macica kurczy się szybciej i intensywniej). U wszystkich kobiet pojawiają się odchody  poporodowe (krwista lub śluzowo-krwista wydzielina z pochwy ). Osłabione i rozciągnięte są również mięśnie dna macicy, nierzadko są one odnerwione. To zupełnie normalne – podczas porodu muszą się one maksymalnie rozciągnąć, by dziecko mogło przyjść na świat, a następnie wracają one do pierwotnego kształtu. Ten proces jednak musi trochę trwać – u niektórych kobiet dwa miesiące, a u niektórych sześć. Kobiety po porodzie czują, że są w środku luźniejsze, a wejście do pochwy po porodzie zmieniło kształt. Nieraz mięśnie dna macicy wzmacniają się same, ale częściej kobieta musi je wzmocnić ćwiczeniami. Na kondycję mięśni Kegla ma wpływ nie tylko poród (gdy krocze było nacinane...

Odstające uszy u niemowlaka to pojęcie względne. Przyjmuje się, że u dzieci mówimy o odstających uszach, gdy odległość między koniuszkiem małżowiny a czaszką wynosi 2 cm lub więcej . Dziecko tego defektu zwykle nie dostrzega, ani tym bardziej nim się nie przejmuje aż do momentu, gdy usłyszy nieprzyjemne uwagi ze strony kolegów. Część dzieci wykazuje się dużą odpornością i na takie zaczepki nie reaguje. Niektóre jednak nie potrafią sobie skutecznie radzić z krytyką, a odstające uszy mogą stać się przyczyną utraty przez nie pewności siebie i poczucia braku akceptacji ze strony rówieśników. Sprawdzamy zatem, czy warto coś robić z odstającymi uszami, które zaobserwowaliśmy już u niemowlaka. Spis treści: Odstające uszy u niemowlaka – skąd to się bierze? Sposoby na odstające uszy u niemowlaka Operacja odstających uszu u dziecka Zapobieganie odstającym uszom u niemowląt Jak pomóc dziecku, któremu przeszkadzają odstające uszy? Odstające uszy u niemowlaka – skąd to się bierze? To, jaki kształt mają uszy, jest uzależnione od budowy szkieletu chrzęstnego , a ich odstawanie to najczęściej wina tak zwanej grobelki, która jest wypukłym elementem chrząstki. Tuż za nią małżowina uszna zagina się w kierunku czaszki. – Jeśli grobelka nie rozwinie się prawidłowo lub w ogóle się nie wykształci, dochodzi do zdeformowania małżowiny usznej. Wszystko to dzieje się jeszcze w trakcie życia płodowego, zwykle około 12. tygodnia ciąży – tłumaczy dr Anna Krysiukiewicz-Fenger, pediatra ze szpitala Medicover. Uszy mogą też odstawać, gdy są po prostu duże (wówczas grobelka nie wpływa na ich kształt). W większości przypadków ten defekt to wina genów. Jeśli więc któreś z rodziców ma odstające uszy, jest duże prawdopodobieństwo, że dziecko je odziedziczy. Odstające jedno ucho u niemowlaka Jeśli u...