
To najczęstsza choroba wieku dziecięcego. Wiedza na temat chorób alergicznych stale się zmienia, wyjaśniamy więc niektóre wątpliwości i rozwiewamy mity na temat alergii.
1. U niemowląt uczulenie występuje wkrótce po zjedzeniu alergizującego pokarmu.
Nieprawda. Niektóre objawy alergiczne, takie jak wymioty, pokrzywka, biegunka, rzeczywiście pojawiają się tuż po zjedzeniu uczulających pokarmów, ale zdarza się również, że biegunka, katar alergiczny, egzema czy objawy astmy występują dopiero po pewnym czasie.
2. Przyczyną moczenia nocnego bywa czasem uczulenie na pokarmy.
Prawda. U wielu dzieci moczenie nocne ustępuje, gdy wyeliminuje się pokarmy wywołujące alergię, natomiast powraca, gdy dziecko znowu zacznie je jeść. Być może, w takich przypadkach przyczyną moczenia nocnego jest alergen wywołujący skurcz mięśni gładkich pęcherza. Podobny mechanizm leży u podstaw skurczu oskrzeli, który jest jednym z objawów astmy.
3. Niemowlęciu uczulonemu na białka mleka krowiego należy podać mleko sojowe.
Nieprawda. Co piąte niemowlę uczula się również na białka soi, dlatego leczenie należy rozpocząć od podawania mieszanek hipoalergicznych, czyli takich, w których białka zostały pozbawione alergizujących właściwości (np. Nutramigen, Alfare, Bebilon Pepti, Pregomin).
4. Jeśli nietolerancja mleka krowiego wystąpiła we wczesnym dzieciństwie, mleko trzeba wyeliminować z diety już na zawsze.
Nieprawda. Znaczna część dzieci po pewnym czasie może powrócić do picia mleka i spożywania jego przetworów.
5. Starsze dzieci mogą być uczulone na promienie słoneczne.
Prawda. Wiosną i latem na odsłoniętych częściach ciała może pojawiać się zaczerwienienie, swędzące krostki i bąble. Dzieje się tak z powodu współdziałania promieni słonecznych z jakimś alergenem (pyłki traw, kosmetyki, niektóre leki).
6. Nadpobudliwość psychoruchowa wiąże się z nadwrażliwością na pokarmy.
Prawda. Znaczna część dzieci nadpobudliwych psychoruchowo i mających trudności z koncentracją uwagi jest uczulona na różne pokarmy oraz wykazuje objawy nadwrażliwości na substancje dodawane do żywności, np. tartrazynę (E102) – syntetyczny żółty barwnik, czy kwas benzoesowy (E210) – syntetyczny konserwant.